Human sawaya ni Jesus ang hakog nga mga Pariseo tungod sa ilang tradisyon, siya mibiya uban sa iyang mga tinun-an. Miadto sila sa rehiyon sa Tiro ug Sidon sa Fenicia, sa amihanan-kasadpan.

Nakakitag balay nga kasak-an si Jesus apan dili niya gustong mahibaloan sa mga tawo nga tua siya didto. Pero nakit-an gihapon siya. May babayeng Grego nga natawo dinhing dapita ang nakakita kang Jesus ug mihangyo: “Kaluy-i ko, Ginoo, Anak ni David. Ang akong anak nga babaye nag-antos pag-ayo kay siya gidemonyohan.”—Mateo 15:22; Marcos 7:26.

Pagkataudtaod, ang mga tinun-an miingon: “Papaulia siya, kay nagsunodsunod siya kanato nga nagsigeg singgit.” Aron ipatin-aw kon nganong wala niya tagda ang babaye, si Jesus mitubag: “Ako gipadala, dili ngadto sa tanang tawo, kondili ngadto lang sa nawalang mga karnero sa nasod sa Israel.” Pero ang babaye namugos gihapon ug miingon: “Ginoo, tabangi ko!”—Mateo 15:23-25.

Aron sulayan ang iyang pagtuo, gihisgotan ni Jesus ang negatibong panglantaw sa mga Hudiyo sa mga tawong lahig kagikan: “Dili husto nga kuhaon ang tinapay sa mga bata ug iitsa kini sa mga itoy.” (Mateo 15:26) Sa pag-ingong “mga itoy,” gipakita ni Jesus nga siya dunay kaluoy sa mga dili Hudiyo. Ang maong pagbati seguradong madayag sab sa iyang ekspresyon sa nawong ug sa malumo niyang tingog.

Imbes mahiubos, ang babaye mapainubsanong miingon: “Oo, Ginoo. Apan dili ba ang mga itoy mokaon man sa mga mumho nga mahulog gikan sa lamesa sa ilang mga agalon?” Nakita ni Jesus ang pagkasinsero sa babaye, busa siya mitubag: “Babaye, dako ang imong pagtuo; matuman ang imong gihangyo.” (Mateo 15:27, 28) Ug naayo ang bata bisag wala kini didto! Pag-uli sa babaye sa iyang balay, iyang nakita ang bata nga naghigda sa katre nga naulian na—“ang demonyo migula na”!—Marcos 7:30.

Gikan sa Fenicia, si Jesus ug ang iyang mga tinun-an mitabok sa Suba sa Jordan, amihanan sa Dagat sa Galilea, ug miadto sa Decapolis. Mitungas sila sa bukid didto, pero daghang tawo ang misunod nila. Ang mga tawo nagdalag mga bakol, pungkol, buta, ug amang. Gibutang sila sa atubangan ni Jesus, ug giayo sila. Nahingangha ang mga tawo ug ilang gihimaya ang Diyos sa Israel.

Gihatagan ni Jesus ug linaing pagtagad ang tawong bungol ug amang. Masabtan nimo nga gikulbaan siya atubangan sa daghang tawo. Tingali namatikdan kini ni Jesus, maong iyang gidala ang tawo palayo. Dihang silasila na lang, gisenyasan siya ni Jesus nga ayohon. Gihikap niya ang dunggan sa tawo, ug human makaluwa, gihikap niya ang dila sa tawo. Dayon mihangad siya sa langit ug misultig Semitikanhong ekspresyon nga nagpasabot, “Mabuksan ka.” Dihadiha, ang tawo makadungog na ug makasulti. Dili gusto ni Jesus nga ipamalita ang iyang gihimo. Gusto niya nga motuo ang mga tawo base sa ila mismong makita ug madungog.—Marcos 7:32-36.

Ang gahom ni Jesus sa paghimog milagro dakog epekto sa mga tawo. Sila “nahingangha pag-ayo” ug miingon: “Makapahibulong gayod ang tanan niyang gibuhat. Gihimo pa gani niya nga makadungog ang bungol ug makasulti ang amang.”—Marcos 7:37.