Όταν οι μαθητές αποβιβάζονται στην παραλία μετά την περιπέτειά τους στη θάλασσα, έρχονται αντιμέτωποι με ένα συγκλονιστικό θέαμα. Δύο πολύ άγριοι άνθρωποι, και οι δύο δαιμονισμένοι, βγαίνουν από ένα κοντινό νεκροταφείο και τρέχουν προς τον Ιησού! Επίκεντρο της προσοχής γίνεται ο ένας από τους δύο, ίσως επειδή είναι πιο βίαιος και βρίσκεται υπό τον έλεγχο των δαιμόνων για μεγαλύτερο διάστημα.

Αυτός ο αξιολύπητος άνθρωπος τριγυρίζει γυμνός. Νύχτα και ημέρα, “κραυγάζει στα μνήματα και στα βουνά και κατακόβεται με πέτρες”. (Μάρκος 5:5) Είναι τόσο επιθετικός ώστε ο κόσμος φοβάται να περάσει από εκείνον τον δρόμο. Μερικοί έχουν προσπαθήσει να τον δέσουν, αλλά εκείνος κάνει τις αλυσίδες κομμάτια και σπάζει τα ποδόδεσμα. Κανείς δεν έχει τη δύναμη να τον δαμάσει.

Καθώς αυτός πλησιάζει τον Ιησού και πέφτει στα πόδια του, οι δαίμονες που τον ελέγχουν τον κάνουν να φωνάξει: «Τι σχέση έχω εγώ με εσένα, Ιησού, Γιε του Υψίστου Θεού; Σε ορκίζω στον Θεό να μη με βασανίσεις». Ο Ιησούς δείχνει ότι έχει εξουσία πάνω στους δαίμονες δίνοντας την προσταγή: «Βγες από τον άνθρωπο, ακάθαρτο πνεύμα».​—Μάρκος 5:7, 8.

Στην πραγματικότητα, αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται υπό τον έλεγχο πολλών δαιμόνων. Όταν ο Ιησούς ρωτάει: «Ποιο είναι το όνομά σου;» η απάντηση είναι: «Το όνομά μου είναι Λεγεώνα, επειδή είμαστε πολλοί». (Μάρκος 5:9) Η ρωμαϊκή λεγεώνα αποτελείται από χιλιάδες στρατιώτες. Άρα, ο άνθρωπος αυτός είναι έρμαιο πολλών δαιμόνων, που τους αρέσει να τον βασανίζουν. Οι δαίμονες παρακαλούν τον Ιησού «να μην τους προστάξει να πάνε στην άβυσσο». Προφανώς, αντιλαμβάνονται τι περιμένει τους ίδιους και τον ηγέτη τους, τον Σατανά.​—Λουκάς 8:31.

Εκεί κοντά βόσκει ένα κοπάδι από περίπου 2.000 γουρούνια, ζώα ακάθαρτα σύμφωνα με τον Νόμο, τα οποία οι Ιουδαίοι δεν πρέπει καν να έχουν. Οι δαίμονες λένε: «Στείλε μας στα γουρούνια, ώστε να μπούμε σε αυτά». (Μάρκος 5:12) Ο Ιησούς τούς το επιτρέπει, και αυτοί μπαίνουν στα γουρούνια. Τότε και τα 2.000 γουρούνια ορμούν από τον γκρεμό και πνίγονται στη θάλασσα, που απλώνεται από κάτω.

 Όταν το βλέπουν αυτό εκείνοι που τα έβοσκαν, τρέχουν να πουν τα νέα στην πόλη και στα περίχωρά της. Ο κόσμος βγαίνει να δει τι έγινε. Φτάνοντας εκεί, βλέπουν τον άνθρωπο από τον οποίο βγήκαν οι δαίμονες να είναι καλά και να φέρεται λογικά. Μάλιστα είναι ντυμένος και κάθεται στα πόδια του Ιησού!

Όσοι το μαθαίνουν αυτό ή βλέπουν εκείνον τον άνθρωπο κυριεύονται από φόβο, επειδή δεν καταλαβαίνουν ποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για τους ίδιους. Ζητούν από τον Ιησού να φύγει από την περιοχή τους. Καθώς εκείνος επιβιβάζεται στο πλοιάριο για να φύγει, ο πρώην δαιμονισμένος τον παρακαλεί να τον πάρει μαζί του. Ο Ιησούς, όμως, του λέει: «Πήγαινε στο σπίτι σου, στους συγγενείς σου, και μίλησέ τους σχετικά με όλα όσα έκανε για εσένα ο Ιεχωβά και σχετικά με το έλεος που σου έδειξε».​—Μάρκος 5:19.

Συνήθως, ο Ιησούς δίνει σε όσους θεραπεύει την οδηγία να μην το πουν σε κανέναν επειδή δεν θέλει να βγάζουν οι άλλοι συμπεράσματα για αυτόν βασιζόμενοι σε εντυπωσιακές ιστορίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, ο πρώην δαιμονισμένος αποτελεί ζωντανή απόδειξη της δύναμης που έχει ο Ιησούς και είναι σε θέση να δώσει μαρτυρία σε ανθρώπους τους οποίους εκείνος δεν μπορεί να πλησιάσει προσωπικά. Η μαρτυρία του μπορεί επίσης να αντισταθμίσει οποιαδήποτε αρνητικά σχόλια για την απώλεια των γουρουνιών. Ο άνθρωπος λοιπόν φεύγει και αρχίζει να διαλαλεί παντού στη Δεκάπολη τι έκανε για αυτόν ο Ιησούς.