Όταν ο άγγελος Γαβριήλ λέει στη νεαρή Μαρία ότι θα γεννήσει έναν γιο που θα ονομαστεί Ιησούς και θα βασιλεύει για πάντα, εκείνη ρωτάει: «Πώς θα γίνει αυτό, αφού δεν έχω σεξουαλικές σχέσεις με άντρα;»​—Λουκάς 1:34.

Ο Γαβριήλ απαντάει: «Άγιο πνεύμα θα έρθει πάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει. Να γιατί το παιδί που θα γεννηθεί θα αποκληθεί άγιο, Γιος του Θεού».​—Λουκάς 1:35.

Ίσως για να βοηθήσει τη Μαρία να δεχτεί το μήνυμά του, ο Γαβριήλ προσθέτει: «Η Ελισάβετ η συγγενής σου επίσης συνέλαβε γιο στα γηρατειά της και είναι στον έκτο μήνα της, ενώ την έλεγαν στείρα· επειδή τίποτα από όσα λέει ο Θεός δεν του είναι αδύνατον να το πραγματοποιήσει».​—Λουκάς 1:36, 37.

Η Μαρία δέχεται τα λόγια του Γαβριήλ, όπως δείχνει η απάντησή της: «Ορίστε η δούλη του Ιεχωβά! Ας γίνει σε εμένα σύμφωνα με τα λόγια σου».​—Λουκάς 1:38.

Μόλις φεύγει ο Γαβριήλ, η Μαρία ετοιμάζεται να επισκεφτεί την Ελισάβετ, η οποία ζει με τον άντρα της, τον Ζαχαρία, κοντά στην Ιερουσαλήμ, στις λοφοπλαγιές της Ιουδαίας. Για να φτάσει εκεί από το σπίτι της στη Ναζαρέτ, χρειάζεται γύρω στις τρεις με τέσσερις ημέρες.

Η Μαρία φτάνει τελικά στο σπίτι του Ζαχαρία. Μπαίνοντας, χαιρετάει τη συγγενή της την Ελισάβετ. Εκείνη τη στιγμή, η Ελισάβετ γεμίζει άγιο πνεύμα και λέει στη Μαρία: «Ευλογημένη είσαι εσύ μεταξύ των γυναικών, και ευλογημένος είναι ο καρπός της κοιλιάς σου! Πώς μου έγινε τέτοια τιμή, να έρθει σε εμένα η μητέρα του Κυρίου μου; Διότι δες! Όταν άκουσα τον χαιρετισμό σου, το βρέφος στην κοιλιά μου σκίρτησε από χαρά».​—Λουκάς 1:42-44.

Τότε η Μαρία απαντάει με εγκάρδια ευγνωμοσύνη: «Η ψυχή μου μεγαλύνει τον Ιεχωβά, και το πνεύμα μου νιώθει αγαλλίαση σχετικά με τον Θεό τον Σωτήρα μου, επειδή πρόσεξε την ταπεινή θέση της δούλης του. Διότι από τώρα και στο εξής όλες οι γενιές θα με αποκαλούν ευτυχισμένη, επειδή ο Δυνατός έκανε μεγαλειώδη έργα για εμένα». Παρατηρούμε ότι, παρά την εύνοια που της δείχνεται, η Μαρία αποδίδει όλη την τιμή στον Θεό, λέγοντας: «Άγιο είναι το όνομά του, και από γενιά σε γενιά το έλεός του είναι πάνω σε εκείνους που τον φοβούνται».​—Λουκάς 1:46-50.

Υπό θεϊκή έμπνευση, η Μαρία συνεχίζει να αινεί τον Θεό με προφητικά λόγια: «Ενήργησε κραταιά με τον βραχίονά του· διασκόρπισε εκείνους που δείχνουν υπερηφάνεια με τις προθέσεις της καρδιάς τους. Εκθρόνισε ισχυρούς και εξύψωσε ταπεινούς· χόρτασε πεινασμένους με αγαθά και έδιωξε με άδεια χέρια εκείνους που είχαν πλούτη. Πρόστρεξε σε βοήθεια του Ισραήλ του υπηρέτη του, επειδή θυμάται το έλεός του για πάντα, όπως είπε στους προπάτορές μας, στον Αβραάμ και στους απογόνους του».​—Λουκάς 1:51-55.

Η Μαρία μένει με την Ελισάβετ περίπου τρεις μήνες και προφανώς τη βοηθάει στις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης της. Είναι πραγματικά υπέροχο το ότι αυτές οι δύο πιστές γυναίκες, που είναι και οι δύο έγκυες με τη βοήθεια του Θεού, μπορούν να είναι μαζί αυτή την περίοδο της ζωής τους!

Προσέξτε επίσης πώς αποδόθηκε τιμή στον Ιησού προτού καν γεννηθεί. Η Ελισάβετ τον αποκάλεσε “Κύριό της”, και το παιδί στην κοιλιά της «σκίρτησε από χαρά» μόλις εμφανίστηκε η Μαρία. Αυτό διαφέρει πολύ από τη μεταχείριση που επιφυλάσσουν αργότερα κάποιοι άλλοι στη Μαρία και στο αγέννητο ακόμη παιδί της, όπως θα δούμε.