Ҝөрүнүр, Иса Мәсиһ вә шаҝирдләри һәлә дә Зәккајын евиндәдир. Онлар Јерусәлимә ҝедәркән орада ҝеҹәләјибләр. Шаҝирдләрә елә ҝәлир ки, Аллаһын Падшаһлығы тезликлә гурулаҹаг вә Иса Мәсиһ Падшаһ олаҹаг (Лука 19:11). Амма онлар Иса Мәсиһин өләҹәјини баша дүшмәдикләри кими, буну да баша дүшмүрләр. Буна ҝөрә дә Мәсиһ Аллаһын Падшаһлығынын һәлә чох узагда олдуғуну ҝөстәрмәк үчүн бир мәсәл чәкир.

О дејир: «Күбар аиләдән олан бир адам падшаһлыг һакимијјәтини алыб ҝери гајытмаг үчүн узаг бир өлкәјә јолланырды» (Лука 19:12). Белә бир сәфәр үчүн чохлу вахт лазымдыр. Ајдындыр ки, «күбар аиләдән олан бир адам» Иса Мәсиһдир, «узаг бир өлкә» исә ҝөјләрдир. О, ҝөјә галханда Аллаһ она падшаһлыг һакимијјәтини верәҹәк.

Лакин бу күбар адам јола дүшмәздән өнҹә он нөкәрини чағырыр вә һәр биринә бир мина дәјәриндә ҝүмүш пул вериб дејир: «Мән ҝәләнә кими бу пулу дөвријјәјә бурахын» (Лука 19:13). Ҝүмүш мина дәјәрли пулдур. Бу, әкин-бичинлә мәшғул олан адамын тәхминән үчајлыг газанҹыдыр.

Ола билсин, шаҝирдләр мәсәлдәки һәмин он нөкәрин онлара аид олдуғуну билир. Чүнки Иса пејғәмбәр онлары артыг бир дәфә бичинчијә бәнзәдиб (Мәтта 9:35—38). Әлбәттә ки, пејғәмбәр онлара һәгиги бичин ишиндә иштирак етмәји тапшырмајыб. Онлар Аллаһын Падшаһлығында јер тутаҹаг башга шаҝирдләр јетишдирмәлидирләр. Беләҹә, шаҝирдләр Падшаһлыға даһа чох һәмварис јетишдирмәк үчүн әлләриндә олан һәр шејдән истифадә едирләр.

Иса пејғәмбәр бу мәсәлдә даһа нәји ачыглајыр? О дејир ки, «өлкәсинин сакинләри она [күбар аиләдән олан адама] нифрәт едирдиләр». Онлар онун ардынҹа бир нечә елчи ҝөндәриб дејирләр: «Биз бу адамын үзәримиздә һөкмранлыг етмәсини истәмирик» (Лука 19:14). Шаҝирдләр билирләр ки, јәһудиләр Мәсиһи гәбул етмирләр вә бәзиләри һәтта ону өлдүрмәк истәјир. О өләндән вә ҝөјә галдырыландан сонра јәһудиләр она олан мүнасибәтләрини шаҝирдләрини тәгиб етмәклә ҝөстәрәҹәкләр. Бу тәгибчиләр ачыг-ајдын өз әмәлләриндә ҝөстәрирләр ки, Иса Мәсиһин падшаһ олмасыны истәмирләр (Јәһја 19:15, 16; Һәвариләрин ишләри 4:13—18; 5:40).

Бәс күбар аиләдән олан адам «Падшаһлыг һакимијјәтини» алыб ҝери гајыданадәк он нөкәр миналардан неҹә истифадә едир? Мәсиһ мәсәлинә давам едир: «Падшаһлыг һакимијјәтини алыб ҝери гајыдандан сонра о, нөкәрләри јанына чағыртдырды ки, ҝөрсүн онлара вердији пулу дөвријјәјә бурахыб нә гәдәр ҝәлир әлдә едибләр. Биринҹи нөкәр ҝәлиб деди: “Аға, вердијин мина он мина ҝәтирди”. Ағасы она деди: “Афәрин, гочаг нөкәр! Хырда ишдә етибарлы олдуғун үчүн сәнә он шәһәр үзәриндә һакимијјәт верирәм”. Сонра икинҹи нөкәр ҝәлиб деди: “Аға, вердијин мина беш мина ҝәтирди”. Ағасы бу нөкәрә дә деди: “Сәнә дә беш шәһәр үзәриндә һакимијјәт верирәм”» (Лука 19:15—19).

Әҝәр шаҝирдләр бу нөкәрләр кими өз имканларындан там шәкилдә истифадә едиб даһа чох шаҝирд һазырламаг ишиндә фәал олсалар, онда раһат нәфәс ала биләрләр, чүнки Иса Мәсиһ онлардан разы галаҹаг. Һәм дә әмин ола биләрләр ки, чәкдикләри зәһмәтин мин әвәзини алаҹаглар. Әлбәттә ки, шаҝирдләрин һамысынын вәзијјәти, имканы вә габилијјәти мүхтәлифдир. Амма буна бахмајараг, падшаһлыг һакимијјәтини алан Мәсиһ онларын вәзијјәтини анлајаҹаг вә шаҝирд һазырламаг ишиндә сәдагәтлә ҝөстәрдикләри зәһмәтин әвәзини верәҹәк (Мәтта 28:19, 20).

Амма ҝөрүн Иса пејғәмбәр мәсәлини битирәркән нә дејир: «Лакин башга бириси [нөкәр] ҝәлиб белә деди: “Аға, ал, бу да сәнин пулун. Ону јајлыға  бүкүб ҝизләтмишдим. Сәндән горхдум, чүнки сән сәрт адамсан, гојмадығыны ҝөтүрүрсән, әкмәдијини бичирсән”. Ағасы она деди: “Јарамаз нөкәр! Сән өз дилинлә өзүнү мәһкум етдин. Ахы сән мәним гојмадығыны ҝөтүрән, әкмәдијини бичән сәрт адам олдуғуму билирдин! Белә исә, нә үчүн пулуму дөвријјәјә бурахмадын ки, гајыданда ону фаизлә ҝери алым?” Онда аға јанындакылара деди: “Пулу бундан алыб он минасы олана верин”» (Лука 19:20—24).

Ағасынын падшаһлығынын вар-дөвләтини артырмаг үчүн әлини ағдан-гараја вурмајан бу нөкәр өз үстүнлүјүнү итирир. Һәвариләр Иса Мәсиһи Аллаһын Падшаһлығында һакимлик едәҹәјини сәбирсизликлә ҝөзләјирләр. Беләҹә, онун сөзүндән онлар баша дүшүрләр ки, әҝәр ахырынҹы нөкәр кими ҹанла-башла чалышмасалар, Падшаһлыгда онлара јер олмајаҹаг.

Иса пејғәмбәрин сөзләри садиг давамчыларыны даһа чох чалышмаға тәшвиг етмәлидир. О сөзләринә белә јекун вурур: «Буну билин ки, кимдә варса, она даһа чох вериләҹәк, кимдә јохдурса, әлиндәки дә алынаҹаг». Пејғәмбәр әлавә едир ки, үзәрләриндә падшаһлыг етмәјини истәмәјән дүшмәнләри өлүм ҝөзләјир. О, бунлары дејәндән сонра јолуна давам едиб Јерусәлимә ҝедир (Лука 19:26—28).