ជំពូកទី៧៥
លោកយេស៊ូប្រាប់អំពីប្រភពនៃសុភមង្គលពិត
-
បណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចដោយ«ម្រាមដៃរបស់ព្រះ»
-
ប្រភពនៃសុភមង្គលពិត
លោកយេស៊ូទើបតែបង្រៀនម្ដងទៀតអំពីរបៀបអធិដ្ឋាន ប៉ុន្តែក៏មានរឿងផ្សេងទៀតដែលលោកត្រូវពន្យល់សាឡើងវិញក្នុងកិច្ចបម្រើរបស់លោកដែរ។ ពេលលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើអព្ភូតហេតុជាច្រើននៅស្រុកកាលីឡេ សត្រូវរបស់លោកបានចោទប្រកាន់ថាលោកអាចធ្វើអព្ភូតហេតុទាំងនេះបាន គឺដោយអាងអំណាចអ្នកគ្រប់គ្រងពួកវិញ្ញាណកំណាច។ ឥឡូវ លោកបានត្រូវគេចោទប្រកាន់អំពីរឿងនេះម្ដងទៀតក្នុងតំបន់យូឌា។
ពេលលោកយេស៊ូបានបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចដែលធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់គ នោះបណ្ដាជនតាំងនឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកដែលរិះគន់លោក គ្មានអារម្មណ៍បែបនោះឡើយ។ ពួកគេចោទប្រកាន់លោកដូចមុនថា៖ «បុរសនេះបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាច ដោយសារបេលសេប៊ូល ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងវិញ្ញាណកំណាចទេ»។ (លូកា ១១:១៥) រីឯអ្នកខ្លះទៀតសុំលោកយេស៊ូឲ្យធ្វើសញ្ញាសម្គាល់មួយពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីបញ្ជាក់ថែមទៀតអំពីអត្តសញ្ញាណរបស់លោក។
លោកយេស៊ូជ្រាបថាពួកគេកំពុងល្បងលលោក។ ដូច្នេះ លោកឆ្លើយតបទៅពួកគេដូចដែលលោកបានឆ្លើយតបចំពោះពួកអ្នកដែលរិះគន់លោកនៅស្រុកកាលីឡេ។ លោកមានប្រសាសន៍ថារាជាណាចក្រណាដែលបែកបាក់ទាស់ប្រឆាំងគ្នានឹងវិនាសទៅ ដោយវែកញែកថា៖ «បើសាថានបានបែកបាក់ទាស់ប្រឆាំងខ្លួនឯងហើយ តើរាជាណាចក្ររបស់សាថានអាចស្ថិតស្ថេរដូចម្ដេចបាន?»។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូប្រាប់ពួកគេត្រង់ៗថា៖ «បើខ្ញុំបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចដោយម្រាមដៃរបស់ព្រះវិញ នោះមានន័យថារាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានមកដល់ដោយអ្នកមិនដឹងខ្លួន»។—លូកា ១១:១៨-២០
ការដែលលោកយេស៊ូលើកឡើងអំពី«ម្រាមដៃរបស់ព្រះ» គួររំលឹកអ្នកស្ដាប់លោកអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្ររបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ នៅសម័យមុន អ្នកដែលនៅក្នុងដំណាក់របស់ផារ៉ូ បានឃើញម៉ូសេធ្វើអព្ភូតហេតុមួយ ពេលនោះពួកគេស្រែកឡើងថា៖ «នេះគឺជាអង្គុលីព្រះហស្ត[ម្រាមដៃ]របស់ព្រះ»។ ម្យ៉ាងទៀត «ម្រាមដៃរបស់ព្រះ»ក៏បានសរសេរបញ្ញត្ដិ១០ប្រការលើបន្ទះថ្ម២ផ្ទាំងដែរ។ (និក្ខមនំ ៨:១៩; ៣១:១៨) ស្រដៀងគ្នាដែរ «ម្រាមដៃរបស់ព្រះ»ដែលជាសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ កំពុងជួយលោកយេស៊ូឲ្យបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាច ថែមទាំងធ្វើឲ្យអ្នកឈឺជាសះស្បើយទៀតផង។ ដូច្នេះ រាជាណាចក្ររបស់ព្រះពិតជាបានមកដល់ដោយសត្រូវរបស់លោកមិនបានដឹងខ្លួន ពីព្រោះលោកយេស៊ូដែលបានត្រូវតែងតាំងជាស្តេចក្នុងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ កំពុងធ្វើការអស្ចារ្យទាំងអស់នោះក្នុងចំណោមពួកគេ។
លោកយេស៊ូមានសមត្ថភាពបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាច ហើយនេះជាភ័ស្តុតាងបញ្ជាក់ថាលោកមានអំណាចខ្លាំងជាងសាថាន។ នេះប្រៀបដូចជាបុរសខ្លាំងពូកែម្នាក់បានចូលទៅវាយឈ្នះអ្នកយាមផ្ទះម្នាក់ដែលមានប្រដាប់អាវុធសព្វគ្រប់។ ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូបានលើកឡើងវិញនូវឧទាហរណ៍អំពីវិញ្ញាណអសោចដែលបានចេញពីបុរសម្នាក់។ ប៉ុន្តែ បុរសនោះមិនបានធ្វើឲ្យចិត្តគំនិតរបស់គាត់ពេញទៅដោយអ្វីល្អៗទេ ហេតុនេះវិញ្ញាណអាក្រក់នោះចេញទៅនាំវិញ្ញាណ៧ទៀតចូលគាត់វិញ ហើយស្ថានភាពចុងក្រោយរបស់បុរសនោះគឺអាក្រក់ជាងមុន។ (ម៉ាថាយ ១២:២២, ២៥-២៩, ៤៣-៤៥) ដូច្នេះ ឧទាហរណ៍នេះកំពុងបង្ហាញអំពីស្ថានភាពរបស់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល។
ពេលនោះ ស្ត្រីម្នាក់ដែលកំពុងស្ដាប់លោកយេស៊ូបានស្រែកឡើងថា៖ «ស្ត្រីដែលបានរក្សាលោកក្នុងផ្ទៃ ហើយបំបៅលោក មានសុភមង្គលហើយ!»។ ជាធម្មតា ស្ត្រីជនជាតិយូដាសង្ឃឹមថាពួកគេបានធ្វើជាម្ដាយរបស់អ្នកប្រកាសទំនាយ ជាពិសេសជាម្ដាយរបស់មេស្ស៊ី។ ម្ល៉ោះហើយ ស្ត្រីនេះប្រហែលជាគិតថាម៉ារៀអាចមានសុភមង្គលក្រៃលែងដោយសារនាងជាម្ដាយរបស់គ្រូល្អបែបនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូកែតម្រង់ទស្សនៈរបស់ស្ត្រីនោះ ដោយប្រាប់អំពីប្រភពនៃសុភមង្គលពិត។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ទេ! គឺអស់អ្នកដែលឮបណ្ដាំរបស់ព្រះហើយធ្វើតាម ទើបមានសុភមង្គល!»។ (លូកា ១១:២៧, ២៨) លោកយេស៊ូមិនដែលមានប្រសាសន៍ថាម៉ារៀគួរទទួលកិត្ដិយសពិសេសឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត បុរសឬស្ត្រីណាម្នាក់អាចមានសុភមង្គលពិតបាន គឺដោយសារគាត់បានបម្រើព្រះយ៉ាងស្មោះត្រង់ មិនមែនដោយសារគាត់មកពីវង្សត្រកូលណា ឬក៏សម្រេចកិច្ចការជាច្រើនក្នុងជីវិតនោះទេ។
ដូចលោកយេស៊ូបានស្តីបន្ទោសមនុស្សក្នុងស្រុកកាលីឡេ លោកក៏បានស្តីបន្ទោសមនុស្សក្នុងតំបន់យូឌាដែរ ពីព្រោះពួកគេបានទាមទារសញ្ញាសម្គាល់ពីស្ថានសួគ៌។ លោកមានប្រសាសន៍ថាគ្មានសញ្ញាសម្គាល់ណានឹងត្រូវសម្ដែងឲ្យពួកគេឃើញឡើយ ក្រៅពី«សញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស»។ យ៉ូណាសជាសញ្ញាសម្គាល់ក្នុងន័យថាគាត់បាននៅក្នុងពោះត្រីអស់បីថ្ងៃ ហើយគាត់បានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងក្លាហាននៅក្រុងនីនីវេ។ ជាលទ្ធផល មនុស្សនៅទីនោះបានប្រែចិត្ត។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប៉ុន្តែមើល! អ្នកដែលធំជាងយ៉ូណាសនៅទីនេះហើយ»។ (លូកា ១១:២៩-៣២) មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកយេស៊ូក៏ធំជាងសាឡូម៉ូនដែរ ជាអ្នកដែលមហាក្សត្រីសេបាបានមកស្ដាប់សម្ដីប្រកបដោយប្រាជ្ញា។
រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា៖ «ក្រោយពីអុជចង្កៀង គេមិនដែលដាក់ក្នុងបន្ទប់ក្រោមដី ឬក្រោមប្រដាប់វាល់ស្រូវឡើយ តែគេដាក់លើជើងចង្កៀងវិញ»។ (លូកា ១១:៣៣) លោកទំនងជាមានន័យថាការបង្រៀននិងការធ្វើអព្ភូតហេតុនៅចំពោះមនុស្សទាំងនេះ គឺប្រៀបដូចជាការលាក់ពន្លឺចង្កៀង។ ហេតុអ្វី? ដោយសារភ្នែករបស់ពួកគេមិនផ្ដោតទៅលើកិច្ចការដែលលោកកំពុងធ្វើទេ ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេមិនបានយល់អំពីគោលបំណងនៃកិច្ចការរបស់លោកឡើយ។
លោកយេស៊ូទើបតែបានបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាច ហើយធ្វើឲ្យបុរសគម្នាក់អាចនិយាយបាន។ នេះគួរជំរុញបណ្ដាជនឲ្យសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា ហើយប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអ្វីដែលលោកកំពុងសម្រេច។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានធ្វើដូច្នោះទេ។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូព្រមានពួកអ្នករិះគន់លោក ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដូច្នេះ ចូរប្រុងប្រយ័ត្ន ក្រែងពន្លឺដែលនៅក្នុងអ្នក គឺជាសេចក្ដីងងឹតវិញ។ ម្ល៉ោះហើយ បើរូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកភ្លឺ ដោយគ្មានកន្លែងណាងងឹតសោះ នោះរូបកាយទាំងមូលនឹងបានភ្លឺ ដូចពេលដែលចង្កៀងបំភ្លឺអ្នកដែរ»។—លូកា ១១:៣៥, ៣៦
