ە‌لىزابە‌تتىڭ بوساناتىن ۋاقىتى تاياپ قالدى.‏ ٷش اي بويى قاسىندا بولعان تۋىسى ٴ‌ماريام ە‌ندى ۇ‌يىنە قايتپاقشى.‏ ول ياھۋدە‌يا ولكە‌سىندە‌گى نازارە‌ت قالاسىنا قاراي ۇ‌زاق جول جۇ‌رمە‌ك.‏ التى ايدان كە‌يىن ول دا ۇ‌لدى بولادى.‏

ٴ‌ماريام كە‌تكە‌ننە‌ن كە‌يىن كوپ ۇ‌زاماي ە‌لىزابە‌ت امان-‏ە‌سە‌ن بوساندى.‏ دۇ‌نيە‌گە بالپاناقتاي ۇ‌ل كە‌لدى.‏ كورشىلە‌رى مە‌ن تۋىستارى نارە‌ستە‌نى كورىپ،‏ اتا-‏اناسىنىڭ قۋانىشىنا ورتاقتاستى.‏

يسرايلگە بە‌رىلگە‌ن قۇ‌داي زاڭى بويىنشا،‏ سە‌گىزىنشى كۇ‌نى ۇ‌ل بالانى سۇ‌ندە‌تتە‌پ،‏ وعان ە‌سىم بە‌رە‌تىن (‏مۇ‌سانىڭ 3-‏جازباسى 12:‏2،‏ 3‏)‏.‏ جۇ‌رتتىڭ ويىنشا،‏ نارە‌ستە‌گە زاكاريا دە‌پ اكە‌سىنىڭ ە‌سىمى قويىلۋ كە‌رە‌ك.‏ الايدا ە‌لىزابە‌ت بۇ‌عان:‏ «جوق،‏ ونىڭ اتىن جاقيا قويامىز»،‏—‏ دە‌دى (‏لۇ‌قا 1:‏60‏)‏.‏ ويتكە‌نى جابىرە‌يىل پە‌رىشتە بالانىڭ ە‌سىمىن جاقيا دە‌پ قويۋ كە‌رە‌كتىگىن ايتقان.‏

كورشىلە‌رى مە‌ن تۋىستارى بۇ‌عان قارسىلىق ٴ‌بىلدىرىپ:‏ «تۋىستارىڭنىڭ اراسىندا مۇ‌نداي ە‌سىم ە‌شكىمدە جوق قوي»،‏—‏ دە‌دى (‏لۇ‌قا 1:‏61‏)‏.‏ سوسىن زاكاريادان بالاعا قانداي ات قويعىسى كە‌لە‌تىنىن ىمداپ سۇ‌رادى.‏ ول جازۋ تاقتايشاسىن الىپ:‏ «ونىڭ ە‌سىمى جاقيا بولادى»،‏—‏ دە‌پ جازدى (‏لۇ‌قا 1:‏63‏)‏.‏

سول ساتتە زاكارياعا قايتا ٴ‌تىل ٴ‌بىتتى.‏ پە‌رىشتە ە‌لىزابە‌تتىڭ ۇ‌لدى بولاتىنىن ايتقاندا،‏ ول بۇ‌عان سە‌نبە‌ي،‏ سويلە‌ۋ قابىلە‌تىنە‌ن ايىرىلعانى ە‌سىڭىزدە بولار.‏ وسى كە‌رە‌مە‌تتى كورگە‌ن جۇ‌رت تاڭعالىسىپ،‏ ٴ‌بىر-‏بىرىنە:‏ «بۇ‌ل بالا كىم بولار ە‌كە‌ن؟‏»—‏ دە‌ستى (‏لۇ‌قا 1:‏66‏)‏.‏ نارە‌ستە‌گە ە‌سىم بە‌رۋگە بايلانىستى وسى جاعدايدان ولار قۇ‌دايدىڭ باسشىلىعىن كوردى.‏

زاكاريا كيە‌لى رۋحقا كە‌نە‌لىپ،‏ بىلاي دە‌دى:‏ «يسرايلدىڭ قۇ‌دايى ە‌حوبا ماداقتالسىن!‏ ول حالقىنا نازار اۋدارىپ،‏ ونى قۇ‌تقاردى.‏ قىزمە‌تشىسى ٴ‌داۋىتتىڭ اۋلە‌تىنە‌ن بىزگە مىقتى قۇ‌تقارۋشى شىعاردى»  ‏(‏لۇ‌قا 1:‏68،‏ 69‏)‏.‏ «مىقتى قۇ‌تقارۋشى» دە‌پ ول ٵلى تۋىلماعان يە‌سى يساعا مە‌ڭزە‌دى.‏ سونداي-‏اق زاكاريا سول ارقىلى نە ىستە‌لىنە‌تىنى جايلى بىلاي دە‌دى:‏ «[قۇ‌داي] جاۋلارىمىزدىڭ قولىنان قۇ‌تقارعان سوڭ،‏ وزىنە باتىلدىقپە‌ن قاسيە‌تتى قىزمە‌ت ە‌تۋ مارتە‌بە‌سىن سىيلاپ،‏ ونى بار عۇ‌مىرىمىزدا ادال دا ٵدىل اتقارۋعا مۇ‌مكىندىك بە‌ردى» (‏لۇ‌قا 1:‏74،‏ 75‏)‏.‏

سوسىن زاكاريا ۇ‌لىنا قاتىستى پايعامبارلىق ايتىپ،‏ بىلاي دە‌دى:‏ «ال سە‌ن،‏ بالام،‏ قۇ‌داي تاعالانىڭ پايعامبارى دە‌پ اتالاسىڭ،‏ ويتكە‌نى ە‌حوبانىڭ الدىندا ٴ‌جۇ‌رىپ،‏ وعان جول دايىندايسىڭ جانە ونىڭ حالقىنا قۇ‌دايىمىز زور جاناشىرلىعىمە‌ن كۇ‌نالارىن كە‌شىرۋ ارقىلى ولاردى قۇ‌تقاراتىنىن جاريالايسىڭ.‏ وسى جاناشىرلىقتىڭ ارقاسىندا ٴ‌بىز كوكتە‌ن كە‌لگە‌ن تاڭ شاپاعىنداي نۇ‌ردى كورە‌مىز.‏ ول قارا تۇ‌نە‌كتە جانە ٶلىم كولە‌ڭكە‌سىندە وتىرعاندارعا ساۋلە‌سىن توگە‌دى جانە قادامىمىزدى تىنىشتىق جولىنا باعىتتاپ،‏ سول جولدا باتاسىن بە‌رە‌دى» (‏لۇ‌قا 1:‏76—‏79‏)‏.‏ نە‌تكە‌ن جىگە‌ر بە‌رە‌تىن پايعامبارلىق سوزدە‌ر دە‌سە‌ڭىزشى!‏

بۇ‌ل كە‌زدە ٴ‌ماريام نازارە‌تتە‌گى ۇ‌يىنە جە‌تكە‌ن بولاتىن.‏ ول ٵلى تۇ‌رمىسقا شىقپاعان ە‌دى.‏ ونىڭ جۇ‌كتى ە‌كە‌نى ايقىن بولعاندا،‏ نە بولار ە‌كە‌ن؟‏!‏