Elizabet’in doğum yapmasına sayılı gün vardı. Son üç ay boyunca, akrabası Meryem onun yanında kalmıştı. Ama artık Meryem’in vedalaşma zamanı gelmişti; Nasıra’daki evine gitmesi için kuzeye doğru çok uzun bir yolculuk yapması gerekiyordu. Altı ay kadar sonra onun da bir oğlu olacaktı.

Meryem oradan ayrıldıktan kısa bir süre sonra Elizabet doğum yaptı. Doğum başarılı geçmişti, Elizabet ile bebeği sağlıklıydı. Karı koca çok sevinçliydi. Elizabet minik oğlunu komşularına ve akrabalarına gösterdiğinde onlar da sevinçlerine ortak oldular.

Tanrı’nın İsrail’e verdiği Kanuna göre bir erkek bebek doğduktan sonraki sekizinci gün sünnet edilmeliydi. Bebeğe o zaman isim verilirdi (Levioğulları 12:2, 3). Bazıları Zekeriya’nın oğlunun da babasıyla aynı ismi taşıması gerektiğini düşündü. Fakat Elizabet araya girip “Hayır! Adı Yahya olacak” dedi (Luka 1:60). Bildiğiniz gibi Cebrail melek, bu bebeğe Yahya adının verilmesi gerektiğini söylemişti.

Akrabaları ve dostları “Akrabalarınız arasında bu isimde kimse yok” diyerek karşı çıktılar (Luka 1:61). İşaretlerle Zekeriya’ya oğluna hangi ismi koymak istediğini sordular. Zekeriya bir levha istedi ve üzerine cevabını yazdı: “Adı Yahya’dır” (Luka 1:63).

O anda Zekeriya’nın dili mucizevi şekilde çözüldü. Hatırlarsanız melek, Elizabet’in çocuğu olacağını bildirdiğinde Zekeriya buna inanmamış ve konuşma yetisini yitirmişti. Bu yüzden, Zekeriya konuşunca komşuları şaşırıp “Acaba bu çocuk ne olacak?” diye düşünmeye başladı (Luka 1:66). Bebeğe Yahya isminin konulmasında Tanrı’nın parmağı olduğunu fark ettiler.

Bunun üzerine Zekeriya kutsal ruhla dolarak şunları bildirdi: “İsrail’in Tanrısı Yehova’ya şükürler  olsun! Çünkü halkına elini uzatıp onlara kurtuluş yolunu açtı. Ve kulu Davut’un evinden bize güçlü bir kurtarıcı çıkardı” (Luka 1:68, 69). “Güçlü bir kurtarıcı” ifadesi henüz doğmamış Efendimiz İsa’yı kastediyordu. Zekeriya’nın sözlerine göre, Tanrı onun aracılığıyla “bizi düşmanlarımızın elinden kurtardıktan sonra, Kendisine ömrümüz boyunca korkusuzca, vefayla ve doğrulukla ibadet etme imtiyazını bağışlayacaktı” (Luka 1:74, 75).

Zekeriya kendi oğluyla ilgili şöyle dedi: “Sen ey çocuk, Yüceler Yücesinin peygamberi olarak adlandırılacaksın, çünkü Yehova’nın önünden gidip O’nun yollarını hazırlayacaksın. Derin şefkati sayesinde günahların bağışlanmasına ve böylece sağladığı kurtuluşa dair bilgiyi O’nun halkına vereceksin. Bu şefkat sayesinde, yücelerden gelen bir şafak ışığı üzerimizde parlayacak; karanlıkta ve ölümün gölgesinde oturanları aydınlatacak ve barış yolunda emin adımlarla yürümemizi sağlayacak” (Luka 1:76-79). Bu peygamberlik sözleri gerçekten de cesaret vericidir!

O sırada Meryem Nasıra’daki evine gelmişti. Henüz evlenmemiş bir kızdı. Hamileliği belli olduğunda acaba neler olacaktı?