ជំពូកទី៧៦

ការពិសាអាហារជាមួយនឹងផារិស៊ីម្នាក់

លេង

លោកយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកផារិស៊ីដែលលាក់ពុត

ពេលលោកយេស៊ូនៅតំបន់យូឌា លោកបានទៅពិសាអាហារតាមការអញ្ជើញរបស់ផារិស៊ីម្នាក់។ នោះទំនងជាអាហារថ្ងៃត្រង់ មិនមែនជាអាហារល្ងាចទេ។ (លូកា ១១:៣៧, ៣៨; សូមពិនិត្យបន្ថែម លូកា ១៤:១២) មុនពេលពិសាអាហារ ពួកផារិស៊ីបានលាងដៃរហូតដល់កែងដៃតាមទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនបានធ្វើដូច្នោះទេ។ (ម៉ាថាយ ១៥:១, ២) ទោះជាការលាងដៃរហូតដល់កែងដៃមិនបំពានលើច្បាប់របស់ព្រះក៏ដោយ តែនេះក៏មិនមែនជាអ្វីដែលព្រះតម្រូវឲ្យធ្វើដែរ។

ពួកផារិស៊ីភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់ដែលលោកយេស៊ូមិនធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់នោះ។ ដោយជ្រាបអំពីរឿងនេះ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា ជាពួកផារិស៊ី អ្នកលាងខាងក្រៅពែងនិងចាន តែខាងក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នកចង់តែប្លន់និងធ្វើអំពើទុច្ចរិត។ មនុស្សឥតវិចារណញ្ញាណ! លោកដែលបានបង្កើតខាងក្រៅ ក៏បានបង្កើតខាងក្នុងដែរ មែនទេ?»។—លូកា ១១:៣៩, ៤០

ដូច្នេះតាមប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ ការលាងដៃមុនបរិភោគអាហារមិនមែនជាចំណុចសំខាន់ទេ តែចំណុចសំខាន់នោះគឺភាពលាក់ពុតរបស់សាសនា។ ពួកផារិស៊ីនិងមនុស្សឯទៀតបានធ្វើតាមយ៉ាងដិតដល់នូវទំនៀមទម្លាប់ក្នុងការលាងដៃ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានសម្អាតចិត្តគំនិតរបស់ខ្លួនពីអំពើទុច្ចរិតឡើយ។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូឲ្យឱវាទពួកគេថា៖ «ចូរធ្វើទានដោយឲ្យអ្វីៗខាងក្នុងចិត្តវិញ ហើយមើល! អ្វីៗទាំងអស់ទៀតរបស់អ្នកក៏នឹងស្អាតបរិសុទ្ធដែរ»។ (លូកា ១១:៤១) ឱវាទរបស់លោកគឺពិតជាត្រឹមត្រូវមែន! បើមនុស្សណាម្នាក់ចង់ធ្វើទាន គាត់គួរធ្វើដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត មិនមែនធ្វើទានដោយលាក់ពុតជាមនុស្សសុចរិតដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតសរសើរខ្លួនឡើយ។

នេះមិនមានន័យថាពួកផារិស៊ីមិនបានធ្វើទាននោះទេ។ លោកយេស៊ូបញ្ជាក់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាឲ្យមួយភាគដប់ពីជីអង្កាម ប៉េកាណុន និងបន្លែឯទៀត តែអ្នករំលងយុត្ដិធម៌និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ! អ្នកមានកាតព្វកិច្ចធ្វើអ្វីៗទាំងនោះ តែរឿងផ្សេងទៀត មិនត្រូវលះចោលឡើយ»។ (លូកា ១១:៤២) ច្បាប់របស់ព្រះតម្រូវឲ្យបណ្ដាជនធ្វើវិភាគទាន (មួយភាគ១០) នៃផលដំណាំរបស់ពួកគេ។ (ចោទិយកថា ១៤:២២) នោះក៏រួមបញ្ចូលជីអង្កាម ប៉េកាណុន ឬជីឯទៀតដែលត្រូវប្រើដើម្បីបង្កើនរសជាតិអាហារដែរ។ ពួកផារិស៊ីបានធ្វើវិភាគទានមួយភាគ១០នៃជីទាំងនោះយ៉ាងហ្មត់ចត់។ ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះតម្រូវការដែលសំខាន់ជាងក្នុងច្បាប់របស់ព្រះ ដូចជាការប្រព្រឹត្តដោយសុចរិតនិងដោយសុភាពរាបទាបចំពោះព្រះ? តើពួកគេបានធ្វើតាមយ៉ាងដិតដល់ឬទេ?—មីកា ៦:៨

លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍បន្តទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាពួកផារិស៊ី អ្នកនឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះអ្នកចូលចិត្តអង្គុយកន្លែងនៅខាងមុខក្នុងសាលាប្រជុំ ហើយចង់ឲ្យមនុស្សជម្រាបសួរ សម្ដែងការគោរពនៅផ្សារ! អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះអ្នកដូចជាទីបញ្ចុះសពដែលគេមើលមិនឃើញ ហើយដើរជាន់ដោយមិនដឹងខ្លួន!»។ (លូកា ១១:៤៣, ៤៤) ពិតមែន មនុស្សអាចដើរជាន់ទីបញ្ចុះសពដូចនោះដោយមិនដឹងខ្លួន ហើយពួកគេទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធតាមច្បាប់របស់ព្រះ។ លោកយេស៊ូលើកហេតុការណ៍ពិតនោះដើម្បីបញ្ជាក់ថា ពួកផារិស៊ីមិនស្អាតបរិសុទ្ធដូចទីបញ្ចុះសពដែលគេមើលមិនឃើញ។ ហេតុនេះ មនុស្សមិនងាយកត់សម្គាល់ភាពមិនស្អាតបរិសុទ្ធរបស់ពួកគេទេ។—ម៉ាថាយ ២៣:២៧

ពេលនោះមានបុរសម្នាក់ដែលស្គាល់ច្បាប់របស់ព្រះច្បាស់ បានតវ៉ាថា៖ «លោកគ្រូមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ បានសេចក្ដីថាលោកដៀលត្មះយើងខ្ញុំដែរ»។ ទោះជាគាត់និយាយដូច្នេះក៏ដោយ តែពួកគេត្រូវដឹងខ្លួនថាពួកគេមិនបានជួយបណ្ដាជនទេ។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា ជាអ្នកចេះច្បាប់ស្ទាត់ អ្នកនឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះបន្ទុកដែលអ្នកដាក់លើមនុស្ស គឺជាបន្ទុកដែលពិបាករែកពុន ប៉ុន្តែអ្នកមិនសុខចិត្តយកម្រាមដៃមកពាល់បន្ទុកនោះបន្ដិចសោះ! អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះអ្នកធ្វើទីបញ្ចុះសពរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ តែបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានសម្លាប់ពួកគេ!»។—លូកា ១១:៤៥-៤៧

ពួកផារិស៊ីបង្កើតទំនៀមទម្លាប់ផ្សេងៗ ហើយបន្ថែមបន្ថយច្បាប់របស់ព្រះ។ នេះជាបន្ទុកធ្ងន់ដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍។ ពួកបុរសទាំងនេះបានធ្វើឲ្យជីវិតរបស់បណ្ដាជនពិបាកជាង ដោយបង្ខំឲ្យពួកគេធ្វើតាមយ៉ាងដិតដល់នូវប្រការផ្សេងៗដែលទៅជាបន្ទុកធ្ងន់ក្រៃលែង។ ម្យ៉ាងទៀត បុព្វបុរសរបស់ពួកគេបានសម្លាប់អ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះ តាំងពីអេបិលមកម្ល៉េះ។ ឥឡូវ អ្វីដែលពួកគេធ្វើហាក់ដូចជាពួកគេកំពុងលើកកិត្ដិយសពួកអ្នកប្រកាសទំនាយទាំងនោះ ដោយធ្វើទីបញ្ចុះសពសម្រាប់ពួកគាត់។ ប៉ុន្តែ តាមពិតពួកគេមានចិត្តគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តដូចបុព្វបុរសរបស់ពួកគេវិញ។ ពួកគេថែមទាំងរកវិធីសម្លាប់អ្នកប្រកាសទំនាយដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ព្រះទៀតផង។ ហេតុនេះហើយបានជាលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថាព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យមនុស្សជំនាន់នេះ។ នោះពិតជាបានកើតឡើងមែន ប្រហែលជា៣៨ឆ្នាំក្រោយមក គឺនៅឆ្នាំ៧០ គ.ស.។

លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា៖ «អ្នករាល់គ្នា ជាអ្នកចេះច្បាប់ស្ទាត់ អ្នកនឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះអ្នកបានដកយកកូនសោនៃចំណេះចេញ។ អ្នករាល់គ្នាមិនបានចូល ហើយអ្នកដែលកំពុងចូល អ្នកបានឃាត់មិនឲ្យចូលដែរ!»។ (លូកា ១១:៥២) បុរសទាំងនេះជាអ្នកដែលគួរបង្រៀនអត្ថន័យនៃបណ្ដាំរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានធ្វើដូច្នេះទេ។ ពួកគេបែរជាធ្វើឲ្យបណ្ដាជនបាត់បង់ឱកាសក្នុងការស្គាល់និងយល់បណ្ដាំរបស់ព្រះទៅវិញ។

ពេលឮដូច្នោះ តើពួកផារិស៊ីនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់មានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? ពួកគេក្ដៅចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ កាលដែលលោកយេស៊ូចេញទៅ ពួកគេក៏ប្រឆាំងលោក ហើយតាមសួរដេញដោលលោក។ ពួកគេសួរមិនមែនក្នុងបំណងចង់រៀនថែមទៀតនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញពួកគេចង់ល្បងលលោក ដើម្បីឲ្យលោកមានប្រសាសន៍អ្វីមួយដែលពួកគេអាចមានហេតុចាប់លោកបាន។

លោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត