Bla dubju taʼ xejn hemm eċċitament kbir Nazaret. Qabel ma telaq biex jiġi mgħammed minn Ġwanni ftit iktar minn sena ilu, Ġesù kien mastrudaxxa hawnhekk. Imma issa hu magħruf bħala raġel li jwettaq għemejjel setgħanin. Ir-​residenti lokali għandhom sebaʼ mitt sena biex jarawh iwettaq ftit minn dawn l-​għemejjel fosthom.

L-​eċċitament tagħhom jikber hekk kif Ġesù jidħol fis-​sinagoga lokali, kif inhu mdorri jagħmel. Hemmhekk isir it-​talb u l-​qari mill-​kotba taʼ Mosè, bħalma jsir “fis-​sinagogi kull Sabat.” (Atti 15:21) Jinqraw ukoll siltiet mill-​kotba profetiċi. Meta Ġesù jqum bilwieqfa biex jaqra, x’aktarx li jagħraf ħafna min-​nies preżenti peress li ilu snin sħaħ jattendi din is-​sinagoga. Jingħatalu r-​romblu tal-​profeta Isaija u jsib is-​silta fejn titkellem dwar il-​Wieħed midluk mill-​ispirtu taʼ Ġeħova, li llum tinsab f’​Isaija 61:1, 2.

Ġesù jaqra dwar kif dan il-​Wieħed imbassar kien se jipprietka l-​ħelsien lill-​imjassrin, l-​għoti tad-​dawl lill-​għomja, u s-​sena aċċettabbli taʼ Ġeħova. Ġesù jagħti r-​romblu lill-​qaddej u jpoġġi bilqiegħda. Ħadd ma jaqlaʼ għajnejh minn fuqu. Imbagħad hu jitkellem, x’aktarx fit-​tul, u fost l-​affarijiet li jgħid hemm din l-​istqarrija sinifikanti: “Illum twettqet din l-​iskrittura li għadkom kemm smajtu.”—Luqa 4:21.

In-​nies jistagħġbu ‘bil-​kliem ħelu li joħroġ minn fommu,’ u jgħidu lil xulxin: “Dan mhux bin Ġużeppi?” Imma billi jirrealizza li huma jridu jarawh iwettaq għemejjel setgħanin bħal dawk li kienu semgħu bihom, Ġesù jkompli biex jgħid: “Bla dubju tapplikaw din it-​tixbiha għalija, ‘Tabib, fejjaq lilek innifsek. Dak li smajna li ġara f’Kafarnahum agħmlu wkoll hawnhekk f’pajjiżek.’” (Luqa 4:22, 23) Dawk li qabel kienu ġirien taʼ Ġesù x’aktarx iħossu li l-​fejqan għandu jibda f’pajjiżu l-​ewwel, għall-​ġid taʼ niesu stess. Allura forsi jaħsbu li Ġesù naqashom b’xi mod.

Ġesù jaf x’qed jaħsbu, u allura jsemmi xi ġrajjiet mill-​istorja taʼ Iżrael. Kien hemm bosta romol Iżrael fi żmien Elija, jgħid hu, imma Elija ma ntbagħatx għand xi ħadd minnhom. Minflok, hu mar Sarefat, belt ħdejn Sidon, għand armla li ma kinitx Iżraelija. Hemmhekk Elija wettaq miraklu li bih salva l-​ħajja. (1 Slaten 17:8-​16) U fi żmien Eliżew, f’Iżrael kien hemm ħafna wħud bil-​ġdiem, imma l-​profeta naddaf biss lil Nagħman is-​Sirjan.—2 Slaten 5:1, 8-​14.

Dawn in-​nies mill-​belt fejn trabba Ġesù, kif jirreaġixxu għal dak li forsi jqisuh bħala xebh storiku? Xebh li ma jdoqqx għal widnejhom u li jikxef l-​egoiżmu u n-​nuqqas taʼ fidi tagħhom. Dawk fis-​sinagoga jimtlew bir-​rabja, iqumu bilwieqfa, u lil Ġesù joħorġuh barra l-​belt. Huma jiħduh f’xifer il-​muntanja li fuqha hi mibnija Nazaret, u jipprovaw jitfgħuh għal isfel. Imma Ġesù jaħrab minn taħt idejhom qawwi u sħiħ. Ġesù issa jerħilha lejn Kafarnahum, max-​xatt tal-​Majjistral tal-​Baħar tal-​Galilija.