يسا ياھۋدە‌يا مە‌ن يە‌رۋساليمدە حالىققا ٴ‌تالىم بە‌رىپ،‏ اۋرۋلاردى ساۋىقتىردى.‏ كە‌يىن ول يوردان وزە‌نىنىڭ ارعى بە‌تىنە ٶتىپ،‏ پە‌رە‌يا ولكە‌سىنىڭ قالالارىن ارالادى.‏ ە‌ندى ونىڭ يە‌رۋساليمگە قايتاتىن ۋاقىتى تاياپ قالدى.‏

پە‌رە‌يادا ٴ‌بىر كىسى يسادان:‏ «يە‌م،‏ قۇ‌تقارىلاتىندار از بولاتىنى راس پا؟‏»—‏ دە‌پ سۇ‌رادى.‏ ويتكە‌نى ول ٴ‌دىنباسىلارىنىڭ كە‌يبىرى قۇ‌تقارىلاتىندار از بولادى دە‌سە،‏ باسقالارى كوپ بولادى دە‌پ داۋلاساتىنىن بىلە‌تىن.‏ يسا قانشا ادامنىڭ قۇ‌تقارىلاتىنىنا ە‌مە‌س،‏ قۇ‌تقارىلۋ ٷشىن نە ىستە‌ۋ كە‌رە‌كتىگىنە باسا نازار اۋداردى.‏ «تار ە‌سىكتە‌ن كىرۋگە بارىنشا تىرىسىڭدار»،‏—‏ دە‌دى يسا.‏ شىنىندا دا،‏ قۇ‌تقارىلۋ ٷشىن كۇ‌ش سالۋ كە‌رە‌ك.‏ نە‌گە؟‏ «ويتكە‌نى سە‌ندە‌رگە مىنانى ايتامىن:‏ كوپ ادام كىرۋگە ۇ‌متىلاتىن بولادى،‏ ٴ‌بىراق كىرە المايدى»،‏—‏ دە‌پ ٴ‌تۇ‌سىندىردى ول (‏لۇ‌قا 13:‏23،‏ 24‏)‏.‏

سوسىن قۇ‌تقارىلۋ ٷشىن كوپ كۇ‌ش سالۋ كە‌رە‌كتىگىن مىسالمە‌ن ٴ‌تۇ‌سىندىرىپ،‏ يسا بىلاي دە‌دى:‏ «ٷي يە‌سى تۇ‌رىپ،‏ ە‌سىكتى بە‌كىتكە‌ندە،‏ سىرتتا قالىپ قويعان سە‌ندە‌ر ە‌سىكتى قاعىپ:‏ —‏ يە‌م،‏ ە‌سىكتى اشا كورىڭىز،‏—‏ دە‌يتىن بولاسىڭدار.‏.‏.‏ ال ول:‏ —‏ مە‌ن سە‌ندە‌ردى تانىمايمىن.‏ زاڭسىزدىق جاساۋشىلار،‏ ٴ‌بارىڭ دە مە‌نە‌ن اۋلاق كە‌تىڭدە‌ر!‏—‏ دە‌يدى» (‏لۇ‌قا 13:‏25—‏27‏)‏.‏

مىسالدا كە‌شىگىپ كە‌لىپ،‏ ە‌سىكتىڭ سىرتىندا قالىپ قويعان ادامنىڭ مۇ‌شكىل حالى سيپاتتالعان.‏ ول وزىنە ىڭعايلى ۋاقىتتا كە‌لگە‌نگە ۇ‌قسايدى.‏ قانشا قولايسىز بولسا دا،‏ ول ە‌رتە‌رە‌ك كە‌لۋ كە‌رە‌ك ە‌دى.‏ بۇ‌ل مىسال يسا ٴ‌تالىم بە‌رىپ جۇ‌رگە‌ندە،‏ سونىڭ پايداسىن كورمە‌گە‌ن كوپ ادامنىڭ جاعدايىن بە‌ينە‌لە‌يدى.‏ ولار شىنايى عيباداتتى ومىرلە‌رىندە باستى ورىنعا قويۋ مۇ‌مكىندىگىن جىبە‌رىپ الدى.‏ ياھۋديلە‌رگە يسا جىبە‌رىلگە‌ن بولاتىن،‏ ٴ‌بىراق حالىقتىڭ باسىم بولىگى قۇ‌دايدىڭ قۇ‌تقارۋ ٷشىن جاساعان شاراسىن قابىل المادى.‏ سوندىقتان ولار سىرتتا قالىپ قويعاندا،‏ «زار ە‌ڭىرە‌پ،‏ قينالا تىستە‌نە‌تىن» بولادى.‏ الايدا «شىعىس پە‌ن باتىستان،‏ سولتۇ‌ستىك پە‌ن وڭتۇ‌ستىكتە‌ن»،‏ ياعني بارلىق حالىقتان كە‌لگە‌ن ادامدار «قۇ‌داي پاتشالىعىندا داستارقان باسىنا جايعاسادى» (‏لۇ‌قا 13:‏28،‏ 29‏)‏.‏

كە‌يىن يسا بىلاي دە‌دى:‏ «بىرىنشىلە‌ردىڭ [ىبىرايىمنىڭ ۇ‌رپاعىمىز دە‌پ ماقتاناتىن ياھۋدي ٴ‌دىنباسىلارىنىڭ] كە‌يبىرى سوڭعى،‏ ال سوڭعىلاردىڭ [باسقا ۇ‌لت ادامدارى مە‌ن ٴ‌جابىر كورگە‌ن ياھۋديلە‌ردىڭ] كە‌يبىرى ٴ‌بىرىنشى بولادى» (‏لۇ‌قا 13:‏30‏)‏.‏ بىرىنشىلە‌ر «سوڭعى بولادى» دە‌گە‌نى ريزاشىلىقتى بىلمە‌يتىن ادامداردىڭ قۇ‌داي پاتشالىعىنا كىرمە‌يتىنىن بىلدىرە‌دى.‏

سول ۋاقىتتا پارىزشىلدار كە‌لىپ،‏ يساعا:‏ «بۇ‌ل جە‌ردە‌ن كە‌ت،‏ يرود [انتيپاس] سە‌نى ولتىرمە‌كشى»،‏—‏ دە‌دى.‏ مۇ‌نداي سىبىستى يرود پاتشانىڭ ٶزى يسانى سول ايماقتان كە‌تىرۋ ٷشىن تاراتقان بولسا كە‌رە‌ك.‏ ويتكە‌نى كە‌زىندە جاقيانى ولتىرتكە‌نىندە‌ي،‏ تاعى ٴ‌بىر پايعامباردىڭ ولىمىنە كىنالى بولۋدان قورىققانعا  ۇ‌قسايدى.‏ الايدا يسا پارىزشىلدارعا:‏ «بارىڭدار دا،‏ ول تۇ‌لكىگە بۇ‌گىن جانە ە‌رتە‌ڭ جىنداردى قۋىپ شىعاراتىنىمدى،‏ اۋرۋلاردى ساۋىقتىراتىنىمدى،‏ ال ٷشىنشى كۇ‌نى ٸسىمدى اياقتايتىنىمدى ايتىڭدار»،‏—‏ دە‌دى (‏لۇ‌قا 13:‏31،‏ 32‏)‏.‏ يرودتى «تۇ‌لكى» دە‌پ اتاۋىمە‌ن يسا ونىڭ قۋلىعىنا مە‌ڭزە‌سە كە‌رە‌ك.‏ يسا يرودتىڭ نە باسقا بىرە‌ۋدىڭ دە‌گە‌نىمە‌ن جۇ‌رمە‌يدى.‏ ول اكە‌سىنىڭ تاپسىرعان ٸسىن اتقارا بە‌رمە‌ك ٵرى ونى ادامنىڭ ە‌مە‌س،‏ قۇ‌دايدىڭ ە‌ركىمە‌ن جۇ‌زە‌گە اسىرماق.‏

يسا يە‌رۋساليمگە قاراي جول تارتتى.‏ «ويتكە‌نى پايعامباردىڭ يە‌رۋساليمنە‌ن باسقا جە‌ردە ٶلتىرىلۋى مۇ‌مكىن ە‌مە‌س»،‏—‏ دە‌دى ول (‏لۇ‌قا 13:‏33‏)‏.‏ كيە‌لى كىتاپتىڭ ە‌شبىر پايعامبارلىعىندا ٴ‌ماسىحتىڭ سول قالادا ولتىرىلە‌تىنى ناقتى ايتىلماعان.‏ وندا نە‌گە يسا بۇ‌لاي دە‌دى؟‏ سە‌بە‌بى يە‌رۋساليم —‏ ٴ‌دىني ورتالىق.‏ جالعان پايعامبار دە‌پ ايىپتالعانداردىڭ ٸسىن قاراستىراتىن جوعارعى كە‌ڭە‌ستىڭ 71 مۇ‌شە‌سى سول قالادا.‏ ونىڭ ۇ‌ستىنە،‏ يە‌رۋساليمدە حالىق قۇ‌رباندىق شالاتىن.‏ سوندىقتان يسا ٶزىنىڭ باسقا جە‌ردە ٶلتىرىلۋى مۇ‌مكىن ە‌مە‌س ە‌كە‌نىن ٴ‌تۇ‌سىندى.‏

‏«يە‌رۋساليم،‏ پايعامبارلاردىڭ كوزىن قۇ‌رتىپ،‏ وزىنە جىبە‌رىلگە‌ندە‌ردى تاس لاقتىرىپ ولتىرە‌تىن يە‌رۋساليم-‏اي!‏—‏ دە‌پ قايعىردى يسا.‏ —‏ بالاپاندارىن قاناتىنىڭ استىنا جينايتىن تاۋىق سياقتى،‏ مە‌ن دە سە‌نىڭ بالالارىڭدى قانشا رە‌ت جيناماقشى بولدىم!‏ ٴ‌بىراق سە‌ندە‌ر مۇ‌نى قالامادىڭدار.‏ مىنە،‏ سە‌ندە‌ردىڭ ۇ‌يلە‌رىڭ قاڭىراپ بوس قالدىرىلادى» (‏لۇ‌قا 13:‏34،‏ 35‏)‏.‏ حالىق قۇ‌داي ۇ‌لىنان باس تارتتى.‏ سوندىقتان مۇ‌نىڭ سالدارىنان قاشىپ قۇ‌تىلا المايدى.‏

يسا ٵلى يە‌رۋساليمگە جە‌تكە‌ن جوق.‏ دە‌مالىس كۇ‌نى،‏ پارىزشىلداردىڭ ٴ‌بىر باسشىسى يسانى قوناققا شاقىردى.‏ ۇ‌يدە وتىرعانداردىڭ ٴ‌بارى يسانى مۇ‌قيات باقىلاپ،‏ شە‌مە‌ن اۋرۋىنا (‏ٴ‌جيى اياق-‏قولى ٸسىنىپ كە‌تە‌تىن اۋىر سىرقات)‏ ۇ‌شىراعان ٴ‌بىر كىسىگە نە ىستە‌ر ە‌كە‌ن دە‌پ وتىر.‏ سوندا يسا پارىزشىلدار مە‌ن زاڭدى جە‌تىك بىلە‌تىندە‌ردە‌ن:‏ «دە‌مالىس كۇ‌نى ادامدى ساۋىقتىرۋعا بولا ما،‏ جوق پا؟‏»—‏ دە‌پ سۇ‌رادى (‏لۇ‌قا 14:‏3‏)‏.‏

ە‌شكىم ٴ‌لام دە‌مە‌دى.‏ سوندا يسا الگى كىسىنى ساۋىقتىردى دا،‏ وتىرعاندارعا:‏ «ە‌گە‌ر بىرە‌ۋىڭنىڭ ۇ‌لىڭ نە وگىزىڭ دە‌مالىس كۇ‌نى قۇ‌دىققا ٴ‌تۇ‌سىپ كە‌تسە،‏ ونى دە‌رە‌ۋ شىعارىپ الماس پا ە‌دىڭدە‌ر؟‏»—‏ دە‌دى (‏لۇ‌قا 14:‏5‏)‏.‏ بۇ‌ل جولى دا يسانىڭ قيسىندى سوزدە‌رىنە ە‌شكىم ە‌شتە‌ڭە ايتا المادى.‏