ជំពូកទី៩៩
លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកមើលឃើញហើយជួយសាខេ
ម៉ាថាយ ២០:២៩-៣៤ ម៉ាកុស ១០:៤៦-៥២ លូកា ១៨:៣៥–១៩:១០
-
លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកមើលឃើញក្នុងក្រុងយេរីខូ
-
សាខេដែលជាអ្នកយកពន្ធប្រែចិត្ត
លោកយេស៊ូនិងអ្នកដែលធ្វើដំណើរជាមួយនឹងលោកបានទៅដល់ក្រុងយេរីខូ។ ពួកគាត់ត្រូវធ្វើដំណើរអស់ប្រហែលជាមួយថ្ងៃពីក្រុងយេរូសាឡិម។ ក្រុងយេរីខូមានក្រុងពីរ គឺក្រុងចាស់និងក្រុងថ្មី។ ក្រុងថ្មីបានត្រូវសាងសង់នៅសម័យរ៉ូម។ ក្រុងទាំងពីរមានចម្ងាយពីគ្នាប្រហែលជា១,៦គីឡូម៉ែត្រ។ កាលដែលលោកយេស៊ូនិងក្រុមមនុស្សធ្វើដំណើរចេញពីក្រុងមួយ ហើយទៅដល់ក្រុងមួយទៀត នោះបុរសងងឹតភ្នែកពីរនាក់ដែលជាអ្នកសុំទានឮសំឡេងអ៊ូអរ។ បុរសងងឹតភ្នែកម្នាក់ឈ្មោះបាទីមេ។
កាលដែលបាទីមេនិងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់បានឮថាលោកយេស៊ូកំពុងដើរកាត់ទីនោះ ពួកគេក៏ចាប់ផ្ដើមស្រែកឡើងថា៖ «លោកម្ចាស់! បុត្រដាវីឌ! សូមមេត្ដាជួយយើងផង!»។ (ម៉ាថាយ ២០:៣០) អ្នកខ្លះក្នុងចំណោមក្រុមមនុស្សបានប្រាប់ពួកគេយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ឲ្យនៅស្ងៀម ប៉ុន្តែពួកគេស្រែកឡើងកាន់តែខ្លាំង។ លោកយេស៊ូបានឈប់ដើរ កាលដែលលោកឮសំឡេងស្រែក។ លោកបានសុំអ្នកដែលនៅជាមួយនឹងលោកឲ្យទៅហៅអ្នកដែលកំពុងស្រែកនោះ។ ពួកគេទៅជួបបុរសសុំទានពីរនាក់នោះ ហើយនិយាយទៅកាន់បុរសសុំទានម្នាក់ថា៖ «កុំអស់សង្ឃឹមឡើយ ចូរក្រោកឡើង លោកកំពុងហៅអ្នក»។ (ម៉ាកុស ១០:៤៩) ដោយចិត្តរំភើបបុរសងងឹតភ្នែកនោះបានដោះសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់គាត់ចោលយ៉ាងលឿន រួចស្ទុះក្រោកឡើង ហើយរូតរះទៅឯលោកយេស៊ូ។
លោកយេស៊ូសួរថា៖ «តើចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីដើម្បីអ្នក?»។ បុរសងងឹតភ្នែកទាំងពីរនាក់បានអង្វរលោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមឲ្យភ្នែកយើងបានភ្លឺផង»។ (ម៉ាថាយ ២០:៣២, ៣៣) ដោយចិត្តក្ដួលអាណិត លោកយេស៊ូពាល់ភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយមានប្រសាសន៍ទៅកាន់បុរសងងឹតភ្នែកម្នាក់ថា៖ «ចូរទៅចុះ! ជំនឿរបស់អ្នកបានធ្វើឲ្យអ្នកជាហើយ»។ (ម៉ាកុស ១០:៥២) រំពេចនោះ បុរសងងឹតភ្នែកពីរនាក់ដែលជាអ្នកសុំទាននោះអាចមើលឃើញឡើងវិញ ហើយពួកគេចាប់ផ្ដើមសរសើរតម្កើងព្រះ។ ពេលដែលបណ្ដាជនឃើញអ្វីដែលបានកើតឡើង ពួកគេក៏ចាប់ផ្ដើមសរសើរព្រះផងដែរ។ ឥឡូវនេះ បុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកបានចាប់ផ្ដើមដើរតាមលោកយេស៊ូ។
មានមនុស្សមួយក្រុមយ៉ាងធំនៅជុំវិញលោកយេស៊ូ កាលដែលលោកដើរកាត់ក្រុងយេរីខូ។ មនុស្សម្នាក់ៗចង់ឃើញអ្នកដែលបានធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកមើលឃើញឡើងវិញ។ បណ្ដាជនបានចោមរោមលោកយេស៊ូ ហេតុនេះមនុស្សខ្លះមិនអាចមើលលោកឃើញទេ។ សាខេក៏មិនអាចមើលលោកយេស៊ូឃើញដែរ។ សាខេជាប្រធានលើពួកអ្នកយកពន្ធនៅក្នុងក្រុងយេរីខូនិងតំបន់ដែលនៅជុំវិញនោះ។ ដោយសារតែគាត់ទាប គាត់មិនអាចមើលឃើញអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងទេ។ ហេតុនេះ គាត់បានរត់ទៅមុនគេហើយឡើងលើដើមល្វាព្រៃដែលនៅតាមផ្លូវដែលលោកយេស៊ូកំពុងដើរ។ ពីលើដើមឈើនោះ សាខេអាចមើលឃើញអ្វីៗយ៉ាងច្បាស់។ កាលដែលលោកយេស៊ូទៅជិតទីនោះ លោកបានឃើញសាខេនៅលើដើមឈើ ដូច្នេះលោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «សាខេ សូមប្រញាប់ចុះមក ព្រោះថ្ងៃនេះខ្ញុំត្រូវស្នាក់នៅផ្ទះរបស់អ្នក»។ (លូកា ១៩:៥) សាខេក៏ចុះពីដើមឈើនោះ ហើយទៅផ្ទះរបស់គាត់យ៉ាងប្រញាប់ដើម្បីទទួលស្វាគមន៍ភ្ញៀវដ៏ពិសេសរបស់គាត់។
កាលដែលបណ្ដាជនឃើញអ្វីដែលកំពុងកើតឡើង ពួកគេចាប់ផ្ដើមរអ៊ូរទាំ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះសាខេបានក្លាយទៅជាអ្នកមានដោយសារគាត់កេងប្រវ័ញ្ចអ្នកឯទៀតពេលដែលគាត់យកពន្ធ។ ដូច្នេះ ពួកគេគិតថាគឺមិនត្រឹមត្រូវទេដែលលោកយេស៊ូស្នាក់នៅជាមួយនឹងបុរសដែលពួកគេចាត់ទុកថា ជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។
ពេលដែលលោកយេស៊ូចូលទៅក្នុងផ្ទះរបស់សាខេ បណ្ដាជនចាប់ផ្ដើមរអ៊ូរទាំថា៖ «លោកបានចូលស្នាក់នៅជាមួយនឹងបុរសម្នាក់ដែលជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង»។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូឃើញថាសាខេប្រហែលជានឹងប្រែចិត្ត ហើយលោកពិតជាមិនបានខកចិត្តមែន ដោយសារនៅពេលនោះ សាខេក្រោកឈរជម្រាបលោកថា៖ «លោកម្ចាស់! ខ្ញុំកំពុងចែកទ្រព្យសម្បត្ដិខ្ញុំពាក់កណ្ដាលដល់អ្នកក្រីក្រ ហើយអ្វីក៏ដោយដែលខ្ញុំបានទទួលដោយចោទប្រកាន់អ្នកណាម្នាក់មិនពិត នោះខ្ញុំកំពុងសងមួយជាបួន»។—លូកា ១៩:៧, ៨
នេះជាវិធីដ៏ប្រសើរដែលសាខេបង្ហាញថាគាត់ពិតជាប្រែចិត្តមែន! គាត់ទំនងជាគិតគូរបញ្ជីពន្ធរបស់គាត់អំពីចំនួនលុយដែលគាត់បានទទួលពីជនជាតិយូដាឯទៀត ហើយគាត់ស្បថថានឹងសងមួយជាបួនដល់ពួកគេវិញ។ ការធ្វើបែបនេះគឺហួសពីច្បាប់ដែលព្រះតម្រូវទៅទៀត។ (និក្ខមនំ ២២:១; លេវីវិន័យ ៦:២-៥) បន្ថែមទៀត សាខេបានសន្យាថានឹងចែកទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់ពាក់កណ្ដាលដល់អ្នកក្រីក្រ។
លោកយេស៊ូពេញចិត្តពេលដែលឃើញថាសាខេបានប្រែចិត្ត រួចលោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ថ្ងៃនេះ សេចក្ដីសង្គ្រោះបានមកដល់ផ្ទះនេះហើយ ពីព្រោះគាត់ក៏ជាកូនអាប្រាហាំដែរ។ ព្រោះកូនមនុស្សបានមកដើម្បីរក ហើយសង្គ្រោះពួកអ្នកដែលបាត់បង់ទៅ»។—លូកា ១៩:៩, ១០
ថ្មីៗនេះ លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍អំពីកូនដែលបានវង្វេងបាត់ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីស្ថានភាពរបស់មនុស្សដែលចាកចេញពីព្រះយេហូវ៉ា។ (លូកា ១៥:១១-២៤) ប៉ុន្តែឥឡូវនេះមានបទពិសោធន៍ពិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ដែលប្រៀបដូចជាវង្វេងបាត់ តែបានត្រូវរកឃើញ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនានិងពួកអ្នកកាន់តាមរបស់ពួកគេប្រហែលជារអ៊ូរទាំ ហើយរិះគន់លោកយេស៊ូដែលបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សដូចជាសាខេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកយេស៊ូបន្តស្វែងរកនិងជួយកូនរបស់អាប្រាហាំដែលវង្វេងបាត់ឲ្យត្រឡប់មកវិញ។
