ជំពូកទី៥៧

លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យក្មេងស្រីម្នាក់ និងបុរសថ្លង់ម្នាក់ជាសះស្បើយ

លេង

លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យកូនស្រីរបស់ស្ត្រីសញ្ជាតិភេនីស៊ីម្នាក់ជាសះស្បើយ
លោកធ្វើឲ្យបុរសគថ្លង់ម្នាក់ជាសះស្បើយ

បន្ទាប់ពីបានស្តីបន្ទោសឲ្យពួកផារិស៊ីដែលបង្កើតទំនៀមទម្លាប់ផ្សេងៗដើម្បីតែបានប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានចាកចេញពីតំបន់នោះ។ រួចមក លោកធ្វើដំណើរអស់ចម្ងាយរាប់គីឡូម៉ែត្រទៅទិសខាងជើងឆៀងខាងលិចដើម្បីទៅក្រុងទីរ៉ុសនិងក្រុងស៊ីដូនដែលស្ថិតក្នុងតំបន់ភេនីស៊ី។

ពេលទៅដល់តំបន់នោះលោកយេស៊ូបានរកកន្លែងដើម្បីស្នាក់នៅ តែលោកមិនចង់ឲ្យបណ្ដាជនដឹងថាលោកស្នាក់នៅកន្លែងណាទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកមិនអាចគេចពីភ្នែកមនុស្សបានឡើយ។ នៅពេលនោះ ស្ត្រីម្នាក់ជាជនជាតិក្រិចដែលកើតនៅតំបន់នោះបានមករកលោកយេស៊ូ ហើយអង្វរសុំលោកថា៖ «លោកម្ចាស់ ជាបុត្រដាវីឌអើយ! សូមមេត្ដាជួយខ្ញុំផង កូនស្រីខ្ញុំមានវិញ្ញាណកំណាចចូលធ្វើទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង»។—ម៉ាថាយ ១៥:២២; ម៉ាកុស ៧:២៦

បន្ដិចក្រោយមក ពួកអ្នកកាន់តាមបានសុំលោកថា៖ «សូមលោកប្រាប់នាងឲ្យទៅវិញ ពីព្រោះនាងចេះតែស្រែកហើយដើរតាមយើង»។ លោកពន្យល់ពួកគេអំពីមូលហេតុដែលលោកមិនអើពើនឹងនាង ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំមិនបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅឯអ្នកណាទេ ក្រៅពីចៀមដែលវង្វេងផ្លូវក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែល»។ ប៉ុន្តែ ស្ត្រីនោះមិនបានឈប់ស្រែកនិងដើរតាមលោកយេស៊ូទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នាងចូលមកជិតលោក ហើយលំឱនកាយគោរពលោក ដោយអង្វរថា៖ «លោកម្ចាស់! សូមជួយខ្ញុំផង!»។—ម៉ាថាយ ១៥:២៣-២៥

លោកយេស៊ូទំនងជាសាកល្បងជំនឿរបស់ស្ត្រីនោះ ដោយលើកឡើងអំពីទស្សនៈមិនល្អរបស់ជនជាតិយូដាចំពោះជនជាតិដទៃ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «គឺមិនត្រឹមត្រូវទេ បើយកនំប៉័ងរបស់កូនក្មេង ហើយបោះទៅឲ្យឆ្កែតូចៗវិញ»។ (ម៉ាថាយ ១៥:២៦) ពេលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍អំពី«ឆ្កែតូចៗ» ឬកូនឆ្កែ លោកមិនបានបន្ទាបបន្ថោកជនជាតិដទៃទេ តែលោកកំពុងបង្ហាញចិត្តអាណិតមេត្ដាចំពោះពួកគេវិញ។ បន្ថែមទៀត លោកយេស៊ូក៏បង្ហាញអារម្មណ៍បែបនោះតាមរយៈទឹកមុខ និងសំឡេងដ៏ទន់ភ្លន់របស់លោកដែរ។

ជាជាងខឹងលោកយេស៊ូ ស្ត្រីនោះបានបង្ហាញថានាងយល់ប្រសាសន៍របស់លោកស្តីអំពីគំនិតប្រកាន់ពូជសាសន៍របស់ជនជាតិយូដា។ រួចនាងនិយាយទៅកាន់លោកយេស៊ូដោយចិត្តរាបទាបថា៖ «មែនហើយលោក! ប៉ុន្តែតាមការពិត ឆ្កែតូចៗស៊ីកម្ទេចនំប៉័ងដែលជ្រុះពីតុរបស់ម្ចាស់វា»។ ដោយឃើញចិត្តស្មោះរបស់នាង លោកយេស៊ូតបឆ្លើយទៅនាងថា៖ «នាងអើយ! នាងមានជំនឿខ្លាំងណាស់ សូមឲ្យនាងបានដូចប្រាថ្នាចុះ»។ (ម៉ាថាយ ១៥:២៧, ២៨) រំពេចនោះ កូនស្រីរបស់នាងបានជាសះស្បើយមែន សូម្បីតែកូនរបស់នាងមិនបាននៅទីនោះក៏ដោយ។ ពេលស្ត្រីនោះទៅផ្ទះវិញ នាងបានឃើញថា កូនស្រីរបស់នាងដែលកំពុងដេកនៅលើគ្រែ បានជាសះស្បើយ ពីព្រោះ«វិញ្ញាណកំណាចនោះបានចេញពីកូនហើយ»!—ម៉ាកុស ៧:៣០

លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានធ្វើដំណើរពីតំបន់ភេនីស៊ី ឆ្ពោះទៅតំបន់ខាងលើទន្លេយ៉ូដាន់។ ពួកគាត់ទំនងជាបានឆ្លងកាត់ទន្លេយ៉ូដាន់ដែលប្រហែលជាស្ថិតនៅភាគខាងជើងសមុទ្រកាលីឡេ ហើយបន្តដំណើរទៅតំបន់ដេកាប៉ូល។ នៅទីនោះ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមបានឡើងភ្នំមួយ ប៉ុន្តែបណ្ដាជនបានឃើញពួកគាត់ ហើយពួកគេក៏នាំមនុស្សខ្វិន ពិការ ងងឹតភ្នែក គ និងអ្នកដែលឈឺមកជួបលោកយេស៊ូ ហើយក៏ដាក់អ្នកឈឺទាំងនោះក្បែរជើងលោក រួចលោកបានធ្វើឲ្យពួកគេជាសះស្បើយ។ ដោយនឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្តចំពោះអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ នោះពួកគេក៏បានសរសើរតម្កើងព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។

នៅពេលនោះ លោកបានបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះបុរសគថ្លង់ម្នាក់។ អ្នកអាចយល់ថាគាត់ច្បាស់ជាមានអារម្មណ៍ភិតភ័យណាស់ កាលដែលគាត់ស្ថិតក្នុងចំណោមក្រុមមនុស្សដ៏ធំ។ លោកយេស៊ូប្រហែលជាបានកត់សម្គាល់នូវអារម្មណ៍របស់បុរសនោះ ដូច្នេះលោកបាននាំគាត់ចេញឆ្ងាយពីបណ្ដាជន។ កាលដែលពួកគាត់នៅដាច់ដោយឡែកពីគេ លោកយេស៊ូធ្វើសញ្ញាប្រាប់បុរសនោះពីអ្វីដែលលោកបម្រុងនឹងធ្វើសម្រាប់គាត់។ លោកយេស៊ូដាក់ម្រាមដៃរបស់លោកក្នុងត្រចៀកគាត់ បន្ទាប់ពីបានស្ដោះទឹកមាត់ លោកក៏ពាល់អណ្ដាតរបស់គាត់ ហើយងើយភ្នែកទៅលើមេឃ រួចមានប្រសាសន៍ថា៖ «អេផាថា» ដែលមានន័យថា«ចូរបើកឡើង»។ រំពេចនោះ បុរសនោះក៏អាចស្ដាប់ឮ ហើយអាចនិយាយបានផងដែរ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបង្គាប់គាត់កុំឲ្យប្រាប់អ្នកឯទៀតឲ្យសោះ ពីព្រោះលោកចង់ឲ្យបណ្ដាជនទាំងនោះមានជំនឿលើលោកដោយសារអ្វីដែលពួកគេបានឃើញនិងឮដោយផ្ទាល់។—ម៉ាកុស ៧:៣២-៣៦

ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកយេស៊ូក្នុងការធ្វើឲ្យមនុស្សបានជាសះស្បើយ ពិតជាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើបណ្ដាជន។ ពួកគេ«ភ្ញាក់ផ្អើលក្រៃលែង» រួចពួកគេនិយាយថា៖ «លោកបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់យ៉ាងល្អប្រសើរ សូម្បីតែមនុស្សថ្លង់លោកក៏ធ្វើឲ្យស្ដាប់ឮ ហើយមនុស្សគលោកក៏ធ្វើឲ្យនិយាយបានដែរ»។—ម៉ាកុស ៧:៣៧

ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូមិនបានធ្វើឲ្យកូនស្រីរបស់ស្ត្រីសញ្ជាតិភេនីស៊ីជាភ្លាមៗ?
បន្ទាប់ពីចាកចេញពីតំបន់ភេនីស៊ី តើលោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមបានធ្វើដំណើរទៅកន្លែងណា?
ពេលលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើឲ្យបុរសគថ្លង់ម្នាក់ជាសះស្បើយ តើលោកបានបង្ហាញចិត្តមេត្ដា និងការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?

លោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត