ជំពូកទី១០១
ការពិសាអាហារនៅផ្ទះស៊ីម៉ូនក្នុងភូមិបេថានី
ម៉ាថាយ ២៦:៦-១៣ ម៉ាកុស ១៤:៣-៩ យ៉ូហាន ១១:៥៥–១២:១១
-
លោកយេស៊ូត្រឡប់ទៅភូមិបេថានីជិតក្រុងយេរូសាឡិម
-
ម៉ារៀចាក់ប្រេងក្រអូបលើក្បាលនិងជើងរបស់លោកយេស៊ូ
ក្រោយពីចាកចេញពីក្រុងយេរីខូ លោកយេស៊ូធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅភូមិបេថានីដែលមានចម្ងាយប្រហែលជា២០គីឡូម៉ែត្រ។ ការធ្វើដំណើរទៅភូមិនោះគឺពិបាកណាស់ ដោយសារផ្លូវមានចំណោតឡើងចុះ ពីព្រោះក្រុងយេរីខូនៅក្រោមកម្ពស់សមុទ្រប្រមាណ២៥០ម៉ែត្រ តែភូមិបេថានីនៅលើកម្ពស់សមុទ្រប្រមាណ៦១០ម៉ែត្រ។ ឡាសានិងបងស្រីរបស់គាត់ពីរនាក់រស់នៅភូមិបេថានីដែលជាភូមិតូចមួយ។ ភូមិនោះមានចម្ងាយប្រហែលជាបីគីឡូម៉ែត្រពីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយស្ថិតនៅខាងកើតនៃជម្រាលភ្នំដើមអូលីវ។
ជនជាតិយូដាជាច្រើនបានទៅដល់ក្រុងយេរូសាឡិមសម្រាប់បុណ្យរំលង។ ពួកគេបានមកមុន«ដើម្បីសម្អាតខ្លួនឲ្យបរិសុទ្ធតាមច្បាប់» ក្រែងលោពួកគេបានពាល់សព ឬធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតដែលធ្វើឲ្យពួកគេលែងស្អាតបរិសុទ្ធ។ (យ៉ូហាន ១១:៥៥; ជនគណនា ៩:៦-១០) អ្នកខ្លះដែលមកមុន បានជុំគ្នាឯវិហារ។ ពួកគេកំពុងជជែកគ្នាថាលោកយេស៊ូមកចូលរួមបុណ្យនេះឬយ៉ាងណា។—យ៉ូហាន ១១:៥៦
ព័ត៌មានអំពីលោកយេស៊ូនាំឲ្យមានការជជែកតវ៉ាគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។ អ្នកដឹកនាំសាសនាខ្លះចង់ចាប់លោកយេស៊ូមកសម្លាប់។ តាមពិត ពួកគេបានបង្គាប់ថា បើអ្នកណាឮថាលោកនៅឯណា អ្នកនោះត្រូវប្រាប់ពួកគេ«ដើម្បីពួកគេអាចចាប់លោកបាន»។ (យ៉ូហាន ១១:៥៧) ពួកអ្នកដឹកនាំទាំងនេះធ្លាប់ព្យាយាមសម្លាប់លោកយេស៊ូ ក្រោយពីលោកបានប្រោសឡាសាឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (យ៉ូហាន ១១:៤៩-៥៣) ដូច្នេះ អ្នកខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថាលោកយេស៊ូនឹងបង្ហាញខ្លួនជាសាធារណៈឬទេ។
លោកយេស៊ូបានមកដល់ភូមិបេថានីនៅថ្ងៃសុក្រ គឺ«ប្រាំមួយថ្ងៃមុនបុណ្យរំលង»។ (យ៉ូហាន ១២:១) ថ្ងៃថ្មី (ថ្ងៃឈប់សម្រាក ថ្ងៃទី៨ ខែណែសាន) ចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃលិច។ ដូច្នេះ លោកបានបញ្ចប់ការធ្វើដំណើរមុនថ្ងៃឈប់សម្រាក។ លោកមិនអាចធ្វើដំណើរពីក្រុងយេរីខូនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកបានទេ ពោលគឺចាប់ពីថ្ងៃលិចនាថ្ងៃសុក្រ រហូតដល់ថ្ងៃលិចនាថ្ងៃសៅរ៍ ពីព្រោះនោះបំពានលើច្បាប់របស់ជនជាតិយូដា។ លោកយេស៊ូប្រហែលជាទៅស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ឡាសាដូចដែលលោកធ្លាប់ធ្វើពីមុន។
ស៊ីម៉ូនដែលរស់នៅភូមិបេថានី បានអញ្ជើញលោកយេស៊ូនិងអ្នកកាន់តាមលោក រួមទាំងឡាសាដែរឲ្យមកពិសាអាហារនៅល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍។ គេហៅស៊ីម៉ូនថា«បុរសឃ្លង់» នេះប្រហែលជាដោយសារពីមុនគាត់ធ្លាប់កើតជំងឺឃ្លង់ តែនៅពេលមួយលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យគាត់ជាសះស្បើយវិញ។ នៅឯពិធីអាហារល្ងាចនោះ ម៉ាថាជាអ្នកបម្រើភ្ញៀវ ដោយសារនាងជាមនុស្សឧស្សាហ៍។ ចំណែកឯម៉ារៀវិញ នាងបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះលោកយេស៊ូ ហើយនេះបង្កឲ្យមានការជជែកតវ៉ាគ្នា។ តើនាងបានធ្វើអ្វី?
ម៉ារៀបានយកប្រេងក្រអូបប្រហែលជា«កន្លះលីត្រមក ជាប្រេងណាដសុទ្ធ»។ (យ៉ូហាន ១២:៣) ប្រេងនេះមានតម្លៃថ្លៃណាស់ គឺមានតម្លៃ (៣០០ឌីណារី) ដែលស្មើនឹងប្រាក់ខែប្រហែលជាមួយឆ្នាំ! ម៉ារៀបើកដបថ្មកែវ ហើយចាក់ប្រេងលើក្បាលលោកយេស៊ូ រួចចាក់លាបជើងរបស់លោក។ បន្ទាប់មក នាងក៏យកសក់មកជូតជើងរបស់លោក ហើយក្លិនប្រេងក្រអូបនោះបានសាយភាយពេញផ្ទះ។
ពួកអ្នកកាន់តាមបានទាស់ចិត្ត ហើយសួរគ្នាថា៖ «ហេតុអ្វីបង្ខាតប្រេងក្រអូបចោលដូច្នេះ?»។ (ម៉ាកុស ១៤:៤) រីឯយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតដែលជាអ្នកកាន់ប្រអប់ទុកប្រាក់ បាននិយាយថា៖ «ហេតុអ្វីក៏មិនលក់ប្រេងក្រអូបនេះបានបីរយឌីណារី រួចចែកឲ្យអ្នកក្រ?»។ (យ៉ូហាន ១២:៥) តាមពិតយូដាសនិយាយដូច្នេះ មិនមែនដោយសារគាត់យកចិត្តទុកដាក់នឹងជនក្រីក្រទេ តែដោយសារគាត់ធ្លាប់យកប្រាក់ដែលគេដាក់ក្នុងប្រអប់នោះ។
លោកយេស៊ូការពារម៉ារៀ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាខំរករឿងស្ត្រីនេះដូច្នេះ? នាងបានធ្វើអំពើល្អចំពោះខ្ញុំ។ ព្រោះអ្នកតែងតែមានអ្នកក្រនៅជាមួយ ប៉ុន្តែអ្នកនឹងមិនមានខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នារហូតទេ។ ដោយសារសពរបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវយកទៅបញ្ចុះ នោះនាងបានចាក់ប្រេងក្រអូបលើរូបកាយខ្ញុំទុកជាមុន។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា នៅគ្រប់កន្លែងក្នុងពិភពលោក ដែលដំណឹងល្អនេះត្រូវផ្សព្វផ្សាយ អ្វីដែលស្ត្រីនេះបានធ្វើក៏នឹងត្រូវរៀបរាប់ដែរ ដើម្បីរំលឹកអំពីនាង»។—ម៉ាថាយ ២៦:១០-១៣
ឥឡូវលោកយេស៊ូនៅភូមិបេថានីអស់ជាងមួយថ្ងៃហើយ។ ដំណឹងអំពីការស្នាក់នៅរបស់លោកក្នុងភូមិនោះបានត្រូវឮសុសសាយ។ ហេតុនេះ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានមកផ្ទះរបស់ស៊ីម៉ូន មិនមែនដោយសារតែចង់ឃើញលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេចង់ឃើញឡាសា«ដែលលោក[យេស៊ូ]បានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។ (យ៉ូហាន ១២:៩) ឥឡូវ ពួកសង្ឃនាយកប្រឹក្សាគ្នាដើម្បីសម្លាប់ទាំងលោកយេស៊ូទាំងឡាសា។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាទាំងនេះគិតថា មូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើនជឿលើលោកយេស៊ូ គឺដោយសារតែឡាសាបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាទាំងនេះពិតជាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់!
