Si Jesus ug ang iyang mga kauban miabot sa Jerico, mga usa ka adlaw nga biyahe gikan sa Jerusalem. Duha ka siyudad ang Jerico, ang karaang siyudad mga 1.6 ka kilometro ang distansiya gikan sa bag-ong siyudad, nga gitukod panahon sa mga Romano. Samtang si Jesus ug ang mga tawo migawas sa usa niini nga mga siyudad ug mipadulong sa laing siyudad, nadunggan sa duha ka buta nga makililimos ang kaguliyang. Ang usa mao si Bartimeo.

Pagkadungog ni Bartimeo ug sa iyang kauban nga milabay si Jesus, sila misinggit: “Ginoo, kaluy-i kami, Anak ni David!” (Mateo 20:30) Gipahilom sila sa mga tawo, pero misinggit pa hinuon silag kusog. Pagkadungog ni Jesus sa kaguliyang, mihunong siya ug gipatawag ang mga buta nga misinggit. Busa miadto ang iyang mga kauban ug giingnan ang usa nila: “Ayawg kahadlok! gitawag ka niya.” (Marcos 10:49) Tungod sa kalipay, gilabay sa buta ang iyang panggawas nga besti, mitindog dayon, ug miadto kang Jesus.

Nangutana si Jesus: “Unsay gusto ninyo nga akong buhaton kaninyo?” Mihangyo ang duha ka buta: “Ginoo, bukha ang among mga mata.” (Mateo 20:32, 33) Kay naluoy, gihikap ni Jesus ang ilang mga mata ug giingnan ang usa: “Lakaw, ang imong pagtuo nakapaayo kanimo.” (Marcos 10:52) Naayo ang duha ka buta, ug seguradong gihimaya nila ang Diyos. Gidayeg sab sa mga tawo ang Diyos tungod sa ilang nakita. Dayon misunod kang Jesus ang naayo nga mga buta.

Daghan kaayong tawo ang midugok dihang miagi si Jesus sa Jerico. Ang tanan gustong makakita sa nag-ayo sa mga buta. Nagdinutdotay ang mga tawo maong dili makita sa uban bisan ang anino ni Jesus. Kanay nahitabo kang Zaqueo. Pangulo siya sa mga maniningil ug buhis sa Jerico ug sa palibot nga mga lugar. Kay mubo, dili niya makita ang mga panghitabo. Busa siya midagan ug mikatkat sa kahoyng sikomoro daplin sa dalan nga agian ni Jesus. Sa itaas sa kahoy, makita na ni Zaqueo ang tanang panghitabo. Sa nagkaduol si Jesus, nakita niya si Zaqueo ug miingon: “Zaqueo, kanaog dayon, kay moestar ko sa imong balay karong adlawa.” (Lucas 19:5) Nanaog dayon si Zaqueo ug nagdalig pauli aron abiabihon ang iyang espesyal nga bisita.

Pagkakita sa mga tawo sa nahitabo, nagbagulbol sila. Para nila dili angayng moadto si Jesus sa balay sa tawo nga giisip nilang makasasala, sama kang Zaqueo nga midato tungod sa pagpangilkil.

Pagsulod ni Jesus sa balay ni Zaqueo, ang mga tawo mireklamo: “Mibisita siya sa balay sa usa ka makasasala.” Pero para kang Jesus may posibilidad nga maghinulsol si Zaqueo. Ug wala gyod masayop si Jesus. Si Zaqueo mitindog ug miingon  kaniya: “Ginoo, ihatag nako sa mga kabos ang katunga sa akong kabtangan ug ulian nakog upat ka pilo kadtong akong gipangilkilan.”—Lucas 19:7, 8.

Tininuod gyod ang paghinulsol ni Zaqueo! Tingali makuwenta pa niya diha sa iyang listahan sa buhis kon pilay iyang nakolekta gikan sa mga Hudiyo, ug nanaad siya nga iyang iuli ang kuwarta ug kaupaton pa kini ka pilo. Labaw pa kini kay sa gipangayo sa Balaod. (Exodo 22:1; Levitico 6:2-5) Nanaad sab si Zaqueo nga iyang ihatag sa mga kabos ang katunga sa iyang kabtangan.

Nalipay si Jesus sa paghinulsol ni Zaqueo ug miingon: “Karong adlawa ang kaluwasan miabot niining balaya, kay siya usab kaliwat ni Abraham. Kay ang Anak sa tawo mianhi aron sa pagpangita ug sa pagluwas sa nawala.”—Lucas 19:9, 10.

Di pa dugay, nagtudlo si Jesus ug leksiyon bahin sa nawalang anak. (Lucas 15:11-24) Karon naghatag siyag buhi nga panig-ingnan bahin sa tawo nga nawala pero nakaplagan. Tingali ang mga lider sa relihiyon ug ang ilang mga sumusunod nagreklamo ug nagsaway kang Jesus tungod sa iyang paghatag ug atensiyon sa mga tawong sama kang Zaqueo. Pero si Jesus nagpadayon gihapon sa pagpangita ug pagtabang sa nawalang mga anak ni Abraham.