Jezus dorasta w Nazarecie. To dosyć małe, niepozorne miasteczko leży w pagórkowatej części krainy zwanej Galileą, na zachód od Jeziora Galilejskiego.

Jezus prawdopodobnie ma dwa lata, gdy Józef i Maria przybywają z nim z Egiptu. Wygląda na to, że do tego czasu jest ich jedynym dzieckiem. Później jednak na świat przychodzą jego przyrodni bracia: Jakub, Józef, Szymon i Judas. Józefowi i Marii rodzą się także córki, czyli Jezus ma też przyrodnie siostry — w sumie co najmniej sześcioro młodszego rodzeństwa.

Oczywiście to nie wszyscy krewni Jezusa. Wiemy już o Elżbiecie i jej synu, Janie. Mieszkają oni wiele kilometrów na południe, w Judei. Za to bliżej, w Galilei, mieszka Salome, która jest najprawdopodobniej siostrą Marii, czyli ciotką Jezusa. Jej mąż ma na imię Zebedeusz. Ich dwaj synowie, Jakub i Jan, są więc najwidoczniej ciotecznymi braćmi Jezusa. Nie wiemy, czy w okresie dorastania spędza on z tymi dwoma chłopcami dużo czasu, ale po latach staną się oni jego bliskimi towarzyszami — znajdą się w gronie apostołów.

Józef musi ciężko pracować, żeby utrzymać powiększającą się rodzinę. Z zawodu jest cieślą. Wychowuje Jezusa jak własnego syna, dlatego jest on nazywany „synem cieśli” (Mateusza  13:55). Józef uczy go swojego zawodu, a chłopiec robi szybkie postępy. Po pewnym czasie samego Jezusa ludzie nazywają cieślą (Marka 6:3).

Życie rodziny Józefa skupia się na oddawaniu czci Jehowie. Zgodnie z Prawem Bożym Józef i Maria uczą dzieci o sprawach duchowych, ‛gdy siedzą w domu, gdy idą drogą, gdy się kładą i gdy wstają’ (Powtórzonego Prawa 6:6-9). W Nazarecie znajduje się synagoga. Możemy być pewni, że Józef regularnie zabiera do niej swoją rodzinę, żeby tam wspólnie oddawać cześć Bogu. Opisując sytuację, która zdarzyła się po latach, Biblia mówi, że Jezus „w szabat zgodnie ze swoim zwyczajem wszedł do synagogi” (Łukasza 4:16). Ponadto ogromną radość sprawiają tej rodzinie regularne podróże do świątyni Jehowy w Jerozolimie.