Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ФӘСИЛ 16

Ибадәт уғрунда гејрәт

Ибадәт уғрунда гејрәт

ЈӘҺЈА 2:12—22

  • ПЕЈҒӘМБӘР МӘБӘДИ ТӘМИЗЛӘЈИР

Ганәдәки тој мәҹлисиндән сонра Иса, анасы вә өҝеј гардашлары Јагуб, Јусиф, Шимон вә Јәһуда Кәфәрнаһума ҝедирләр.

Ҝөрәсән, Иса нә үчүн ора ҝедир? Бу шәһәр башга шәһәрләрдән даһа бөјүкдүр, һәмчинин Насирә вә Ганә шәһәрләринә нисбәтән даһа әлверишли әразидә јерләшир. Үстәлик, Исанын шаҝирдләринин әксәријјәти Кәфәрнаһумда вә онун әтрафында јашајыр. Беләҹә, Исанын онлара бәзи тәлимләри елә өз ел-обаларында вермәк имканы олаҹаг.

Иса Кәфәрнаһумда олдуғу мүддәтдә чохлу мөҹүзәләр ҝөстәрир. Беләҹә, шәһәр әһли вә әтраф әразиләрдәки ҹамаат онун ишләри һагда ешидир. Бир мөмин јәһудиләр кими Иса вә шаҝирдләри ерамызын 30-ҹу илиндә кечирилән Пасха бајрамыны гејд етмәк үчүн Јерусәлимә ҝетмәјә һазырлашырлар.

Јерусәлимдә мәбәддә шаҝирдләри ону башга бир јөндән таныјыб мүтәәссир олурлар.

Аллаһын Ганунуна әсасән, исраиллиләр мәбәддә һејван гурбаны кәсмәли идиләр. Јерусәлимә ҝәләнләрә орада галдыглары мүддәтдә јемәјә әрзаг лазым иди. Ганун јол верирди ки, узагдан ҝәләнләр өзләри илә пул ҝөтүрүб шәһәрдә галдыглары мүддәтдә «гарамал, гојун, кечи» вә диҝәр лазым олан шејләр алсынлар (Ганунун тәкрары 14:24—26). Јерусәлимдәки алверчиләр исә дүз мәбәдин һәјәтиндә гуш вә һејван базары ачыблар. Үстәлик, гијмәтләри галдырыб адамлары сојурлар.

Иса Мәсиһ буну ҝөрәндә чох һирсләнир. Сәррафларын масаларыны чевириб пулларыны јерә дағыдыр вә һамыны говур. О дејир: «Јығышдырын бунлары бурадан! Бәсдирин Атамын евини базара чевирдиниз!» (Јәһја 2:16).

Исанын шаҝирдләри буну ҝөрәндә Мүгәддәс Јазыларда дејилән «Сәнин евин үчүн чәкдијим гејрәт мәни јандырыб-јахаҹаг» сөзләрини хатырлајырлар. Јәһудиләр исә сорушурлар: «Һансы әламәтлә бизә сүбут едә биләрсән ки, бунлары етмәјә ихтијарын вар?» Иса ҹаваб верир: «Бу мәбәди дағыдын, мән ону үч ҝүнә тикәрәм» (Јәһја 2:17—19; Зәбур 69:9).

Јәһудиләр елә билирләр ки, Иса мәбәдин бинасындан данышыр, буна ҝөрә дә дејирләр: «Бу мәбәд гырх алты илә тикилиб, сән ону үч ҝүнә неҹә тикәҹәксән?» (Јәһја 2:20). Анҹаг Иса мәбәд дејәркән өз бәдәнини нәзәрдә тутурду. Үч ил сонра Иса өлүб дириләндә бу сөзләр шаҝирдләрин јадына дүшүр.