ជំពូកទី៤២
លោកយេស៊ូស្តីបន្ទោសពួកផារិស៊ី
ម៉ាថាយ ១២:៣៣-៥០ ម៉ាកុស ៣:៣១-៣៥ លូកា ៨:១៩-២១
-
លោកយេស៊ូប្រាប់អំពី«សញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស»
-
លោកយេស៊ូជិតស្និទ្ធនឹងពួកអ្នកកាន់តាមជាងក្រុមគ្រួសាររបស់លោក
ពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់និងពួកផារិស៊ីមិនទទួលស្គាល់ថា លោកយេស៊ូបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចដោយអំណាចពីព្រះឡើយ។ នេះអាចនាំឲ្យពួកគេប្រមាថសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះ តើពួកគេគាំទ្រខាងព្រះឬខាងសាថាន? លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកជាដើមឈើល្អ នោះផលផ្លែរបស់អ្នកក៏ល្អដែរ បើអ្នកជាដើមឈើមិនល្អវិញ នោះផលផ្លែរបស់អ្នកក៏មិនល្អដែរ។ ព្រោះមនុស្សសម្គាល់ដើមឈើដោយផលផ្លែរបស់វា»។—ម៉ាថាយ ១២:៣៣
លោកយេស៊ូបង្ហាញផលផ្លែល្អដោយបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាច តែពួកគេចោទថាលោកអាចធ្វើដូច្នេះដោយសារលោកបម្រើសាថានវិញ។ នោះមិនសមហេតុសមផលទាល់តែសោះ! ដូចលោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ក្នុងសុន្ទរកថានៅលើភ្នំថា បើផលផ្លែល្អ នោះមកពីដើមឈើល្អ។ អ្វីដែលពួកផារិស៊ីចោទប្រកាន់លោកយេស៊ូដោយមិនសមហេតុសមផល គឺជាផលផ្លែមិនល្អ។ ដូច្នេះ តើនេះបង្ហាញថាពួកគេជាដើមឈើបែបណា? នេះបង្ហាញថាពួកគេជាដើមឈើមិនល្អ។ លោកយេស៊ូប្រាប់ពួកគេថា៖ «ពូជពស់មានពិស! តើអ្នករាល់គ្នាអាចនិយាយអ្វីដ៏ល្អដូចម្ដេចបាន បើអ្នកជាមនុស្សទុច្ចរិត? ពីព្រោះមាត់តែងនិយាយអ្វីដែលមានពោរពេញនៅក្នុងចិត្ត»។—ម៉ាថាយ ៧:១៦, ១៧; ១២:៣៤
ពិតណាស់ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងបង្ហាញអំពីអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តយើង ហើយព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យយើងតាមអ្វីដែលយើងនិយាយ។ ម្ល៉ោះហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅថ្ងៃវិនិច្ឆ័យសេចក្ដី មនុស្សនឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះពាក្យឥតប្រយោជន៍ទាំងអស់ដែលពួកគេបានពោល។ ពីព្រោះអ្នកនឹងត្រូវរាប់ជាសុចរិតដោយសារសម្ដីរបស់ខ្លួន ឬនឹងត្រូវផ្ដន្ទាទោសដោយសារសម្ដីរបស់ខ្លួនដែរ»។—ម៉ាថាយ ១២:៣៦, ៣៧
ទោះជាលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើការអស្ចារ្យជាច្រើនក៏ដោយ ក៏ពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ និងពួកផារិស៊ីទាមទារសញ្ញាសម្គាល់ថែមទៀត ដោយនិយាយថា៖ «លោកគ្រូ! យើងចង់ឃើញសញ្ញាសម្គាល់មួយពីលោក»។ ទោះបីជាពួកគេបានឃើញដោយផ្ទាល់ឬមិនឃើញនូវអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូក្ដី តែមានសាក្សីគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូអាចប្រាប់អ្នកដឹកនាំជនជាតិយូដាទាំងនោះថា៖ «មនុស្សជំនាន់នេះដែលទុច្ចរិតហើយមិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះ ចេះតែរកមើលសញ្ញាសម្គាល់ ប៉ុន្តែសញ្ញាសម្គាល់នឹងមិនត្រូវសម្ដែងឲ្យពួកគេឃើញឡើយ ក្រៅពីសញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ»។—ម៉ាថាយ ១២:៣៨, ៣៩
លោកយេស៊ូមិនទុកឲ្យពួកគេឆ្ងល់ចំពោះអ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍នោះទេ ដូច្នេះលោកពន្យល់ថា៖ «ដូចយ៉ូណាសបាននៅក្នុងពោះត្រីធំនោះអស់បីថ្ងៃបីយប់ នោះកូនមនុស្សក៏នឹងនៅក្នុងផ្ទៃផែនដីអស់បីថ្ងៃបីយប់ដែរ»។ ពេលដែលត្រីធំមួយបានលេបយ៉ូណាស ហើយបីថ្ងៃក្រោយមកក្អែគាត់ចេញ នោះហាក់ដូចជាយ៉ូណាសបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍អំពីរឿងយ៉ូណាសដើម្បីប្រកាសទុកជាមុនថាលោកនឹងត្រូវស្លាប់ ហើយបីថ្ងៃក្រោយលោកនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលនោះ តើអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាធ្វើយ៉ាងណា? ពេលលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកគេមិនព្រមប្រែចិត្តទេ។ នេះបញ្ជាក់ថាពួកគេមិនព្រមទទួលស្គាល់«សញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស»ឡើយ។ (ម៉ាថាយ ២៧:៦៣-៦៦; ២៨:១២-១៥) ផ្ទុយទៅវិញ «មនុស្សពីក្រុងនីនីវេ»បានប្រែចិត្ត ក្រោយពីយ៉ូណាសផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកគេ។ ហេតុនេះហើយបានជាមនុស្សពីក្រុងនីនីវេនឹងផ្ដន្ទាទោសមនុស្សនៅជំនាន់លោកយេស៊ូ។ ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូក៏ មានប្រសាសន៍ដែរថាមហាក្សត្រីសេបានឹងផ្ដន្ទាទោសមនុស្សជំនាន់លោក ពីព្រោះពេលនាងបានឃើញប្រាជ្ញារបស់សាឡូម៉ូន នាងបានកោតស្ងើចយ៉ាងខ្លាំង។ ឥឡូវ លោកយេស៊ូបញ្ជាក់ថា៖ «អ្នកដែលធំជាងសាឡូម៉ូនគឺនៅទីនេះហើយ»។—ម៉ាថាយ ១២:៤០-៤២
រួចមក លោកយេស៊ូប្រៀបប្រដូចមនុស្សជំនាន់នេះដែលទុច្ចរិតទៅនឹងបុរសម្នាក់ដែលមានវិញ្ញាណកំណាចចេញពីគាត់។ (ម៉ាថាយ ១២:៤៥) ប៉ុន្តែ បុរសនោះមិនបានធ្វើឲ្យចិត្តគំនិតរបស់គាត់ពេញទៅដោយអ្វីល្អៗទេ ដូច្នេះវិញ្ញាណកំណាចនោះបាននាំវិញ្ញាណកំណាច៧ទៀតដែលទុច្ចរិតជាង ហើយចូលបុរសនោះវិញ។ ដូចបុរសដែលបានរួចផុតពីការកាន់កាប់របស់វិញ្ញាណកំណាច នោះប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវសម្អាត ហើយការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេបានត្រូវរៀបចំឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែក្រោយមក ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបានបដិសេធអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះ។ នៅទីបំផុត ពួកគេប្រឆាំងលោកយេស៊ូដែលជាអ្នកមានសកម្មពលរបស់ព្រះ។ នេះបង្ហាញថាចិត្តគំនិតរបស់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលគឺអាក្រក់ជាងមុនទៅទៀត។
កាលដែលលោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍ ម្ដាយនិងប្អូនប្រុសៗរបស់លោកបានមកដល់ ហើយឈរខាងក្រោយក្រុមមនុស្ស។ អ្នកខ្លះដែលអង្គុយជិតលោក និយាយថា៖ «ម្ដាយនិងប្អូនប្រុសៗរបស់លោកកំពុងឈរចាំខាងក្រៅរកជួបលោក»។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូបង្ហាញថាលោកជិតស្និទ្ធយ៉ាងណាជាមួយនឹងអ្នកកាន់តាម ដែលប្រៀបដូចជាបងប្អូនប្រុសស្រីនិងម្ដាយរបស់លោក។ តើលោកបង្ហាញដូច្នេះតាមរបៀបណា? លោកយេស៊ូលាតដៃទៅពួកអ្នកកាន់តាម ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ម្ដាយនិងប្អូនប្រុសៗរបស់ខ្ញុំ គឺជាអ្នកទាំងនេះដែលឮបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយធ្វើតាម»។ (លូកា ៨:២០, ២១) ដោយធ្វើដូច្នេះ លោកបង្ហាញថាទោះបីជាលោកចាត់ទុកចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងសាច់ញាតិថាមានតម្លៃក៏ដោយ តែលោកចាត់ទុកចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមថាមានតម្លៃជាងនោះទៅទៀត។ ពិតជាគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តណាស់ដែលយើងអាចមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ ជាពិសេសពេលអ្នកឯទៀតសង្ស័យបំណងចិត្តរបស់យើង ឬរិះគន់យើងនិងកិច្ចការដ៏ល្អរបស់យើង។