عیسی در گرماگرم عید خیمه‌ها هنوز در اورشلیم به سر می‌برد.‏ او از این که «بسیاری از مردم به او ایمان آوردند،‏» خشنود بود.‏ اما رهبران مذهبی از این امر ابداً خرسند نبودند.‏ از این رو،‏ مأمورانی را که در خدمت خود داشتند،‏ برای دستگیری عیسی فرستادند.‏ (‏یوحنا ۷:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ با این حال،‏ عیسی سعی نکرد خود را مخفی کند.‏

عیسی همچنان در ملأ عام در آن شهر تعلیم می‌داد و می‌گفت:‏ «من اندکی بیشتر با شما خواهم بود.‏ سپس نزد او که مرا فرستاد،‏ می‌روم.‏ شما مرا خواهید جست،‏ اما نخواهید یافت و جایی که من هستم،‏ شما نمی‌توانید بیایید.‏» (‏یوحنا ۷:‏۳۳،‏ ۳۴‏)‏ یهودیان منظور عیسی را درک نکردند،‏ پس در میان خود می‌گفتند:‏ «این مرد کجا می‌خواهد برود که ما او را نخواهیم یافت؟‏ آیا می‌خواهد نزد یهودیانی که در میان یونانیان پراکنده‌اند،‏ برود و به یونانیان تعلیم دهد؟‏ منظور او چیست که می‌گوید:‏ ‹مرا خواهید جست،‏ اما نخواهید یافت و جایی که من هستم،‏ شما نمی‌توانید بیایید›؟‏» (‏یوحنا ۷:‏۳۵،‏ ۳۶‏)‏ عیسی در واقع در مورد مرگ و رستاخیزش سخن می‌گفت.‏ آری،‏ او به آسمان بازمی‌گشت و دشمنانش نمی‌توانستند او را دنبال کنند.‏

روز هفتم عید بود.‏ در طول عید،‏ هر روز صبح یکی از کاهنان آبی را که از حوض سیلوحا گرفته بود،‏ در حوضچه‌ای می‌ریخت و آب آن بر پای مذبح معبد جاری می‌شد.‏ عیسی ظاهراً با نظر به این رسم،‏ با صدای بلند به جمعیت گفت:‏ «اگر کسی تشنه است،‏ نزد من بیاید و بنوشد.‏ هر که به من ایمان آوَرَد،‏ همان طور که در نوشته‌های مقدّس آمده است:‏ ‹از اعماق وجودش نهرهای آبِ زنده روان خواهد شد.‏›»—‏یوحنا ۷:‏۳۷،‏ ۳۸‏.‏

عیسی در واقع نشان داد که وقتی شاگردانش با روح‌القدس مسح می‌شوند و برای زندگی در آسمان فراخوانده می‌شوند،‏ چه خواهد شد.‏ مسح شدن شاگردان عیسی،‏ پس از مرگ او رخ می‌داد.‏ از عید پِنتیکاست سال ۳۳ میلادی که چندین ماه به آن بیشتر باقی نمانده بود،‏ شاگردان مسح‌شدهٔ عیسی  حقایق کلام خدا را همچون آبی زندگی‌بخش به گوش مردم می‌رساندند.‏

شماری از مردم که این سخنان را شنیدند،‏ می‌گفتند:‏ «او به‌راستی همان پیامبر موعود است.‏» آنان ظاهراً به آن پیامبری اشاره می‌کردند که گفته شده بود از موسی بزرگ‌تر است.‏ برخی دیگر می‌گفتند:‏ «او مسیح است.‏» عده‌ای دیگر می‌گفتند:‏ «مگر مسیح از جلیل ظهور می‌کند؟‏ مگر نوشته‌های مقدّس نمی‌گوید که مسیح از نسل داوود است؟‏ مگر نمی‌گوید که از بیت‌لِحِم،‏ همان روستایی که داوود در آن زندگی می‌کرد،‏ می‌آید؟‏»—‏یوحنا ۷:‏۴۰-‏۴۲‏.‏

پس در میان جمعیت دودستگی به وجود آمده بود.‏ برخی می‌خواستند عیسی را دستگیر کنند،‏ اما هیچ یک از آنان بر او دست دراز نکرد.‏ هنگامی که سران کاهنان و فَریسیان دیدند که مأمورانشان عیسی را همراه خود نیاورده‌اند،‏ از آنان پرسیدند:‏ «چرا او را به اینجا نیاوردید؟‏» مأموران پاسخ دادند:‏ «هرگز کسی همچون این مرد سخن نگفته است.‏» آن رهبران مذهبی از شدّت خشم،‏ با دشنام و سخنان تمسخرآمیز گفتند:‏ «آیا شما هم گمراه شده‌اید؟‏ آیا کسی از سران قوم یا فَریسیان به او ایمان آورده است؟‏ اما این مردمی که شریعت را نمی‌دانند،‏ مردمی لعنت‌شده‌اند.‏»—‏یوحنا ۷:‏۴۵-‏۴۹‏.‏

در این هنگام،‏ نیقودیموس که خود فَریسی و از اعضای سَنهِدرین بود،‏ به خود جرأت داد و از عیسی دفاع کرد.‏ حدود دو سال و نیم پیش از آن،‏ نیقودیموس شب‌هنگام نزد عیسی رفته بود و نشان داده بود که به عیسی ایمان دارد.‏ پس به آن رهبران مذهبی گفت:‏ «طبق شریعتمان،‏ اگر بخواهیم کسی را محکوم کنیم،‏ باید نخست سخن او را بشنویم تا معلوم شود که چه کار می‌کند.‏ آیا این طور نیست؟‏» آنان با تحکّم به او گفتند:‏ «مگر تو هم جلیلی هستی؟‏ تحقیق کن و ببین که هیچ پیامبری از جلیل بر نمی‌خیزد.‏»—‏یوحنا ۷:‏۵۱،‏ ۵۲‏.‏

در نوشته‌های مقدّس صریحاً اشاره نشده بود که پیامبری از جلیل برخواهد خاست.‏ با این حال،‏ کلام خدا تلویحاً به این نکته اشاره می‌کرد که مسیح از جلیل خواهد آمد.‏ در آن پیشگویی آمده بود که «نوری عظیم» در «جلیل ملت‌ها» دیده خواهد شد.‏ (‏اِشَعْیا ۹:‏۱،‏ ۲؛‏ مَتّی ۴:‏۱۳-‏۱۷‏)‏ به علاوه،‏ همان طور که پیشگویی شده بود،‏ عیسی در بیت‌لِحِم به دنیا آمد و از نوادگان داوود بود.‏ فَریسیان یقیناً از این امر آگاهی داشتند،‏ اما به احتمال زیاد آنان خود مسئول شایعات نادرستی بودند که در مورد عیسی پخش شده بود.‏