Ο Ιησούς συναντάει τη Μάρθα και κατόπιν τη Μαρία κοντά στη Βηθανία. Έπειτα πηγαίνουν μαζί στο μνήμα του Λαζάρου, σε μια σπηλιά η είσοδος της οποίας φράζεται από μια πέτρα. Ο Ιησούς δίνει την εντολή: «Μετακινήστε την πέτρα». Η Μάρθα δεν καταλαβαίνει τι σκοπεύει να κάνει ο Ιησούς και εκφράζει μια ανησυχία: «Κύριε, τώρα πια θα μυρίζει, γιατί πάνε τέσσερις ημέρες». Αλλά ο Ιησούς τής λέει: «Δεν σου είπα ότι αν πιστέψεις θα δεις τη δόξα του Θεού;»​—Ιωάννης 11:39, 40.

Απομακρύνουν λοιπόν την πέτρα. Μετά ο Ιησούς σηκώνει τα μάτια του ψηλά και προσεύχεται: «Πατέρα, σε ευχαριστώ που με άκουσες. Εγώ ήξερα ότι πάντοτε με ακούς· αλλά μίλησα για χάρη του πλήθους που στέκεται τριγύρω, ώστε να πιστέψουν ότι εσύ με έστειλες». Η δημόσια προσευχή  του Ιησού δείχνει στους παρόντες ότι αυτό που πρόκειται να κάνει θα γίνει με τη δύναμη του Θεού. Κατόπιν ο Ιησούς κραυγάζει με δυνατή φωνή: «Λάζαρε, έλα έξω!» Και όντως ο Λάζαρος βγαίνει έξω έχοντας τα χέρια και τα πόδια του δεμένα με πάνινες λωρίδες και το πρόσωπό του καλυμμένο με πανί. Ο Ιησούς λέει: «Λύστε τον και αφήστε τον να περπατήσει».​—Ιωάννης 11:41-44.

Πολλοί Ιουδαίοι που έχουν έρθει να παρηγορήσουν τη Μαρία και τη Μάρθα βλέπουν αυτό το θαύμα και πιστεύουν στον Ιησού. Άλλοι, όμως, πηγαίνουν και λένε στους Φαρισαίους τι έκανε ο Ιησούς. Οι Φαρισαίοι και οι πρωθιερείς συγκαλούν το Ιουδαϊκό ανώτατο δικαστήριο, το Σάνχεδριν. Μέλος του είναι και ο Καϊάφας, ο αρχιερέας. Μερικοί λένε με απόγνωση: «Τι θα κάνουμε; Αυτός ο άνθρωπος εκτελεί πολλά σημεία. Αν τον αφήσουμε έτσι, θα πιστέψουν όλοι σε αυτόν, και θα έρθουν οι Ρωμαίοι και θα μας πάρουν και τον τόπο και το έθνος». (Ιωάννης 11:47, 48) Παρότι έχουν ακούσει από αυτόπτες μάρτυρες ότι ο Ιησούς «εκτελεί πολλά σημεία», δεν χαίρονται για όσα κάνει ο Θεός μέσω εκείνου. Πρώτιστο μέλημά τους είναι η θέση και η εξουσία τους.

Η ανάσταση του Λαζάρου είναι πραγματικό πλήγμα για τους Σαδδουκαίους, οι οποίοι δεν πιστεύουν στην ανάσταση. Τώρα παίρνει τον λόγο ο Καϊάφας, που είναι Σαδδουκαίος, και λέει: «Εσείς δεν ξέρετε τίποτα και δεν έχετε καταλάβει ότι σας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος για χάρη του λαού παρά να καταστραφεί ολόκληρο το έθνος».​—Ιωάννης 11:49, 50· Πράξεις 5:17· 23:8.

Ο Καϊάφας δεν το λέει αυτό «από μόνος του»​—ο Θεός τον κάνει να το πει επειδή κατέχει ένα ιερό αξίωμα. Ο Καϊάφας εννοεί ότι ο Ιησούς πρέπει να θανατωθεί για να μην υπονομεύσει άλλο την εξουσία και την επιρροή των Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών. Εντούτοις, η προφητεία του υποδεικνύει ότι, μέσω του θανάτου του, ο Ιησούς θα προμήθευε λύτρο, όχι μόνο για τους Ιουδαίους, αλλά για όλα «τα διασκορπισμένα παιδιά του Θεού».​—Ιωάννης 11:51, 52.

Ο Καϊάφας καταφέρνει να πείσει το Σάνχεδριν να σχεδιάσει τον θάνατο του Ιησού. Μήπως ο Νικόδημος, ένα μέλος του Σάνχεδριν που διάκειται φιλικά προς τον Ιησού, του αποκαλύπτει αυτά τα σχέδια; Όπως και να έχει, ο Ιησούς φεύγει από την ευρύτερη περιοχή της Ιερουσαλήμ, γι’ αυτό και δεν πεθαίνει πριν από τον προσδιορισμένο καιρό του Θεού.