Ο Ιησούς μόλις είπε στους ακροατές του στην Περαία ότι «πολλοί που είναι πρώτοι θα είναι τελευταίοι και οι τελευταίοι πρώτοι». (Ματθαίος 19:30) Υπογραμμίζει αυτή τη δήλωση με μια παραβολή για κάποιους εργάτες σε ένα αμπέλι:

«Η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με τον κύριο ενός σπιτιού ο οποίος βγήκε νωρίς το πρωί για να μισθώσει εργάτες για το αμπέλι του. Αφού συμφώνησε με τους εργάτες να τους δώσει ένα δηνάριο την ημέρα, τους έστειλε στο αμπέλι του. Βγήκε επίσης και την τρίτη ώρα περίπου και είδε κάποιους άλλους να στέκονται άνεργοι στην αγορά· και τους είπε: “Πηγαίνετε και εσείς στο αμπέλι και θα σας δώσω ό,τι είναι δίκαιο”. Πήγαν λοιπόν και εκείνοι. Όταν ξαναβγήκε περίπου την έκτη ώρα καθώς και την ένατη ώρα, έκανε το ίδιο. Τελικά, περίπου την 11η ώρα, βγήκε και βρήκε κάποιους άλλους να στέκονται και τους είπε: “Γιατί στέκεστε εδώ άνεργοι όλη την ημέρα;” Εκείνοι απάντησαν: “Επειδή κανείς δεν μας πήρε για δουλειά”. Τότε τους είπε: “Πηγαίνετε και εσείς στο αμπέλι”».​—Ματθαίος 20:1-7.

Καθώς οι ακροατές του Ιησού ακούν να γίνεται λόγος για τη «Βασιλεία των ουρανών» και για «τον κύριο ενός σπιτιού», πιθανότατα σκέφτονται τον Ιεχωβά Θεό. Οι Γραφές παρουσιάζουν τον Ιεχωβά ως ιδιοκτήτη ενός αμπελιού, το οποίο συμβόλιζε το έθνος του Ισραήλ. (Ψαλμός 80:8, 9· Ησαΐας 5:3, 4) Όσοι περιλαμβάνονται στη διαθήκη του Νόμου παρομοιάζονται με εργάτες στο αμπέλι. Ο Ιησούς, όμως, δεν αναφέρεται με αυτή την παραβολή στο παρελθόν. Περιγράφει μια κατάσταση που υπάρχει στην εποχή του.

Οι θρησκευτικοί ηγέτες, όπως οι Φαρισαίοι που πρόσφατα προσπάθησαν να τον δοκιμάσουν στο ζήτημα του διαζυγίου, υποτίθεται ότι μοχθούν συνεχώς στην υπηρεσία του Θεού. Είναι σαν εργάτες πλήρους απασχόλησης που αναμένουν να πάρουν ολόκληρο το ημερομίσθιο, το οποίο είναι ένα δηνάριο.

Οι ιερείς και άλλοι που ανήκουν σε αυτή την ομάδα θεωρούν ότι οι απλοί Ιουδαίοι υπηρετούν τον Θεό λιγότερο, σαν να είναι εργάτες μερικής απασχόλησης στο αμπέλι του Θεού. Στην παραβολή του Ιησού, αυτοί είναι όσοι μισθώνονται «την τρίτη ώρα περίπου» (στις 9:00 π.μ.) ή αργότερα στη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας​—την έκτη, την ένατη και τελικά την ενδέκατη ώρα (στις 5:00 μ.μ.).

Οι άντρες και οι γυναίκες που ακολουθούν τον Ιησού θεωρούνται «καταραμένοι άνθρωποι». (Ιωάννης 7:49) Τα περισσότερα χρόνια της ζωής τους, έχουν εργαστεί ως ψαράδες ή κάνουν άλλα χειρωνακτικά επαγγέλματα. Κατόπιν, το φθινόπωρο του 29 Κ.Χ., «ο ιδιοκτήτης του αμπελιού» έστειλε τον Ιησού να καλέσει αυτούς τους ταπεινούς ανθρώπους να μοχθήσουν για τον Θεό ως μαθητές του Χριστού. Είναι «οι τελευταίοι», όπως τους αποκαλεί ο Ιησούς, οι αμπελεργάτες της 11ης ώρας.

Ο Ιησούς ολοκληρώνει την παραβολή του περιγράφοντας τι συμβαίνει στο τέλος της εργάσιμης ημέρας: «Όταν βράδιασε, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού είπε στον επιστάτη του: “Φώναξε τους εργάτες και πλήρωσέ τους τον μισθό τους, αρχίζοντας από τους τελευταίους και τελειώνοντας με τους πρώτους”. Όταν ήρθαν οι άντρες της 11ης ώρας, έλαβαν ο καθένας ένα δηνάριο. Και όταν ήρθαν οι πρώτοι, υπέθεσαν ότι θα λάβαιναν περισσότερα, αλλά και αυτοί αμείφθηκαν με ένα δηνάριο. Μόλις το έλαβαν, άρχισαν να παραπονιούνται στον κύριο του σπιτιού, λέγοντας: “Αυτοί οι τελευταίοι εργάστηκαν μία ώρα, και όμως τους εξίσωσες με εμάς που μοχθήσαμε όλη την ημέρα μέσα στο λιοπύρι!” Αλλά εκείνος απάντησε σε έναν από αυτούς: “Άνθρωπε, δεν σε έχω αδικήσει. Δεν συμφώνησες μαζί μου για ένα δηνάριο; Πάρε αυτό που σου ανήκει και πήγαινε. Εγώ θέλω να δώσω σε αυτόν τον τελευταίο ό,τι και σε εσένα. Δεν έχω το δικαίωμα να κάνω ό,τι θέλω με τα δικά μου πράγματα; Ή είναι το μάτι σου φθονερό επειδή εγώ είμαι αγαθός;” Με αυτόν τον τρόπο, οι τελευταίοι θα είναι πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι».​—Ματθαίος 20:8-16.

 Οι μαθητές ίσως απορούν με τον επίλογο της παραβολής του Ιησού. Πώς θα γίνουν «τελευταίοι» οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες, που φαντάζονται ότι είναι «πρώτοι»; Και πώς θα γίνουν «πρώτοι» οι μαθητές του Ιησού;

Οι μαθητές του Ιησού, οι οποίοι κατά την άποψη των Φαρισαίων και άλλων είναι «τελευταίοι», πρόκειται να γίνουν «πρώτοι», να πάρουν ολόκληρη την αμοιβή. Μετά τον θάνατο του Ιησού, η επίγεια Ιερουσαλήμ θα απορριφθεί και ο Θεός θα επιλέξει ένα νέο έθνος, τον «Ισραήλ του Θεού». (Γαλάτες 6:16· Ματθαίος 23:38) Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής αναφέρθηκε σε αυτά τα άτομα όταν μίλησε για ένα επικείμενο βάφτισμα με άγιο πνεύμα. Οι «τελευταίοι» θα είναι οι πρώτοι που θα λάβουν αυτό το βάφτισμα, καθώς και το προνόμιο να είναι μάρτυρες του Ιησού «ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξεις 1:5, 8· Ματθαίος 3:11) Αν οι μαθητές αντιλαμβάνονται ως έναν βαθμό τη δραματική αλλαγή που υποδεικνύει ο Ιησούς, ίσως προβλέπουν ότι θα δεχτούν το μένος των θρησκευτικών ηγετών, οι οποίοι γίνονται «τελευταίοι».