บท 101
กินอาหารที่บ้านของซีโมนในหมู่บ้านเบธานี
มัทธิว 26:6-13 มาระโก 14:3-9 ยอห์น 11:55-12:11
-
พระเยซูกลับมาที่หมู่บ้านเบธานีใกล้ ๆ กรุงเยรูซาเล็ม
-
มารีย์เทน้ำมันหอมชโลมพระเยซู
พระเยซูออกจากเมืองเยรีโคและมุ่งหน้าไปหมู่บ้านเบธานี การเดินทางครั้งนี้ต้องขึ้นเขาไปตามทางที่ยากลำบากซึ่งยาวประมาณ 20 กิโลเมตร เพราะเยรีโคอยู่ต่ำกว่า ระดับน้ำทะเลประมาณ 250 เมตร แต่เบธานีอยู่สูงกว่า ระดับน้ำทะเลประมาณ 610 เมตร ลาซารัส มารีย์ และมาร์ธาอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้ซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขาทางตะวันออกของภูเขามะกอก ห่างจากกรุงเยรูซาเล็มประมาณ 3 กิโลเมตร
คนยิวจำนวนมากมาถึงเยรูซาเล็มแล้ว พวกเขามาก่อนเทศกาลปัสกาจะเริ่ม เพื่อ “ชำระตัวตามพิธีกรรม” ในกรณีที่เขาแตะต้องศพคนตายหรือทำบางอย่างที่ทำให้เขาไม่สะอาดทางพิธีกรรม (ยอห์น 11:55; กันดารวิถี 9:6-10) บางคนที่มาถึงก่อนก็ไปรวมตัวกันที่วิหาร ผู้คนสงสัยว่าพระเยซูจะมาหรือเปล่า—ยอห์น 11:56
มีการถกเถียงกันครั้งใหญ่เรื่องพระเยซู พวกผู้นำศาสนาบางคนอยากจับท่านไปประหาร พวกเขาถึงกับออกคำสั่งว่า ถ้าใครรู้ว่าพระเยซูอยู่ที่ไหนก็ให้รีบมารายงาน “พวกเขาจะได้ไปจับท่าน” (ยอห์น 11:57) ผู้นำศาสนาพวกนี้เคยพยายามฆ่าพระเยซูตอนที่ท่านปลุกลาซารัสให้ฟื้นขึ้นจากตาย (ยอห์น 11:49-53) นี่จึงทำให้บางคนสงสัยว่าจะมีใครได้เห็นพระเยซูไหม
กฎหมายของคนยิวห้ามไม่ให้เดินทางในวันสะบาโต ซึ่งก็คือเย็นวันศุกร์ถึงเย็นวันเสาร์ แต่พระเยซูมาถึงเบธานีวันศุกร์ซึ่งตรงกับ “หกวันก่อนถึงเทศกาลปัสกา” (ยอห์น 12:1) และวันใหม่ (วันสะบาโตซึ่งก็คือวันที่ 8 เดือนนิสาน) จะเริ่มต้นเมื่อดวงอาทิตย์ตกดิน ดังนั้น พระเยซูก็เดินทางถึงจุดหมายก่อนวันสะบาโต และท่านคงไปพักที่บ้านของลาซารัสเหมือนที่เคยทำ
ซีโมนซึ่งอาศัยอยู่ในเบธานีเชิญพระเยซูกับเพื่อน ๆ รวมทั้งลาซารัสไปกินอาหารที่บ้านของเขาตอนเย็นวันเสาร์ ซีโมนคนนี้คงเป็นคนโรคเรื้อนที่พระเยซูช่วยรักษา มาร์ธาเป็นคนขยัน เธอก็เลยคอยดูแลแขก ส่วนมารีย์สนใจพระเยซูเป็นพิเศษจนทำให้เกิดข้อโต้แย้งขึ้น
มารีย์เปิดขวดที่ใส่ “น้ำมันหอมนารดาบริสุทธิ์ . . . ประมาณครึ่งลิตร” (ยอห์น 12:3) น้ำมันหอมนี้ราคา 300 เดนาริอันซึ่งแพงมากเพราะเท่ากับค่าแรงประมาณ 1 ปีเลยทีเดียว! มารีย์เทน้ำมันหอมลงบนหัวและเท้าของพระเยซู แล้วเธอก็ใช้ผมของเธอเช็ดเท้าท่าน กลิ่นน้ำมันหอมโชยไปทั่วบ้าน
พวกสาวกโกรธและถามว่า “ทำไมทำเสียของอย่างนี้ล่ะ?” (มาระโก 14:4) ยูดาสอิสคาริโอทก็คัดค้านการกระทำนี้โดยพูดว่า “ทำไมไม่เอาน้ำมันหอมนี้ไปขายล่ะ? น่าจะได้สัก 300 เดนาริอัน แล้วเอาไปแจกคนจนดีกว่า” (ยอห์น 12:5) ยูดาสไม่ได้เป็นห่วงคนจนจริง ๆ เขาเองก็ขโมยเงินจากกล่องเก็บเงินที่เขาดูแลไปตั้งหลายครั้ง
พระเยซูปกป้องมารีย์โดยพูดว่า “ไปว่าเธอทำไม? เธอทำดีกับผม คนจนจะอยู่กับพวกคุณไปตลอด แต่ผมจะอยู่กับพวกคุณอีกไม่นาน ที่ผู้หญิงคนนี้เทน้ำมันหอมชโลมตัวผม ก็เพื่อเตรียมผมไว้สำหรับการฝังศพ ผมจะบอกให้รู้ว่า ไม่ว่าข่าวดีจะประกาศไปที่ไหนในโลก สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำก็จะเล่าลือไปถึงที่นั่น และผู้คนจะจดจำเธอไว้”—มัทธิว 26:10-13
ตอนนี้พระเยซูอยู่ในเบธานีเกิน 1 วันแล้ว คนก็บอกต่อ ๆ กันไปว่าท่านอยู่ที่ไหน คนยิวพากันมาที่บ้านของซีโมน ไม่ใช่แค่จะมาเจอพระเยซูแต่พวกเขาอยากเห็นลาซารัส “ที่ [พระเยซู] ปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตายด้วย” (ยอห์น 12:9) พวกปุโรหิตใหญ่จึงคิดจะฆ่าทั้งพระเยซูและลาซารัส ผู้นำศาสนาพวกนี้รู้สึกว่าการที่ลาซารัสฟื้นขึ้นจากตายทำให้หลายคนเชื่อพระเยซู พวกเขาเลวจริง ๆ!
