Si Jesus at ang mga kasama niya ay dumating sa Jerico, na mga isang araw na paglalakbay mula sa Jerusalem. Masasabing may dalawang lunsod ang Jerico; ang matandang lunsod ay mahigit isa’t kalahating kilometro mula sa mas bagong Romanong lunsod. Papunta na si Jesus at ang mga kasama niya sa kabilang lunsod ng Jerico nang marinig ng dalawang pulubing bulag ang komosyon. Bartimeo ang pangalan ng isa sa kanila.

Nang marinig na dumaraan si Jesus, sumigaw si Bartimeo at ang kasama niya: “Panginoon, maawa ka sa amin, Anak ni David!” (Mateo 20:30) Pinagsabihan sila ng ilan na manahimik, pero nilakasan pa ng mga bulag ang pagsigaw. Nang marinig ito ni Jesus, huminto siya at ipinatawag ang mga sumisigaw. Pumunta sa mga pulubi ang kasama ni Jesus at sinabi sa isa sa kanila: “Lakasan mo ang loob mo! Tumayo ka; tinatawag ka niya.” (Marcos 10:49) Tuwang-tuwa ang lalaki. Inihagis niya ang kaniyang balabal, agad na tumayo at lumapit kay Jesus.

“Ano ang gusto ninyong gawin ko para sa inyo?” ang tanong ni Jesus. Nagmakaawa ang dalawa: “Panginoon, gusto naming makakita.” (Mateo 20:32, 33) Awang-awa si Jesus sa kanila kaya hinipo niya ang mga mata nila. Sinabi niya sa isa: “Makakauwi ka na. Pinagaling ka ng pananampalataya mo.” (Marcos 10:52) Nakakita ang dalawang pulubing bulag, at tiyak na niluwalhati nila ang Diyos. Nang makita ito ng mga tao, pinuri din nila ang Diyos. Sinundan ng dalawang lalaking dating bulag si Jesus.

Napakaraming nakapalibot kay Jesus habang dumaraan siya sa Jerico. Gustong makita ng lahat ang nagpagaling sa mga bulag. Nagsisiksikan ang mga tao kay Jesus, kaya hindi siya makita ng ilan, gaya ni Zaqueo. Isa siyang pinuno ng mga maniningil ng buwis sa Jerico. Dahil maliit siya, hindi niya makita kung ano ang nangyayari. Kaya tumakbo siya at inunahan si Jesus sa dadaanan nito at umakyat sa punong sikomoro (o, igos-mulberi). Tanaw ni Zaqueo ang lahat mula sa puno. Habang papalapit si Jesus, nakita niya si Zaqueo sa puno, at sinabi: “Zaqueo, bumaba ka agad, dahil kailangan kong tumuloy ngayon sa bahay mo.” (Lucas 19:5) Bumaba si Zaqueo at umuwi agad para tanggapin ang espesyal na bisita niya.

Nang makita ito ng mga tao, nagbulong-bulungan sila. Para sa kanila, hindi dapat pumunta si Jesus sa bahay ng isang itinuturing na makasalanan. Yumaman kasi si Zaqueo dahil sa pangingikil.

Pagpasok ni Jesus sa bahay ni Zaqueo, nagreklamo ang mga tao: “Tumuloy siya sa bahay ng isang lalaking makasalanan.” Pero nakita ni Jesus ang posibilidad na magsisi si Zaqueo. At gayon nga ang nangyari. Tumayo si Zaqueo at sinabi: “Panginoon, ibibigay ko sa mahihirap ang  kalahati ng mga pag-aari ko, at ibabalik ko sa mga tao nang apat na beses ang halagang kinikil ko sa kanila.”—Lucas 19:7, 8.

Talagang pinatunayan ni Zaqueo na nagsisisi siya! Makukuwenta niya mula sa kaniyang listahan kung magkano ang nakuha niya sa mga Judio, at nangako siyang ibabalik ang halagang nakuha niya nang apat na beses. Higit pa iyan sa hinihiling ng kautusan ng Diyos. (Exodo 22:1; Levitico 6:2-5) Isa pa, nangako si Zaqueo na ibibigay niya sa mahihirap ang kalahati ng kaniyang ari-arian.

Natuwa si Jesus sa pagsisisi ni Zaqueo, at sinabi: “Dumating ngayon ang kaligtasan sa pamilyang ito, dahil ang taong ito ay anak din ni Abraham. Dahil dumating ang Anak ng tao para hanapin at iligtas ang nawala.”—Lucas 19:9, 10.

Hindi pa natatagalan nang ituro niya ang aral tungkol sa nawalang anak. (Lucas 15:11-24) Ngayon, isang halimbawa sa totoong buhay ang ipinakita niya kung paanong ang isang nawala ay natagpuan. Maaaring nagreklamo ang mga lider ng relihiyon at ang mga alipores nila laban kay Jesus at binatikos siya sa pagbibigay niya ng pansin sa mga gaya ni Zaqueo. Pero patuloy pa ring hinanap ni Jesus ang mga nawawalang anak ni Abraham at pinanumbalik ang mga ito.