ជំពូកទី៨៩
លោកបង្រៀននៅតំបន់ភេរៀហើយឆ្ពោះទៅតំបន់យូឌា
លូកា ១៧:១-១០ យ៉ូហាន ១១:១-១៦
-
ការធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតជំពប់ដួលគឺជារឿងធ្ងន់ធ្ងរ
-
ការអភ័យទោសនិងការបង្ហាញជំនឿ
អស់មួយរយៈពេលហើយដែលលោកយេស៊ូនៅក្នុងតំបន់នា«ត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់» ដែលគេហៅថាតំបន់ភេរៀ។ (យ៉ូហាន ១០:៤០) ឥឡូវ លោកធ្វើដំណើរទៅទិសខាងត្បូងឆ្ពោះទៅក្រុងយេរូសាឡិម។
លោកយេស៊ូមិនបានធ្វើដំណើរតែម្នាក់ឯងឡើយ តែមានពួកអ្នកកាន់តាមលោកនិង«មនុស្សសន្ធឹក»ដែលរួមបញ្ចូលពួកអ្នកយកពន្ធ និងពួកអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងក៏ធ្វើដំណើរជាមួយនឹងលោកដែរ។ (លូកា ១៤:២៥; ១៥:១) នៅពេលនោះក៏មានពួកផារិស៊ីនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ដែរ។ ពួកគេបានរិះគន់អំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍និងកំពុងធ្វើ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ មានមេរៀនជាច្រើនដែលពួកគេត្រូវពិចារណា ក្រោយពីបានឮឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីការបាត់ចៀម ការបាត់កូនប្រុស និងអំពីបុរសអ្នកមាននិងឡាសា។—លូកា ១៥:២; ១៦:១៤
លោកយេស៊ូបានទទួលការរិះគន់និងការពេបជ្រាយពីពួកអ្នកប្រឆាំងលោក ហើយនេះប្រហែលជាមូលហេតុដែលលោកលើកចំណុចបន្ទាប់ដើម្បីបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ លោកធ្លាប់បង្រៀនចំណុចទាំងនោះនៅតំបន់កាលីឡេ។
ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ហេតុដែលនាំឲ្យជំពប់ដួលនឹងកើតមានជាក់ជាពុំខាន។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ អ្នកដែលបង្កហេតុទាំងនោះនឹងត្រូវវេទនាណាស់! . . . កុំភ្លេចខ្លួនឡើយ។ ប្រសិនបើបងប្អូនណាម្នាក់របស់អ្នកធ្វើខុសអ្វីមួយ ចូរស្តីបន្ទោសគាត់ ហើយបើគាត់ប្រែចិត្ត ចូរអភ័យទោសឲ្យគាត់ចុះ។ ទោះជាគាត់ធ្វើខុសនឹងអ្នកប្រាំពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃក៏ដោយ បើគាត់ត្រឡប់មករកអ្នកប្រាំពីរដងរួចនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំប្រែចិត្តហើយ› នោះអ្នកត្រូវអភ័យទោសឲ្យគាត់»។ (លូកា ១៧:១-៤) ឃ្លាចុងក្រោយនៃប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូប្រហែលជារំលឹកពេត្រុសអំពីសំណួរដែលគាត់បានសួរលោកអំពីការអភ័យទោសរហូតដល់៧ដង។—ម៉ាថាយ ១៨:២១
តើពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូអាចប្រព្រឹត្តស្របតាមប្រសាសន៍របស់លោកឬទេ? ពេលពួកគាត់និយាយទៅលោកយេស៊ូថា៖ «សូមផ្ដល់ជំនឿមកយើងថែមទៀត» នោះលោកពង្រឹងទំនុកចិត្តពួកគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមានជំនឿប៉ុនគ្រាប់មូស្ដាត នោះអ្នកនឹងនិយាយទៅកាន់ដើមមននេះថា៖ ‹ចូររលើងគល់ហើយទៅដុះក្នុងសមុទ្រវិញ!› រួចដើមនេះនឹងស្ដាប់បង្គាប់អ្នក»។ (លូកា ១៧:៥, ៦) ពិតមែន សូម្បីតែយើងមានជំនឿតិច យើងក៏អាចសម្រេចកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យបានដែរ។
រួចមក លោកយេស៊ូបន្តបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃការមានចិត្តរាបទាបនិងការមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះខ្លួនឯង។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកសាវ័កថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើអ្នកណាមានខ្ញុំបម្រើម្នាក់កំពុងភ្ជួរ ឬមើលថែរក្សាហ្វូងសត្វ តើអ្នកនោះនឹងប្រាប់ខ្ញុំបម្រើពេលគាត់ត្រឡប់មកពីវាលថា៖ ‹ចូរមកអង្គុយនៅតុភ្លាម›ទេ? ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកនោះនឹងនិយាយដូច្នេះថា៖ ‹ចូររៀបចំអាហារល្ងាចឲ្យខ្ញុំ រួចពាក់អាវអៀមហើយបម្រើខ្ញុំរហូតដល់ខ្ញុំបានផឹកនិងបរិភោគហើយ បន្ទាប់មកអ្នកអាចផឹកនិងបរិភោគបាន›។ អ្នកនោះនឹងមិនដឹងគុណខ្ញុំបម្រើនោះទេ ពីព្រោះខ្ញុំបម្រើនោះគ្រាន់តែបំពេញភារកិច្ចខ្លួនប៉ុណ្ណោះ មែនទេ? ដូចគ្នាដែរ ក្រោយពីអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវកំណត់ឲ្យ ចូរនិយាយថា៖ ‹យើងខ្ញុំជាខ្ញុំបម្រើឥតប្រយោជន៍។ អ្វីដែលយើងបានធ្វើ ជាអ្វីដែលយើងគួរតែធ្វើ›»។—លូកា ១៧:៧-១០
ខ្ញុំបម្រើព្រះម្នាក់ៗគួរតែយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះថាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត។ បន្ថែមទៀត ពួកគេម្នាក់ៗគួរចាំអំពីឯកសិទ្ធិដែលពួកគេមានក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក្នុងនាមជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់លោក។
តាមមើលទៅមិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក អ្នកនាំពាក្យរបស់ម៉ារៀនិងម៉ាថាបានមកដល់។ ម៉ារៀនិងម៉ាថាជាបងស្រីរបស់ឡាសា ហើយពួកគេរស់នៅភូមិបេថានីក្នុងតំបន់យូឌា។ អ្នកនាំពាក្យនោះប្រាប់លោកយេស៊ូថា៖ «លោកម្ចាស់! មើល! មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់លោកកំពុងឈឺ»។—យ៉ូហាន ១១:១-៣
ទោះជាលោកយេស៊ូឮថាឡាសាដែលជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកកំពុងឈឺធ្ងន់ក៏ដោយ តែលោកមិនបានកើតទុក្ខខ្លាំងពេករហូតដល់លោកមិនអាចធ្វើអ្វីបាននោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «លទ្ធផលនៃជំងឺនេះមិនមែនជាសេចក្ដីស្លាប់ទេ ប៉ុន្តែគឺជាការលើកតម្កើងដល់ព្រះវិញ ដើម្បីបុត្ររបស់ព្រះទទួលការលើកតម្កើងដោយសារជំងឺនោះ»។ រួចលោកបន្តស្នាក់នៅទីនោះអស់ពីរថ្ងៃទៀត។ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរយើងទៅតំបន់យូឌាម្ដងទៀត»។ ពួកអ្នកកាន់តាមជំទាស់ថា៖ «រ៉ាប៊ី ថ្មីៗនេះពួកអ្នកតំបន់យូឌាចង់គប់ដុំថ្មសម្លាប់លោក ដូច្នេះ តើលោកនឹងទៅទីនោះម្ដងទៀតឬ?»។—យ៉ូហាន ១១:៤, ៧, ៨
លោកយេស៊ូតបទៅពួកគាត់ថា៖ «ក្នុងមួយថ្ងៃមានពន្លឺអស់ដប់ពីរម៉ោង មែនទេ? ប្រសិនបើអ្នកណាដើរក្នុងពន្លឺថ្ងៃ អ្នកនោះមិនទង្គិចនឹងអ្វីឡើយ ពីព្រោះគាត់ឃើញពន្លឺនៃពិភពលោកនេះ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកណាដើរពេលយប់ អ្នកនោះទង្គិចនឹងអ្វីមួយ ពីព្រោះគាត់គ្មានយ៉ូហាន ១១:៩, ១០) លោកយេស៊ូទំនងជាមានន័យថាពេលវេលាដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យដើម្បីបំពេញកិច្ចបម្រើ គឺមិនទាន់ចប់ទេ។ រហូតដល់ពេលនោះ លោកយេស៊ូត្រូវប្រើពេលដែលនៅសល់បន្ដិចបន្តួចនោះឲ្យបានប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត។
ពន្លឺនៅក្នុងខ្លួនឡើយ»។ (លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា៖ «ឡាសាជាសម្លាញ់របស់យើងបានដេកលក់ទៅហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងទៅទីនោះដើម្បីដាស់គាត់ពីដំណេក»។ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកច្បាស់ជានឹកស្មានថាឡាសាកំពុងដេកលក់ធម្មតា ហើយថាគាត់នឹងក្រោកឡើងវិញ។ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើគាត់បានដេកលក់ នោះគាត់នឹងជាឡើងវិញ»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកគាត់ដោយត្រង់ថា៖ «ឡាសាបានស្លាប់ហើយ . . . ប៉ុន្តែចូរយើងទៅឯគាត់ចុះ»។—យ៉ូហាន ១១:១១-១៥
ថូម៉ាសដឹងថាលោកយេស៊ូអាចត្រូវគេសម្លាប់នៅតំបន់យូឌា តែគាត់ចង់គាំទ្រលោក។ ដូច្នេះ គាត់លើកទឹកចិត្តពួកអ្នកកាន់តាមឯទៀតថា៖ «យើងទៅជាមួយនឹងលោកដែរទៅ ដើម្បីយើងអាចស្លាប់ជាមួយនឹងលោក»។—យ៉ូហាន ១១:១៦