Чардаглар бајрамы һәлә давам едир вә Иса пејғәмбәр дә орададыр. Бир чохларынын она иман ҝәтирмәси она хошдур. Амма бу, дин хадимләринә һеч дә хош дејил. Онлар пејғәмбәри һәбс етмәк үчүн кешикчиләр ҝөндәрирләр (Јәһја 7:31, 32). Анҹаг Иса пејғәмбәр ҝизләнмир.

О, халг гаршысында тәлим вермәјә давам едир: «Мәни ҝөндәрәнин јанына гајытмаздан әввәл бир аз да сизинлә галаҹағам. Сиз мәни ахтараҹагсыныз, амма тапмајаҹагсыныз вә ҝетдијим јерә ҝәлә билмәјәҹәксиниз» (Јәһја 7:33, 34). Јәһудиләр онун нә демәк истәдијини баша дүшмүрләр вә буна ҝөрә бир-бириләриндән сорушурлар: «Бу адам һара ҝедир ки, биз ону тапмајаҹағыг? Бәлкә, о, јунанларын арасында јашајан јәһудиләрин јанына ҝедиб јунанлары да өјрәтмәк фикриндәдир? Ҝөрәсән, о, “мәни ахтараҹагсыныз, амма тапмајаҹагсыныз вә ҝетдијим јерә ҝәлә билмәјәҹәксиниз” сөзләри илә нә демәк истәјир?» (Јәһја 7:35, 36). Һалбуки Иса Мәсиһ өзүнүн тезликлә өләҹәјиндән, дириләҹәјиндән вә ҝөјдәки ҝәләҹәк һәјатындан данышыр. Онун дүшмәнләри исә ораја ҝедә билмәзләр.

Бајрамын једдинҹи, јәни сонунҹу ҝүнү ҝәлиб чатыр. Бу једди ҝүн әрзиндә һәр сәһәр каһин Шилам һовузундан су ҝөтүрүб чәнә бошалдырды, су да ахыб гурбанҝаһын дибинә чатырды. Иса пејғәмбәр, ола билсин, бу адәти ҹамаата хатырладараг дејир: «Сусајан јаныма ҝәлиб су ичсин. Ким мәнә иман едәрсә, Мүгәддәс Јазыларда дејилдији кими, онун “ичиндән дирилик сулары ахаҹаг”» (Јәһја 7:37, 38).

Иса Мәсиһ шаҝирдләр мүгәддәс руһла мәсһ олунанда вә ҝөјдә јашамаг үчүн чағырыланда баш верәҹәк шејләр һаггында данышыр. Мүгәддәс руһ Мәсиһ өләндән сонра, нөвбәти илин Әллинҹи ҝүн бајрамында төкүләҹәк. О вахтдан етибарән мәсһ олунмуш шаҝирдләр мүждәчилик ишинә башлајаҹаг  вә һәмин вахтдан бәри «һәјат сулары» ахаҹаг.

Иса пејғәмбәрин тәлимини динләјәндән сонра бәзиләри дејир: «Бу адам, доғрудан да, һәмин о Пејғәмбәрдир!» Пејғәмбәр дејәркән, ҝөрүнүр, онлар Мүгәддәс Јазыларда вәд едилмиш вә Муса пејғәмбәрдән дә бөјүк пејғәмбәри нәзәрдә тутурлар. Башгалары исә: «Бу, Мәсиһдир», — дејир. Анҹаг белә дејәнләр дә вар: «Ахы Мәсиһ Ҹәлиләдән ҝәлмәли дејил. Мәҝәр јазылмајыб ки, Мәсиһ Давудун нәслиндән олаҹаг, Давудун јашадығы Бејтләһм кәндиндән ҝәләҹәк?» (Јәһја 7:40—42).

Беләликлә, ҹамаат арасында ихтилаф јараныр. Адамларын бир гисми Иса пејғәмбәри јахаламаг фикринә дүшүр, амма һеч ким буна ҹүрәт етмир. Кешикчиләр әлибош гајыданда бөјүк каһинләр вә фәрисиләр сорушурлар: «Ону нијә ҝәтирмәдиниз?» Кешикчиләр ҹаваб верирләр: «Биз һәлә өмрүмүздә бу ҹүр данышан адам ҝөрмәмишик». Һирсләриндән зәнҹир ҝәмирән фәрисиләр кешикчиләри лаға гојуб сөјүрләр: «Дејәсән, о, сизи дә јолдан чыхарыб! Ҝөрүн һеч рәһбәрләрдән вә ја фәрисиләрдән кимсә она инаныр? Ганундан хәбәри олмајан бу ҹамаат исә Аллаһын ләнәтинә ҝәлиб» (Јәһја 7:45—49).

Бу заман Синедрионун үзвү олан Никодем адлы бир фәриси ҹүрәт едиб пејғәмбәрин тәрәфини тутур. Һәмин Никодем тәхминән ики ил јарым бундан әввәл ҝеҹә вахты Иса пејғәмбәрин јанына ҝәлиб она иман ҝәтирдијини ҝөстәрмишди. Инди исә Никодем дејир: «Мәҝәр бизим Ганун инсаны динләмәдән, онун ишини арашдырмадан һөкм кәсмәјә јол верир?» Өзләрини мүдафиә едәрәк онлар дејирләр: «Олмаја, сән дә ҹәлиләлисән? Ахтарсан, ҝөрәрсән ки, Ҹәлиләдән пејғәмбәр чыхмајаҹаг» (Јәһја 7:51, 52).

Мүгәддәс Јазыларда Ҹәлиләдән пејғәмбәр ҝәләҹәји бирбаша дејилмәсә дә, о бөлҝәдә парлаг ишыг ҝөрүнәҹәк сөзләри Мәсиһин орадан ҝәләҹәјинә ишарә едир (Әшија 9:1, 2; Мәтта 4:13—17). Үстәлик, пејғәмбәрликдә дејилдији кими, Иса Мәсиһ Бејтләһмдә доғулуб вә Давуд падшаһын нәслиндәндир. Фәрисиләр еһтимал ки, бу фактлары билирләр. Амма, ҝөрүнүр, халг арасында Иса Мәсиһ барәсиндә јанлыш мәлуматларын јајылмасында онларын әли вар.