ယေရှု​က “ဂျော်ဒန်​မြစ်​တစ်ဖက်​ကမ်း” ပေရိယ​နယ်​မှာ အတော်ကြာကြာ​နေတယ်။ (ယောဟန် ၁၀:၄၀) မကြာခင် တောင်ဘက် ဂျေရုဆလင်​မြို့ကို ခရီးဆက်​တော့​မယ်။

ယေရှု​တစ်ယောက်တည်း​တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူနဲ့အတူ တပည့်​တွေ​ပါတယ်။ အခွန်ခံ​နဲ့ အပြစ်သားတွေ အပါအဝင် “လူတွေ​အများကြီး” လည်း​လိုက်ပါ​လာတယ်။ (လုကာ ၁၄:၂၅။ ၁၅:၁) ယေရှု​ပြောတာ​တွေ၊ လုပ်တာတွေကို အပြစ်ရှာ​တဲ့ ဖာရိရှဲနဲ့ ကျမ်းတတ်တွေလည်း အဲဒီမှာ ရှိနေတယ်။ ပျောက်​တဲ့​သိုး၊ ပျောက်​တဲ့သား၊ သူဌေး​နဲ့ လာဇရု ပုံဥပမာ​တွေကို ကြား​ပြီးနောက် သူတို့မှာ​ စဉ်းစားစရာ အများကြီး​ပဲ။—လုကာ ၁၅:၂။ ၁၆:၁၄။

သိပ်​မကြာခင်​က ဆန့်ကျင်သူတွေ အပြစ်ရှာ၊ ကဲ့ရဲ့​လှောင်ပြောင်တာကို သတိရ​သွား​လို့ ဖြစ်မယ်။ တပည့်​တွေကို ဂါလိလဲ​နယ်​မှာ အစောပိုင်း​တုန်း​က သွန်သင်​ပေးခဲ့တဲ့ တချို့​အချက်​တွေ ယေရှု ထပ်ပြော​တယ်။

ဥပမာ၊ “တိုက်မိ​လဲစရာ​တွေကို​တော့ ရှောင်လွှဲ​လို့​ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူတစ်ပါး​ကို တိုက်မိ​လဲ​စေ​သူဟာ အဖြစ်ဆိုး​ကြုံ​ရလိမ့်မယ်။ . . . ခင်ဗျားတို့လည်း သတိထား​ကြ။ ညီအစ်ကို​တစ်ယောက် အပြစ်​တစ်ခုခု​လုပ်ရင် သူ့ကို ဆုံးမ​ပါ။ သူ​နောင်တရ​ရင် ခွင့်လွှတ်​လိုက်ပါ။ တစ်နေ့တည်း​မှာ ကိုယ့်ကို ခုနစ်ကြိမ် ပြစ်မှား​ပေမဲ့ ‘ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ’ ဆိုပြီး ခုနစ်ကြိမ် လာ​တောင်းပန်​ရင် သူ့ကို ခွင့်လွှတ်​လိုက်ပါ” လို့​ပြောတယ်။ (လုကာ ၁၇:၁-၄) နောက်ဆုံး​ပြောလိုက်တဲ့ အချက်ကို ပေတရု​ကြား​တော့ ခုနစ်ကြိမ် ခွင့်လွှတ်​ရမှာလား​လို့ သူ​မေးခဲ့​တာ​ကို ပြန်သတိရ​သွားမှာပဲ။—မဿဲ ၁၈:၂၁။

ယေရှုရဲ့ စကားအတိုင်း တပည့်​တွေ လုပ်နိုင်​ကြ​မလား။ သူတို့က “ကျွန်တော်တို့ကို ယုံကြည်ခြင်း တိုးများ​အောင် လုပ်​ပေးပါ” လို့ ယေရှုကို​ပြောတော့ “ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းသာ မုန်ညင်းစေ့​လောက်​ရှိရင် ဒီ​ပိုးစာပင်​ကို ‘အမြစ်ပါ ကျွတ်ထွက်​ပြီး ပင်လယ်​မှာ ပေါက်​ပါစေ’ လို့​ပြောရင် အဲဒီအတိုင်း ဖြစ်လိမ့်မယ်” ဆိုပြီး​ပြောတယ်။ (လုကာ ၁၇:၅၊ ၆) မှန်ပါတယ်၊ ယုံကြည်ခြင်း နည်းနည်းလေး​က​တောင် ကြီးမားတဲ့​အရာတွေကို ပြီးမြောက်​စေနိုင်တယ်။

အဲဒီနောက် တမန်တော်တွေ နှိမ့်ချမှု​ရှိဖို့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မျှမျှ​တတ ရှုမြင်ဖို့ အရေးကြီး​မှန်း ယေရှု အခုလို သင်ပေးတယ်– “လယ်ထွန်​ရာ​က​ဖြစ်စေ၊ သိုးကျောင်း​ရာ​က​ဖြစ်စေ ပြန်​ရောက်လာတဲ့ ကျွန်ကို ‘လာ​ခဲ့၊ စားပွဲမှာ တစ်ခါတည်းသာ ဝင်စား​လိုက်’ လို့​ပြောမယ့်​သူ ခင်ဗျားတို့​ထဲမှာ ရှိသလား။ တကယ်တော့ ‘ငါ့​အတွက် ညစာ​ပြင်ပေး​စမ်း။ ငါ​စားသောက်​ပြီး​တဲ့​အထိ ခါးစည်း​စည်း​ပြီး လိုသမျှ လုပ်ပေး။ ပြီးမှ​ပဲ မင်း စား​တော့’ လို့​ပြောတတ်​ကြတယ် မဟုတ်လား။ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း​လုပ်တဲ့ ကျွန်ကို သခင်​က ကျေးဇူးတင်စရာ​အကြောင်း ဘာမှ​မရှိဘူး။ အဲဒီလိုပဲ၊ ခင်ဗျားတို့လည်း ခိုင်းထားသမျှ လုပ်ပြီး​သွားတဲ့အခါ ‘ကျွန်တော်တို့ဟာ ဘာမှ​အကျိုး​မပေးတဲ့ ကျွန်တွေပါ။ လုပ်​ရမယ့် ဝတ္တရား​ကို လုပ်ခဲ့​ရုံ​လေး​ပါပဲ’ လို့​ပြော​ကြပါ။”—လုကာ ၁၇:၇-၁၀။

ဘုရားရဲ့ ကျေးကျွန်​တစ်ဦးစီဟာ ဘုရားသခင်နဲ့​ဆိုင်တဲ့ အရေးကိစ္စတွေကို ပထမ​နေရာမှာ​ထားဖို့ အရေးကြီး​မှန်း နားလည်သင့်တယ်။ ဒါ့အပြင် ဘုရားသခင်ရဲ့ မိသားစုဝင်​အနေနဲ့ ကိုးကွယ်ခွင့်​ရတဲ့ အခွင့်ထူး​ကို အမှတ်ရနေသင့်တယ်။

ခဏ​ကြာ​တော့ မာရိ​နဲ့ မာသ​ဆီက သတင်း​တစ်ခု ရောက်လာတယ်။ သူတို့ဟာ လာဇရုရဲ့ အစ်မ​တွေ​ဖြစ်ပြီး ယုဒ​နယ်၊ ဗေသနိ​ရွာမှာ နေထိုင်​ကြတယ်။ ယေရှု​ဆီ လူ​လွှတ်​ပြီး “သခင်​ချစ်ခင်​တဲ့​သူ ဖျားနေ​ပါတယ်” လို့ မှာ​လိုက်တယ်။—ယောဟန် ၁၁:၁-၃။

လာဇရု ဖျားနေ​တယ်လို့ ယေရှု သိလိုက်​ရတဲ့အခါ ဝမ်းနည်း​ပြီး ခြေမကိုင်မိ လက်မ​ကိုင်​မိ ဖြစ်မသွားဘူး။ ယေရှု​က “သူ အခုလို​ဖျား​တာ သေ​ဖို့​မဟုတ်ဘူး၊ ဘုရားသခင့်​ဘုန်းတော် ထင်ရှား​ဖို့​ပဲ။ ဘုရားသခင်ရဲ့သားလည်း ဘုန်းထင်ရှား​လိမ့်မယ်” လို့​ပြောပြီး သူ​ရောက်နေတဲ့ နေရာမှာပဲ နှစ်​ရက်​ဆက်နေ​တယ်။ အဲဒီနောက် “ယုဒ​ပြည်​ကို နောက်​တစ်ကြိမ် သွား​ရအောင်” လို့​ပြောတော့ တပည့်​တွေ​က “ဆရာ၊ သိပ်​မကြာခင်​က​ပဲ ယုဒပြည်သား​တွေ ဆရာ့​ကို ခဲနဲ့ ပေါက်​ချင်​နေတာ​လေ။ အခု အဲဒီကို ပြန်သွား​မ​လို့လား” လို့​မေး​ပြီး ကန့်ကွက်​ကြတယ်။—ယောဟန် ၁၁:၄၊ ၇၊ ၈။

အဲဒီအခါ ယေရှု​က “နေ့​အချိန် ၁၂ နာရီ​ရှိတာပဲ။ နေ့​အချိန်မှာ သွားလာ​မယ်​ဆိုရင် ဒီ​လောကရဲ့​အလင်း​ကို မြင်ရတဲ့​အတွက် ခလုတ်​တိုက်​လဲ​မှာ မဟုတ်ဘူး။ ည​အချိန်မှာ သွားလာ​ရင်​တော့ သူ့​ဆီမှာ အလင်း​မရှိတဲ့အတွက် ခလုတ်​တိုက်​လဲ​တတ်တယ်” လို့​ဖြေတယ်။ (ယောဟန် ၁၁:၉၊ ၁၀) ယေရှုရဲ့ အမှုဆောင်​လုပ်ငန်း​ အတွက် ဘုရားသတ်မှတ်​ပေးထားတဲ့​အချိန် မပြည့်​သေး​ဘူးလို့ ပြော​နေတာ။ အဲဒီ​အချိန် မရောက်မချင်း ကျန်ရှိ​နေ​သေး​တဲ့ အချိန်တို​လေး​ကို ယေရှု အပြည့်အဝ အသုံးပြု​ချင်တယ်။

ယေရှု​က “ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သူငယ်ချင်း လာဇရု အိပ်ပျော်​သွားပြီ။ သူ့ကို​နှိုး​ဖို့ သွားရမယ်” လို့​ဆက်ပြောတယ်။ လာဇရု အနားယူ​နေတယ်၊ ပြန်ကောင်း​လာမယ်လို့ တပည့်​တွေ​ထင်တာ​ကြောင့် “သခင်၊ သူ​အိပ်ပျော်​သွားပြီ​ဆိုတော့ သက်သာ​မှာပါ” လို့​ပြောတယ်။ ဒါကြောင့် ယေရှု​က “လာဇရု ဆုံး​သွားပြီ။ . . . သူ့​ဆီ အခု သွား​ရအောင်” ဆိုပြီး တဲ့တိုး ပြောလိုက်​တယ်။—ယောဟန် ၁၁:၁၁-၁၅။

ယုဒနယ်မှာ ယေရှု​အသတ်ခံရ​နိုင်မှန်း သောမ သိပေမဲ့ ကူညီ​ပေးချင်လို့ “ငါ​တို့​လည်း လိုက်သွား​ရအောင်။ သခင်​နဲ့​အတူ သေ​ရင်​သေပါစေ” လို့ ကျန်တဲ့​တပည့်​တွေကို ပြောတယ်။—ယောဟန် ၁၁:၁၆။