Sang ginsugiran ni anghel Gabriel ang dalaga nga si Maria nga magabata sia kag hingalanan ini nga Jesus nga magahari sing dayon, namangkot si Maria: “Paano ini matabo, kay wala pa gid ako makapakighulid sa isa ka lalaki?”—Lucas 1:34.

“Ang balaan nga espiritu magaabot sa imo,” sabat ni Gabriel, “kag ang gahom sang Labing Mataas magalikop sa imo. Bangod sina ang bata nga ibun-ag mo tawgon nga balaan, Anak sang Dios.”—Lucas 1:35.

Para magpati si Maria sa iya mensahe, nagsiling pa si Gabriel: “Ang imo paryente nga si Elisabet anom ka bulan na nga nagabusong sing anak nga lalaki, bisan pa nga tigulang na sia kag nagsiling ang mga tawo nga baw-as sia; bangod wala sing ginsiling ang Dios nga indi niya matuman.”—Lucas 1:36, 37.

Ginbaton ni Maria ang ginsiling ni Gabriel, subong makita naton sa iya ginsiling. “Ako ulipon ni Jehova!” hambal niya. “Kabay nga matuman sa akon ang suno sa imo ginsiling.”—Lucas 1:38.

Sang naghalin na si Gabriel, nanghimos si Maria para kadtuan si Elisabet nga nagaistar upod sa iya bana nga si Zacarias, malapit sa Jerusalem sa mga pukatod sang Judea. Mga tatlo ukon apat ini ka adlaw nga paglakbay ni Maria halin sa iya balay sa Nazaret.

Nakaabot gid man si Maria sa balay ni Zacarias. Samtang nagapasulod sia, gintamyaw niya ang iya paryente nga si Elisabet. Napuno si Elisabet sang balaan nga espiritu, kag nagsiling sia kay Maria: “Ginpakamaayo ka sa tanan nga babayi, kag ginpakamaayo ang bunga sang imo taguangkan! Kadungganan ko nga duawon ako sang iloy sang akon Ginuo. Kay pagkabati ko sang imo panamyaw, ang lapsag sa akon taguangkan nagkibo sa daku nga kalipay.”—Lucas 1:42-44.

Nagsabat si Maria nga nagapasalamat: “Nagadayaw ako kay Jehova, kag indi mapunggan sang akon tagipusuon nga magkalipay sing daku sa Dios nga akon Manluluwas, bangod nakita niya ang kubos nga kahimtangan sang iya ulipon nga babayi. Kay sugod karon, ang tanan nga kaliwatan magatawag sa akon nga malipayon bangod daku gid ang ginhimo sang gamhanan nga Dios para sa akon.” Makita naton nga bisan pa ginkahamut-an si Maria, ginhatag niya sa Dios ang tanan nga kadungganan. “Balaan ang iya ngalan,” siling niya, “kag wala sing katapusan ang iya kaluoy sa mga nagakahadlok sa iya.”—Lucas 1:46-50.

Padayon nga gindayaw ni Maria ang Dios paagi sa matagnaon nga mga pulong: “Naghimo sia sing gamhanan nga mga buhat paagi sa iya butkon; ginpaalaplaag niya ang mga tawo nga may matinaastaason nga tagipusuon. Ginpukan niya sa trono ang gamhanan nga mga tawo kag ginbayaw niya ang mga kubos; ginbusog gid niya sang maayo nga mga butang ang mga ginagutom, kag ginpalakat nga wala sing dala ang mga manggaranon. Ginbuligan niya ang Israel nga iya alagad. Ginhimo niya ini agod ipakita nga ginadumdom niya pirme ang iya saad nga kaluy-an niya si Abraham kag ang iya kaliwat, subong sang ginsiling niya sa aton mga katigulangan.”—Lucas 1:51-55.

Nagtener si Maria kanday Elisabet sing mga tatlo ka bulan para mabuligan si Elisabet sa mga bulan nga inugbata na niya. Maayo gid nga sa sini nga tion nag-updanay ining duha ka matutom nga babayi nga pareho nga nagabusong sa bulig sang Dios!

Kag talupangda kon paano ginpadunggan si Jesus antes pa sia matawo. Gintawag sia ni Elisabet nga “akon Ginuo,” kag ang lapsag sa iya taguangkan “nagkibo sa daku nga kalipay” sang nag-abot si Maria. Tuhay gid ini sa pagtratar sang ulihi kay Maria kag sa iya ginabusong, subong sang aton makita.