يسانىڭ بە‌تالىسى يە‌رۋساليم.‏ ول شاكىرتتە‌رىمە‌ن بىرگە جول-‏جونە‌كە‌ي كىرگە‌ن زاقايدىڭ ۇ‌يىندە وتىرسا كە‌رە‌ك.‏ شاكىرتتە‌ر جۋىردا قۇ‌داي پاتشالىعى ورناپ،‏ يسا ونىڭ پاتشاسى بولادى دە‌گە‌ن جاڭساق ويدا (‏لۇ‌قا 19:‏11‏)‏.‏ ولار يسانىڭ ولۋگە ٴ‌تيىس ە‌كە‌نىن ٵلى دە تۇ‌سىنبە‌يدى.‏ سوندىقتان يسا مىسال كە‌لتىرىپ،‏ پاتشالىقتىڭ ورناۋىنا ٵلى ۇ‌زاق ۋاقىت بار ە‌كە‌نىن تۇ‌سىندىرمە‌ك.‏

‏«پاتشا بولىپ ورالۋ ٷشىن،‏ ٴ‌بىر اقسۇ‌يە‌ك الىس ە‌لگە اتتانعالى جاتىر ە‌كە‌ن»،‏—‏ دە‌دى يسا (‏لۇ‌قا 19:‏12‏)‏.‏ ادە‌تتە مۇ‌نداي ساپار ۇ‌زاققا سوزىلادى.‏ كوكتى بىلدىرە‌تىن «الىس ە‌لگە» بارىپ،‏ اكە‌سىنە‌ن پاتشا رە‌تىندە بيلىك الاتىن «اقسۇ‌يە‌كتىڭ» يسا ە‌كە‌نى انىق.‏

مىسالداعى اقسۇ‌يە‌ك جولعا شىقپاس بۇ‌رىن،‏ ون قۇ‌لىن شاقىرىپ الادى دا،‏ ٵرقايسىسىنا ٴ‌بىر مينا كۇ‌مىستە‌ن بە‌رىپ:‏ «مە‌ن كە‌لگە‌نشە،‏ مىنالاردى اينالىمعا جىبە‌رىڭدە‌ر»،‏—‏ دە‌پ تاپسىرادى (‏لۇ‌قا 19:‏13‏)‏.‏ كۇ‌مىس مينا ٸرى اقشا بولعان.‏ بۇ‌ل —‏ ە‌گىندىكتە‌گى جۇ‌مىسشىنىڭ شامامە‌ن ٷش ايلىق جالاقىسى.‏

شاكىرتتە‌ر يسانىڭ «ون قۇ‌ل» دە‌پ تۇ‌رعانى وزدە‌رى ە‌كە‌نىن تۇ‌سىنگە‌ن بولۋ كە‌رە‌ك.‏ ويتكە‌نى بۇ‌عان دە‌يىن دە يسا ولاردى ە‌گىندىكتە‌گى جۇ‌مىسشىلارعا تە‌ڭە‌گە‌ن بولاتىن (‏ماتاي 9:‏35—‏38‏)‏.‏ يسا شاكىرتتە‌رىن تۋرا ماعىنادا ە‌گىن جيناۋعا شاقىرماعانى انىق.‏ ولارعا قۇ‌داي پاتشالىعىنا كىرە‌تىن باسقا شاكىرتتە‌ردى تابۋدى تاپسىرىپ تۇ‌ر.‏ پاتشالىقتىڭ مۇ‌راگە‌رلە‌رىن كوبىرە‌ك تاۋىپ اكە‌لۋ ٷشىن،‏ شاكىرتتە‌ر قولدارىنا بە‌رىلگە‌ن «قارجىنى» پايدالانۋ كە‌رە‌ك.‏

يسا مىسالدىڭ كومە‌گىمە‌ن تاعى باسقا جايتتاردى اشىپ،‏ بىلاي دە‌دى:‏ «جە‌رلە‌ستە‌رى ونى جە‌ك كورە‌تىن،‏ سوندىقتان ارتىنان وكىلدە‌رىن جىبە‌رىپ:‏ —‏ بۇ‌ل ادامنىڭ بىزگە پاتشا بولعانىن قالامايمىز،‏—‏ دە‌پ ايتقىزادى» (‏لۇ‌قا 19:‏14‏)‏.‏ شاكىرتتە‌ر ياھۋديلە‌ردىڭ يسانى مويىندامايتىنىن،‏ ٴ‌تىپتى كە‌يبىرى ونى ولتىرگىسى كە‌لىپ جۇ‌رگە‌نىن جاقسى بىلە‌تىن.‏ يسا ٶلىپ،‏ كوككە كە‌تكە‌ن سوڭ،‏ ياھۋديلە‌ردىڭ كوبىسى شاكىرتتە‌رىن قۋدالاۋىمە‌ن يساعا دە‌گە‌ن نيە‌تتە‌رىن،‏ ياعني ونىڭ پاتشا بولعانىن قالامايتىنىن اشىق كورسە‌تە‌دى (‏جوحان 19:‏15،‏ 16؛‏ ە‌لشىلە‌ردىڭ ىستە‌رى 4:‏13—‏18؛‏ 5:‏40‏)‏.‏

اقسۇ‌يە‌ك الىس ە‌لگە كە‌تىپ،‏ پاتشا بولىپ ورالعانشا،‏ ون قۇ‌لى كۇ‌مىس مينانى قالاي قولداندى؟‏ بۇ‌ل جايلى يسا بىلاي دە‌دى:‏ «اقىرىندا،‏ پاتشا بولىپ قايتا ورالعان الگى كىسى كۇ‌مىس بە‌رگە‌ن قۇ‌لدارىنىڭ قانشا تابىس تاپقانىن ٴ‌بىلۋ ٷشىن وزىنە شاقىرتادى.‏ ٴ‌بىرىنشىسى كە‌لىپ:‏ —‏ مىرزا،‏ مە‌ن ۇ‌ستىنە‌ن ون مينا كۇ‌مىس پايدا ٴ‌تۇ‌سىردىم،‏—‏ دە‌يدى.‏ پاتشا وعان:‏ —‏ جارايسىڭ،‏ جاقسى قۇ‌ل!‏ كىشكە‌نە ىستە سە‌نىمدى ە‌كە‌نىڭدى كورسە‌تتىڭ،‏ ە‌ندى ون قالانىڭ ۇ‌ستىنە‌ن بيلىك ە‌ت،‏—‏ دە‌يدى.‏ ارتىنان ە‌كىنشىسى كە‌لىپ:‏ —‏ مىرزا،‏ سىزدىكىنىڭ ۇ‌ستىنە‌ن تاعى بە‌س مينا كۇ‌مىس پايدا ٴ‌تۇ‌سىردىم،‏—‏ دە‌گە‌ندە،‏ پاتشا وعان:‏ —‏ سە‌ن بە‌س قالانى باسقار،‏—‏ دە‌يدى» (‏لۇ‌قا 19:‏15—‏19‏)‏.‏

شاكىرتتە‌ر قارجىنى اينالىمعا جىبە‌رگە‌ن قۇ‌لدار سياقتى قولدارىنا بە‌رىلگە‌ندى بارىنشا پايدالانسا،‏ يساعا ۇ‌نامدى بولادى.‏ ايانباي ە‌ڭبە‌ك ە‌تسە،‏ ولار مىندە‌تتى تۇ‌ردە سىيىن الادى.‏ ارينە،‏ شاكىرتتە‌رىنىڭ جاعدايلارى مە‌ن قابىلە‌تتە‌رى ٵرتۇ‌رلى.‏ دە‌گە‌نمە‌ن پاتشا بولاتىن يسا شاكىرت دايىنداۋ ىسىندە‌گى ولاردىڭ شىن ىقىلاسىن كورىپ،‏ مولىنان باتاسىن بە‌رە‌دى (‏ماتاي 28:‏19،‏ 20‏)‏.‏

مىسالىن جالعاستىرىپ،‏ يسا بىلاي دە‌دى:‏ «سوسىن باسقا بىرە‌ۋى كە‌لىپ:‏ —‏ مىرزا،‏ مىنە‌كي،‏ ٴ‌سىزدىڭ ٴ‌بىر مينا كۇ‌مىسىڭىز.‏ مە‌ن ونى ش‍ۇ‌بە‌رە‌ككە وراپ ساقتاپ قويدىم.‏ سىزدە‌ن قورىقتىم،‏ ويتكە‌نى قاتال ادامسىز:‏ ٶزىڭىز سالىمعا بە‌رمە‌گە‌ن قارجىنى يە‌مدە‌نىپ،‏ ە‌كپە‌گە‌ن جە‌ردە‌ن وراسىز،‏—‏ دە‌يدى.‏ سوندا پاتشا:‏ —‏ زۇ‌لىم قۇ‌ل،‏ سە‌نى ٶز اۋزىڭنان شىققان سوزدە‌رىڭمە‌ن ايىپتايمىن!‏ مە‌نىڭ سالىمعا بە‌رمە‌گە‌ن قارجىنى يە‌مدە‌نىپ،‏ ە‌كپە‌گە‌ن جە‌ردە‌ن وراتىن قاتال ادام ە‌كە‌نىمدى ٴ‌بىلدىڭ ە‌مە‌س  پە؟‏ وندا نە‌گە كۇ‌مىسىمدى اينالىمعا جىبە‌رمە‌دىڭ؟‏ سوندا قايتىپ كە‌لگە‌نىمدە،‏ وسىممە‌ن قايتارىپ الار ە‌دىم عوي،‏—‏ دە‌يدى.‏ ٴ‌سۇ‌يتتى دە قاسىنداعىلارعا:‏ —‏ ودان ٴ‌بىر مينا كۇ‌مىستى الىپ،‏ ون مينا كۇ‌مىسى بارعا بە‌رىڭدە‌ر،‏—‏ دە‌پ بۇ‌يىرادى» (‏لۇ‌قا 19:‏20—‏24‏)‏.‏

قۇ‌ل ە‌ڭبە‌ك ە‌تىپ،‏ قوجايىنىننىڭ بايلىعىن كوبە‌يتپە‌گە‌ندىكتە‌ن،‏ قۇ‌رالاقان قالدى.‏ ە‌لشىلە‌ر يسانىڭ قۇ‌داي پاتشالىعىندا بيلىك ە‌تە‌تىن كە‌زىن كۇ‌تىپ جۇ‌رگە‌ن.‏ سوندىقتان ولار سوڭعى قۇ‌ل جايلى ايتىلعان ٴ‌سوزدىڭ ٴ‌مانىن تۇ‌سىنگە‌ن بولۋ كە‌رە‌ك.‏ دە‌مە‌ك،‏ كە‌يبىر شاكىرتتە‌ر تاپسىرىلعان ٸستى ىنتا-‏ىقىلاسپە‌ن اتقارماسا،‏ پاتشالىقتان ورىن المايدى.‏

سوڭىندا يسا:‏ «سە‌ندە‌رگە مىنانى ايتامىن:‏ كىمدە بار بولسا،‏ سوعان تاعى بە‌رىلە‌دى.‏ كىمدە جوق بولسا،‏ وزىندە بارى دا الىنىپ قويىلادى»،‏—‏ دە‌دى.‏ بۇ‌ل سوزدە‌ر ادال شاكىرتتە‌ردى تاپسىرىلعان ىستە كوبىرە‌ك كۇ‌ش سالۋعا تالپىندىرۋ كە‌رە‌ك.‏ سوسىن يسا ٶزىنىڭ پاتشا بولعانىن قالامايتىن جاۋلارىنىڭ جويىلاتىنىن ايتتى.‏ ٴ‌سوزىن اياقتاعان سوڭ،‏ ول يە‌رۋساليمگە كە‌تتى (‏لۇ‌قا 19:‏26—‏28‏)‏.‏