عیسی بعد از موعظهٔ بالای کوه،‏ راهی شهر کَفَرناحوم شد.‏ در آنجا شماری از ریش‌سفیدان یهودی نزد او آمدند.‏ جالب آن که افسری که در ارتش روم خدمت می‌کرد،‏ این مردان را نزد عیسی فرستاده بود.‏ او مقامی ارشد در ارتش داشت و ۱۰۰ سرباز زیر فرمان او بودند.‏

آن افسر،‏ خدمتکاری عزیز داشت که شدیداً بیمار شده،‏ در شرف مرگ بود.‏ حال،‏ هر چند او یهودی نبود،‏ کمک عیسی را می‌طلبید.‏ پس آن ریش‌سفیدان از جانب او به عیسی گفتند که خدمتکارش «فلج و در خانه زمین‌گیر شده است و به‌شدّت عذاب می‌کشد.‏» (‏مَتّی ۸:‏۶‏)‏ عذاب او شاید به علّت درد شدید بوده باشد.‏ باری،‏ آن ریش‌سفیدان به عیسی اطمینان دادند که آن افسر لایق این کمک است و گفتند:‏ «به قوم ما محبت دارد و او خود،‏ کنیسهٔ ما را ساخته است.‏»—‏لوقا ۷:‏۴،‏ ۵‏.‏

پس اندکی بعد عیسی به همراه آن ریش‌سفیدان راهی خانهٔ آن افسر شد.‏ وقتی نزدیک خانه شدند،‏ آن افسر دوستانی نزد عیسی فرستاد تا به او بگویند:‏ «ای آقا،‏ به خود زحمت مده.‏ چون لایق نیستم که زیر سقف خانهٔ من بیایی.‏ از این رو نیز خود را لایق ندانستم پیش تو آیم.‏» (‏لوقا ۷:‏۶،‏ ۷‏)‏ به‌راستی که این فرماندهٔ ارتش که مردان بسیاری تحت فرمان خود داشت،‏ چقدر متواضع بود!‏ واضح است او با رومیانی که با بی‌رحمی با غلامان خود رفتار می‌کردند،‏ بسیار متفاوت بود!‏—‏مَتّی ۸:‏۹‏.‏

آن افسر احتمالاً می‌دانست که یهودیان با غیریهودیان معاشرت نمی‌کنند.‏ (‏اعمال ۱۰:‏۲۸‏)‏ شاید به همین خاطر بود که از دوستان خود خواست از جانب او به عیسی بگویند:‏ «فقط سخنی بگو تا خدمتکارم شفا یابد.‏»—‏لوقا ۷:‏۷‏.‏

عیسی بسیار متعجب شد و گفت:‏ «به شما می‌گویم،‏ حتی در اسرائیل نیز چنین ایمانی نیافتم.‏» (‏لوقا ۷:‏۹‏)‏ دوستان آن مرد وقتی به خانهٔ او بازگشتند،‏ دیدند که آن غلامِ بیمار شفا یافته است.‏

عیسی بعد از آن معجزه،‏ از موقعیت استفاده کرد و بر این نکته تأکید نمود که غیریهودیانِ باایمان نیز از برکات الٰهی بهره‌مند می‌شوند.‏ او گفت:‏ «بسیاری از شرق و غرب خواهند آمد و بر سر یک سفره با ابراهیم،‏ اسحاق و یعقوب در پادشاهی آسمان‌ها خواهند نشست.‏» اما عاقبت یهودیانی که ایمان نمی‌آوردند چه می‌شد؟‏ عیسی اشاره کرد که آنان «بیرون به تاریکی انداخته خواهند شد؛‏ جایی که در آن گریه خواهند کرد و دندان بر هم خواهند سایید.‏»—‏مَتّی ۸:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

آری،‏ فرصت حکمرانی با مسیح در پادشاهی خدا نخست به افراد یهودی‌نژاد داده شد.‏ اگر آنان این فرصت را غنیمت نمی‌شمردند،‏ در نظر یَهُوَه مردود شمرده می‌شدند.‏ اما این فرصت بعدها به غیریهودیان نیز داده شد تا «در پادشاهی آسمان‌ها» به اصطلاح بر سر سفرهٔ مسیح بنشینند.‏