Pagkatapos magdiwang ng Paskuwa sa Jerusalem noong tagsibol ng 30 C.E., umalis na si Jesus at ang mga alagad niya. Pero hindi pa sila umuwi sa Galilea. Pumunta muna sila sa Judea, kung saan marami ang binautismuhan nila. Si Juan Bautista ay mga isang taon na ring nagbabautismo, at kasama pa rin niya ang ilan sa mga alagad niya, malamang na sa lambak ng Ilog Jordan.

Hindi si Jesus ang aktuwal na nagbabautismo—ang mga alagad niya ang gumagawa nito sa pangangasiwa niya. Sa panahong ito ng ministeryo ni Jesus, siya at si Juan ay parehong nagtuturo sa mga Judiong nagsisi sa mga kasalanan nila laban sa tipang Kautusan ng Diyos.—Gawa 19:4.

Pero naiinggit ang mga alagad ni Juan, kaya nagreklamo sila tungkol kay Jesus: ‘Ang lalaking [si Jesus na] kasama ninyo ay nagbabautismo, kaya ang lahat ay pumupunta sa kaniya.’ (Juan 3:26) Pero hindi naiinggit si Juan. Masaya siya sa tagumpay ni Jesus at gusto niyang makisaya rin ang mga alagad niya. Ipinaalaala ni Juan sa kanila: “Narinig ninyo mismo nang sabihin ko, ‘Hindi ako ang Kristo, pero isinugo ako sa unahan ng isang iyon.’” Inilarawan niya ito para maintindihan ng lahat: “Sa isang kasalan, ang nobya ay para sa nobyo. Ang kaibigan ng nobyo, na nakatayo malapit sa nobyo, ay masayang-masaya kapag narinig na niya ang tinig nito. Kaya naman lubos na ang kagalakan ko.”—Juan 3:28, 29.

Gaya ng kaibigan ng nobyo, masayang ipinakilala ni Juan kay Jesus ang mga alagad niya mga ilang buwan na ang nakalilipas. Ang ilan sa kanila ay sumunod kay Jesus at sa kalaunan ay papahiran ng banal na espiritu. Gusto ni Juan na sumunod din kay Jesus ang mga alagad na kasama niya ngayon. Sa katunayan, ang layunin ni Juan ay ihanda ang daan para sa ministeryo ni Kristo. Ipinaliwanag ni Juan: “Ang isang iyon ay patuloy na darami, pero ako ay patuloy na kakaunti.”—Juan 3:30.

Nang maglaon, isa sa mga unang naging tagasunod ni Jesus, na Juan din ang pangalan, ang sumulat tungkol sa pinagmulan ni Jesus at sa mahalagang papel nito sa kaligtasan ng mga tao: “Ang isa na nanggagaling sa itaas ay nakahihigit sa lahat ng tao. . . . Mahal ng Ama ang Anak, at ibinigay niya ang lahat ng bagay sa kamay ng Anak. Ang nananampalataya sa Anak ay may buhay na walang hanggan; ang sumusuway sa Anak ay hindi magkakaroon ng buhay na iyon, kundi mananatili sa kaniya ang poot ng Diyos.” (Juan 3:31, 35, 36) Isa ngang mahalagang katotohanan na kailangang malaman ng mga tao!

Hindi pa natatagalan mula nang sabihin ni Juan Bautista ang tungkol sa pagkaunti ng kaniyang papel at gawain. Ngayon, ipinabilanggo siya ni Haring Herodes. Ibinunyag kasi ni Juan ang pangangalunya ni Herodes nang pakasalan nito si Herodias, na asawa ng kapatid niyang si Felipe. Nang mabalitaan ni Jesus na inaresto si Juan, umalis siya sa Judea kasama ng mga alagad niya at ‘nagpunta sa Galilea.’—Mateo 4:12; Marcos 1:14.