Дағын јамаҹындакы нитгиндән сонра Иса Мәсиһ Кәфәрнаһум шәһәринә ҝәлир. Бурада онун јанына бир нечә јәһуди ағсаггал јахынлашыр. Онлары башга милләтдән олан бир адам ҝөндәриб. Бу адам Рома ордусунун јүзбашысыдыр.

Рома забитинин севимли нөкәри бәрк хәстәләниб вә инди өлүм ајағындадыр. Бу забит јәһуди олмаса да, Иса Мәсиһдән көмәк истәјир. Јәһудиләр она дејир ки, јүзбашынын нөкәри «ифлиҹ олуб, евдә јатыр» вә јаман әзијјәт чәкир (Мәтта 8:6). Онлар јүзбашыја бојун олуб Мәсиһә дејирләр: «О, белә јахшылыға лајиг адамдыр, чүнки халгымызы севир вә синагогу да бизим үчүн о тикиб» (Лука 7:4, 5).

Иса пејғәмбәр ағсаггалларла бирҝә јүзбашынын евинә ҝедир. Онлар јахынлашанда јүзбашы достларыны пејғәмбәрин јанына јоллајыб дејир: «Аға, зәһмәт чәкмә. Мән лајиг дејиләм ки, сән мәним евимә ҝирәсән. Буна ҝөрә дә сәнин јанына ҝәлмәјә өзүмү лајиг билмәдим» (Лука 7:6, 7). Әмрләр вермәји вәрдиш едән бу адам неҹә дә һәлимлик ҝөстәрир! Онун сөзләриндән ҝөрмәк олар ки, о гуллары илә мәрһәмәтсиз давранан диҝәр ромалылардан чох фәргләнир (Мәтта 8:9).

Јүзбашынын шүбһәсиз хәбәри вар ки, јәһудиләр гејри-јәһудиләрлә отуруб-дурмурлар (Һәвариләрин ишләри 10:28). Јәгин елә буна ҝөрә јүзбашынын достлары Иса пејғәмбәрә: «Сән бирҹә кәлмә сөз де, нөкәрим сағалсын», — дејирләр (Лука 7:7).

Иса пејғәмбәр бу сөзләри ешидәндә о адама валеһ олур. О, јүзбашыны тәрифләјиб дејир: «Инанын, мән һәтта Исраилдә дә белә ҝүҹлү имана раст ҝәлмәмишәм» (Лука 7:9). Јүзбашынын достлары евә гајыдыб ҝөрүрләр ки, нөкәр сағалыб.

Бу мөҹүзәдән сонра пејғәмбәр фүрсәтдән истифадә едәрәк гејд едир ки, иман ҝәтирән гејри-јәһудиләр Аллаһдан немәтләр алаҹаглар. О дејир: «Инсанлар шәргдән вә гәрбдән ҝәлиб сәмави Падшаһлыгда Ибраһимлә, Исһагла вә Јагубла бир сүфрәјә әјләшәҹәк». Бәс иман ҝәтирмәјән јәһудиләрлә нә олаҹаг? Иса пејғәмбәр дејир ки, онлар «бајыра, зүлмәтә атылаҹаг. Онлар орада һөнкүр-һөнкүр ағлајыб дишләрини гыҹајаҹаглар» (Мәтта 8:11, 12).

Сәмави Падшаһлыгда Мәсиһлә бирликдә һакимијјәт сүрмәк илк нөвбәдә ҹисмани јәһудиләрә тәклиф едилмишди, лакин бундан имтина етдикләри үчүн онлар рәдд олунаҹаглар. Диҝәр милләтләрин нүмајәндәләри исә дәвәт алаҹаг вә онлар Аллаһын Падшаһлығында мәҹази мәнада онун сүфрәсиндә әјләшәҹәкләр.