Όταν ορισμένοι Ιουδαίοι κατηγορούν τον Ιησού ότι παραβιάζει το Σάββατο θεραπεύοντας κάποιον, εκείνος απαντάει: «Ο Πατέρας μου εργάζεται ως τώρα, και εγώ εργάζομαι».​—Ιωάννης 5:17.

Αυτό που κάνει ο Ιησούς δεν απαγορεύεται από τον νόμο του Θεού σχετικά με το Σάββατο. Με το έργο που επιτελεί, κηρύττοντας και θεραπεύοντας, μιμείται τα καλά έργα του Θεού. Ο Ιησούς λοιπόν κάνει το καλό κάθε ημέρα. Ωστόσο, η απάντηση που δίνει στους κατηγόρους του τους εξαγριώνει περισσότερο, και επιζητούν να τον σκοτώσουν. Γιατί αντιδρούν έτσι;

Εκτός του ότι έχουν την εσφαλμένη αντίληψη πως ο Ιησούς παραβιάζει το Σάββατο με τις θεραπείες που κάνει, ενοχλούνται πολύ επειδή λέει ότι είναι Γιος του Θεού. Πιστεύουν ότι είναι βλασφημία να θεωρεί τον Θεό Πατέρα του, λες και ο Ιησούς κάνει τον εαυτό του ίσο με τον Θεό επειδή δηλώνει πως ο Ιεχωβά είναι Πατέρας του. Ο Ιησούς, όμως, δεν φοβάται και τους αναλύει ακόμη περισσότερο την ειδική σχέση του με τον Θεό, λέγοντας: «Ο Πατέρας νιώθει στοργή για τον Γιο και του δείχνει όλα όσα κάνει ο ίδιος».​—Ιωάννης 5:20.

Ο Πατέρας είναι ο Ζωοδότης, και στο παρελθόν το έχει δείξει αυτό δίνοντας σε κάποιους τη δύναμη να κάνουν αναστάσεις. Ο Ιησούς συνεχίζει: «Όπως ο Πατέρας ανασταίνει τους νεκρούς και τους δίνει ζωή, έτσι και ο Γιος δίνει ζωή σε εκείνους που θέλει». (Ιωάννης 5:21) Τα λόγια αυτά έχουν βαθύ νόημα και μας δίνουν ελπίδα για το μέλλον! Ακόμη και τώρα, ο Γιος ανασταίνει νεκρούς με πνευματική έννοια. Γι’ αυτό, ο Ιησούς λέει: «Όποιος ακούει τον λόγο μου και πιστεύει Εκείνον που με έστειλε έχει αιώνια ζωή, και δεν έρχεται σε κρίση αλλά έχει μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή».​—Ιωάννης 5:24.

Δεν έχουμε στοιχεία ότι ο Ιησούς έχει αναστήσει ως τώρα κυριολεκτικά κάποιον νεκρό, αλλά λέει στους κατηγόρους του ότι τέτοιες κατά γράμμα αναστάσεις όντως θα γίνουν: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνήματα θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν».​—Ιωάννης 5:28, 29.

Όσο θαυμαστός και αν είναι ο ρόλος του Ιησού, ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι υποτάσσεται στον Θεό, δηλώνοντας: «Εγώ δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα από μόνος μου. . . . Επιζητώ, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με έστειλε». (Ιωάννης 5:30) Ο Ιησούς, όμως, περιγράφει τον ζωτικό ρόλο του στον σκοπό του Θεού, πράγμα που δεν έχει κάνει ως τώρα τόσο ανοιχτά. Εντούτοις, οι κατήγοροί του δεν έχουν μόνο τη δική του μαρτυρία για αυτά τα πράγματα. Ο Ιησούς τούς υπενθυμίζει: «Εσείς στείλατε άντρες στον Ιωάννη [τον Βαφτιστή] και εκείνος έδωσε μαρτυρία για την αλήθεια».​—Ιωάννης 5:33.

Οι κατήγοροι του Ιησού μπορεί κάλλιστα να έχουν ακούσει ότι, περίπου δύο χρόνια νωρίτερα, ο Ιωάννης είχε μιλήσει σε Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες για Εκείνον που θα ερχόταν πίσω του​—τον αποκαλούμενο “Προφήτη” και “Χριστό”. (Ιωάννης 1:20-25) Ο Ιησούς τούς υπενθυμίζει ότι κάποτε έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση για τον Ιωάννη, ο οποίος είναι τώρα φυλακισμένος, λέγοντας: «Για λίγο καιρό ήσασταν διατεθειμένοι να ευφρανθείτε με το φως του». (Ιωάννης 5:35) Ωστόσο, ο ίδιος δίνει ακόμη μεγαλύτερη μαρτυρία από τον Ιωάννη τον Βαφτιστή.

«Αυτά τα έργα που κάνω [όπως η θεραπεία που μόλις είχε επιτελέσει] δίνουν μαρτυρία ότι με έστειλε ο Πατέρας». Επίσης, ο Ιησούς λέει: «Ο Πατέρας που με έστειλε έχει δώσει ο ίδιος μαρτυρία για εμένα». (Ιωάννης 5:36, 37) Παραδείγματος χάρη, ο Θεός έδωσε μαρτυρία για τον Ιησού κατά το βάφτισμά του.​—Ματθαίος 3:17.

Πράγματι, οι κατήγοροι του Ιησού δεν έχουν καμιά δικαιολογία για να τον απορρίψουν. Οι Γραφές που υποτίθεται ότι ερευνούν μαρτυρούν για αυτόν. Ο Ιησούς καταλήγει: «Αν πιστεύατε τον Μωυσή, θα πιστεύατε και εμένα, διότι εκείνος έγραψε για εμένα. Αλλά αν δεν πιστεύετε τα συγγράμματα εκείνου, πώς θα πιστέψετε τα δικά μου λόγια;»​—Ιωάννης 5:46, 47.