Pila ka tion nga didto lang sa Galilea nanghikot si Jesus, kay mas madamo ang nagapamati sa iya sangsa Judea. Kay sang yara sia sa Jerusalem kag gin-ayo ang tawo sa Adlaw nga Inugpahuway, “nagtinguha pa gid ang mga Judiyo nga patyon sia.”—Juan 5:18; 7:1.

Tigragas na sang 32 C.E., kag malapit na lang ang Kapiestahan sang mga Tabernakulo (ukon, mga Payagpayag). Pito ka adlaw ini nga ginasaulog, kag may balaan nga pagtinipon sa ikawalo nga adlaw. Ang kapiestahan patimaan nga natapos na ang tuig sa pagpanguma kag tion na sa pagkalipay kag pagpasalamat.

Ginhambalan si Jesus sang iya mga utod sa iloy nga sanday Santiago, Simon, Jose, kag Judas: “Maghalin ka diri kag magkadto sa Judea.” Ang Jerusalem amo ang sentro sang relihion sa pungsod. Puno ang siudad sa tion sang tatlo ka kapiestahan kada tuig. Nangatarungan ang mga utod ni Jesus: “Wala sing tawo nga nagatago sang iya ginahimo kon luyag niya nga makilala sia sang mga tawo. Tungod ginahimo mo ini, ipakilala mo ang imo kaugalingon sa kalibutan.”—Juan 7:3, 4.

Ang matuod, ining apat ka mag-utod “wala nagatuo sa iya” subong Mesias. Pero luyag nila nga ang mga nagtambong sa kapiestahan makakita sang iya mga milagro. Bangod nahibaluan ni Jesus ang katalagman, nagsiling sia: “Ang kalibutan wala sing rason nga dumtan kamo, apang nagadumot ini sa akon, kay nagapanaksi ako nga ang mga buhat sang kalibutan malaut. Magkadto kamo sa kapiestahan; indi pa ako magkadto sa sini nga kapiestahan, kay wala pa mag-abot ang akon tion.”—Juan 7:5-8.

Mga pila ka adlaw nga nagbiya ang mga utod ni Jesus upod sa grupo sang mga nagalakbay, sekreto nga naglakat si Jesus kag ang iya mga disipulo. Nanglaktod sila sa Samaria, sa baylo nga sundon ang kinaandan nga alagyan malapit sa Suba Jordan. Kinahanglan ni Jesus kag sang iya mga disipulo ang dayunan sa Samaria, amo nga nagsugo sia sing mga mensahero nga mauna para ihanda ini. Ang katawhan sa isa ka duog wala mag-abiabi sa ila ukon mag-amuma sa ila kay nagapakadto si Jesus sa Jerusalem para sa kapiestahan sang mga Judiyo. Sanday Santiago kag Juan naakig nga namangkot: “Ginuo, luyag mo bala nga magtawag kami sing kalayo gikan sa langit agod laglagon sila?” (Lucas 9:54) Ginsabdong sila ni Jesus bisan panugda lang yadto, kag nagpadayon sila sa paglakbay.

Samtang sa dalan, ang isa ka escriba nagsiling kay Jesus: “Manunudlo, masunod ako sa imo bisan diin ka makadto.” Nagsiling si Jesus: “Ang mga ido nga talunon may lungib kag ang mga pispis sa langit may pugad, apang ang Anak sang tawo wala man lang sing matulugan.” (Mateo 8:19, 20) Ginpatalupangod  niya sa escriba nga mabudlayan sia kon mangin sumulunod sia ni Jesus. Kag daw bugalon man ang escriba nga batunon ini nga sahi sang pagkabuhi. Gani ang kada isa sa aton makapamangkot, ‘Asta diin ko luyag sundon si Jesus?’

Nagsiling si Jesus sa isa pa ka lalaki: “Mangin sumulunod ko.” Nagsabat ang lalaki: “Ginuo, tuguti ako nga maglakat anay kag ilubong ang akon amay.” Bangod nahibaluan ang kahimtangan sang tawo, si Jesus nagsiling: “Pabay-i ang mga patay sa paglubong sang ila mga patay, apang lakat ka kag ipahayag bisan diin ang Ginharian sang Dios.” (Lucas 9:59, 60) Maathag nga buhi pa ang tatay sang lalaki, kay kon patay na, indi na sia makapakig-istorya kay Jesus. Indi sia handa nga unahon sa iya kabuhi ang Ginharian sang Dios.

Samtang nagapalapit sila sa Jerusalem, ang isa pa ka lalaki nagsiling kay Jesus: “Magasunod ako sa imo, Ginuo, apang tuguti ako anay nga magpaalam sa akon panimalay.” Nagsiling si Jesus: “Wala sing tawo nga nagaarado kag nagabalikid ang takus sa Ginharian sang Dios.”—Lucas 9:61, 62.

Ang luyag mangin matuod nga mga disipulo ni Jesus dapat magpokus sang ila mata sa pag-alagad sa Ginharian. Kon indi magtulok sa unhan ang nagaarado, matiko ang iya idas. Kon untatan niya ang pag-arado para magbalikid, maatrasar ang iya trabaho. Sing kaanggid, ang bisan sin-o nga nagabalikid sa sining daan nga sistema sang mga butang mahimo maglisa sa dalan padulong sa kabuhi nga wala sing katapusan.