Ο Ιησούς έχει προσπαθήσει με πολλούς τρόπους να υποκινήσει τους ανθρώπους να σκεφτούν την υπόστασή τους ενώπιον του Θεού. Μετά τη συνομιλία του με τον κόσμο έξω από το σπίτι ενός Φαρισαίου, παρουσιάζεται άλλη μια ευκαιρία.

Μερικοί αναφέρουν ένα τραγικό συμβάν. Μιλούν για «τους Γαλιλαίους, το αίμα των οποίων ο [Ρωμαίος Κυβερνήτης Πόντιος] Πιλάτος είχε αναμείξει με τις θυσίες τους». (Λουκάς 13:1) Τι εννοούν;

Ίσως πρόκειται για τους Γαλιλαίους που σκοτώθηκαν όταν χιλιάδες Ιουδαίοι διαμαρτυρήθηκαν για το ότι ο Πιλάτος κατασκεύαζε ένα υδραγωγείο για την Ιερουσαλήμ με χρήματα από το θησαυροφυλάκιο του ναού. Ο Πιλάτος ίσως είχε πάρει τα χρήματα με τη συνεργασία των αρχών του ναού. Εκείνοι που κάνουν λόγο για τη συγκεκριμένη τραγωδία ίσως θεωρούν ότι οι Γαλιλαίοι έπαθαν αυτό το κακό επειδή είχαν κάνει άσχημα πράγματα. Ο Ιησούς διαφωνεί.

Τους ρωτάει: «Νομίζετε ότι εκείνοι οι Γαλιλαίοι που τα έπαθαν αυτά ήταν χειρότεροι αμαρτωλοί από όλους τους άλλους Γαλιλαίους;» Η απάντησή του είναι όχι. Με αφορμή όμως αυτό το περιστατικό, προειδοποιεί τους Ιουδαίους: «Αν δεν μετανοήσετε, όλοι θα καταστραφείτε παρόμοια». (Λουκάς 13:2, 3) Μετά ο Ιησούς αναφέρεται σε μια άλλη τραγωδία που πιθανόν να είχε συμβεί το ίδιο διάστημα και να σχετιζόταν και αυτή με την κατασκευή του υδραγωγείου, ρωτώντας:

«Εκείνοι οι 18 πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στον Σιλωάμ και τους σκότωσε​—νομίζετε ότι ήταν περισσότερο ένοχοι από όλους τους άλλους κατοίκους της Ιερουσαλήμ;» (Λουκάς 13:4) Το πλήθος μπορεί να θεωρεί ότι εκείνοι οι άνθρωποι πέθαναν επειδή ήταν κακοί. Αλλά ο Ιησούς διαφωνεί και πάλι. Ξέρει ότι και αυτή η τραγωδία πιθανότατα οφείλεται σε “καιρό και απρόβλεπτη περίσταση”. (Εκκλησιαστής 9:11) Ο κόσμος, όμως, πρέπει να διδαχτεί κάτι από το συμβάν. Ο Ιησούς λέει: «Αν δεν μετανοήσετε, όλοι θα καταστραφείτε όπως εκείνοι». (Λουκάς 13:5) Αλλά γιατί τονίζει αυτό το δίδαγμα τώρα;

Ο λόγος είναι το χρονικό σημείο στο οποίο βρίσκεται η διακονία του, όπως δείχνει με την εξής παραβολή: «Κάποιος είχε φυτεμένη μια συκιά στο αμπέλι του, και ήρθε να βρει καρπό σε αυτήν αλλά δεν βρήκε. Τότε είπε στον αμπελουργό: “Τρία χρόνια τώρα έρχομαι να βρω καρπό σε αυτή τη συκιά, αλλά δεν βρίσκω. Κόψε την! Γιατί να αχρηστεύει το έδαφος;” Αυτός του απάντησε: “Κύριε, άφησέ την άλλον έναν χρόνο ώσπου να σκάψω γύρω της και να βάλω κοπριά. Αν κάνει καρπό στο μέλλον, έχει καλώς· ειδάλλως, κόψε την”».​—Λουκάς 13:6-9.

Επί τρία και πλέον χρόνια, ο Ιησούς προσπαθεί να καλλιεργήσει πίστη μεταξύ των Ιουδαίων. Ωστόσο, σχετικά λίγοι έχουν γίνει μαθητές ώστε να θεωρηθούν καρπός του μόχθου του. Τώρα, στο τέταρτο έτος της διακονίας του, ο Ιησούς εντείνει τις προσπάθειές του, σαν να σκάβει και να βάζει λίπασμα γύρω από την Ιουδαϊκή συκιά κηρύττοντας και διδάσκοντας στην Ιουδαία και στην Περαία. Με ποιο αποτέλεσμα; Μόνο λίγοι Ιουδαίοι ανταποκρίνονται. Ως σύνολο, το έθνος αρνείται να μετανοήσει, γι’ αυτό και πρόκειται να καταστραφεί.

Η έλλειψη ανταπόκρισης από μέρους των περισσοτέρων γίνεται ξανά φανερή λίγο αργότερα. Ένα Σάββατο, ο Ιησούς διδάσκει σε μια συναγωγή.  Βλέπει μια γυναίκα η οποία, εξαιτίας ενός δαίμονα που την ταλαιπωρεί, είναι διπλωμένη στα δύο επί 18 χρόνια. Ο Ιησούς τη συμπονάει και της λέει: «Γυναίκα, απαλλάσσεσαι από την αδυναμία σου». (Λουκάς 13:12) Θέτει τα χέρια του πάνω της, και εκείνη αμέσως ορθώνει το σώμα της και αρχίζει να δοξάζει τον Θεό.

Αυτό εξαγριώνει τον αρχισυνάγωγο, ο οποίος λέει: «Έξι είναι οι ημέρες στις οποίες πρέπει να γίνεται εργασία· να έρχεστε λοιπόν και να θεραπεύεστε εκείνες τις ημέρες και όχι την ημέρα του Σαββάτου». (Λουκάς 13:14) Δεν αρνείται ότι ο Ιησούς έχει τη δύναμη να γιατρεύει, αλλά καταδικάζει τον κόσμο επειδή έρχεται να γιατρευτεί το Σάββατο! Ο Ιησούς απαντάει με ένα απόλυτα λογικό επιχείρημα: «Υποκριτές, δεν λύνει ο καθένας σας κατά τη διάρκεια του Σαββάτου τον ταύρο του ή το γαϊδούρι του από το παχνί και πηγαίνει να το ποτίσει; Αυτή η γυναίκα, που είναι κόρη του Αβραάμ και την οποία ο Σατανάς κρατούσε δέσμια 18 χρόνια, δεν έπρεπε να απαλλαχτεί από αυτά τα δεσμά την ημέρα του Σαββάτου;»​—Λουκάς 13:15, 16.

Οι ενάντιοι ντρέπονται, αλλά τα πλήθη χαίρονται με τα ένδοξα πράγματα που κάνει ο Ιησούς. Κατόπιν εκείνος επαναλαμβάνει εδώ στην Ιουδαία δύο προφητικές παραβολές σχετικά με τη Βασιλεία, τις οποίες είχε αφηγηθεί παλιότερα από ένα πλοιάριο στη Θάλασσα της Γαλιλαίας.​—Ματθαίος 13:31-33· Λουκάς 13:18-21.