اواخر سال ۳۲ میلادی بود و حدود سه سال از تعمید عیسی می‌گذشت.‏ چندی پیش،‏ طی عید خیمه‌ها،‏ او و شاگردانش در اورشلیم بودند.‏ به احتمال زیاد آنان هنوز در آن نزدیکی به سر می‌بردند.‏ (‏لوقا ۱۰:‏۳۸؛‏ یوحنا ۱۱:‏۱‏)‏ شش ماه از خدمت عیسی باقی مانده بود.‏ او بیشتر این زمان را در یهودیه یا در شرق رود اردن در ناحیهٔ پیریه،‏ به موعظه پرداخت؛‏ زیرا در آن مناطق نیز مردم باید پیام او را می‌شنیدند.‏

حدود ۲ سال پیش،‏ پس از پِسَح سال ۳۰ میلادی،‏ عیسی چندین ماه در یهودیه موعظه کرده بود.‏ او در این میان چند بار نیز از ناحیهٔ سامره گذشته بود.‏ حدوداً در ایّام عید پِسَح سال ۳۱ میلادی،‏ یهودیان اورشلیم تلاش کردند او را بکشند.‏ از این رو،‏ عیسی به جلیل در شمال اسرائیل رفت و برای یک سال و نیم در آنجا به تعلیم پرداخت.‏ در این دوران،‏ بسیاری پیرو او شدند.‏ در همان جا بود که عیسی رسولانش را آموزش داد و آنان را نزد مردم فرستاد.‏ او به آنان فرمان داد که موعظه کنند و بگویند:‏ «‏پادشاهی آسمان‌ها نزدیک شده است.‏» (‏مَتّی ۱۰:‏۵-‏۷‏)‏ اکنون او می‌خواست در یهودیه نیز فعالیتی ویژه ترتیب دهد.‏

عیسی برای شروع این فعالیت،‏ ۷۰ تن از شاگردانش را تعیین کرد و آنان را پیشاپیش خود دوبه‌دو به مناطقی که خود قصد رفتن به آنجا را داشت،‏ فرستاد.‏ در آن مناطق «محصول فراوان» بود و «کارگر کم.‏» (‏لوقا ۱۰:‏۲‏)‏ آنان باید بیماران را شفا می‌دادند و همان پیامی را که عیسی بشارت می‌داد،‏ به گوش مردم می‌رساندند.‏

شاگردان نباید فعالیت خود را به کنیسه‌ها متمرکز می‌کردند.‏ عیسی به آنان گفت که نزد مردم به خانه‌هایشان بروند.‏ او به شاگردانش چنین فرمان داد:‏ «هر جا که به خانه‌ای وارد شدید،‏ نخست بگویید:‏ ‹صلح بر این خانه باد.‏› اگر کسی آنجا دوستدار صلح باشد،‏ صلح شما نصیب او خواهد شد.‏» آنان باید چه پیامی را به مردم می‌رساندند؟‏ عیسی گفت:‏ «به آنان بگویید:‏ ‹پادشاهی خدا به شما نزدیک شده است.‏›»—‏لوقا ۱۰:‏۵-‏۹‏.‏

دستورهایی که عیسی به آن ۷۰ نفر داد،‏ مانند همان دستورهایی بود که حدود یک سال پیش به ۱۲ رسولش داده بود.‏ او به شاگردانش یادآور شد که برخی از مردم آنان را نخواهند پذیرفت.‏ با این حال،‏ این فعالیتِ شاگردان،‏ صادق‌دلان را آمادهٔ شنیدن سخنان عیسی می‌ساخت.‏ بدین سان وقتی عیسی به آن مکان می‌رسید،‏ بسیاری مشتاقانه در انتظار آموزش‌های این معلّم بزرگ می‌بودند.‏

پس از آن که ۷۰ شاگرد نزد عیسی بازگشتند،‏ با شادی به او گفتند:‏ «سَرور،‏ با استفاده از نام تو حتی دیوها نیز از ما اطاعت می‌کنند.‏» این گزارش‌ها یقیناً عیسی را نیز به هیجان آورد.‏ او گفت:‏ «می‌بینم که شیطان همچون برق از آسمان فرو افتاده است.‏ من به شما اقتدار داده‌ام که مارها،‏ عقرب‌ها و تمامی قدرت دشمن را پایمال کنید.‏»—‏لوقا ۱۰:‏۱۷-‏۱۹‏.‏

عیسی بدین سان به شاگردانش اطمینان داد که قادر  خواهند بود بر هر آنچه به آنان صدمه می‌رساند،‏ فائق آیند و به اصطلاح مارها و عقرب‌ها را زیر پای خود له کنند.‏ به علاوه،‏ او به آنان اطمینان داد که شیطان در آینده از آسمان خواهد افتاد.‏ عیسی همچنین به آن ۷۰ شاگردش نشان داد که در نهایت چه چیز واقعاً اهمیت دارد و گفت:‏ «اما از این که ارواح از شما اطاعت می‌کنند،‏ شادی مکنید،‏ بلکه شادی کنید چون نام‌های شما در آسمان‌ها نوشته شده است.‏»—‏لوقا ۱۰:‏۲۰‏.‏

آری،‏ یَهُوَه چنین کارهای فوق‌العاده‌ای را از طریق این پیروان ساده و فروتن عیسی انجام داد.‏ عیسی از این امر غرق شادی و شعف شد و پدر آسمانی‌اش را نزد همگان تمجید کرد.‏ آنگاه خطاب به شاگردانش گفت:‏ «خوشا به حال چشمانی که آنچه شما می‌بینید،‏ می‌بیند؛‏ زیرا به شما می‌گویم،‏ بسیاری از انبیا و پادشاهان آرزو داشتند آنچه شما می‌بینید،‏ ببینند،‏ اما ندیدند و آنچه شما می‌شنوید،‏ بشنوند،‏ اما نشنیدند.‏»—‏لوقا ۱۰:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏