Si Jesus ug ang iyang mga tinun-an tulo ka gabii nga natulog sa Betania sukad sila miabot gikan sa Jerico. Karon buntag sayo sa Lunes, Nisan 10, mipadulong sila sa Jerusalem. Gigutom si Jesus busa pagkakita niyag kahoyng igos, miduol siya niini. Naa ba ni bunga?

Hinapos na sa Marso. Hunyo ang tingbunga sa igos pero may dahon na kini kay sayong nanalingsing. Busa nagdahom si Jesus nga may bunga na ang igos. Pero wala siyay nakita. Makailad ang mga dahon niini. Dayon si Jesus miingon: “Sukad karon wala nay makakaon ug bunga gikan kanimo.” (Marcos 11:14) Dihadiha, ang kahoy nalaya ug pagkaugma pa nahibaloan ang kahulogan niini.

Wala madugay, si Jesus ug ang mga tinun-an nakaabot sa Jerusalem. Mibalik siya sa templo, nga iyang giinspeksiyon sa miaging adlaw. Karon wala lang niya inspeksiyona ang templo kondili gihimo na sab niya ang iyang gibuhat tulo ka tuig ang milabay sa Paskuwa sa 30 C.E. (Juan 2:14-16) Niining tungora iyang gipang-abog ang mga “namaligya ug namalit diha sa templo.” Gipanglintuwad sab niya “ang mga lamesa sa mga tig-ilis ug kuwarta ug ang mga lingkoranan sa mga namaligyag salampati.” (Marcos 11:15) Wala gani niya tugti ang mga tawong nagdalag gamit nga molaktod sa templo paingon sa pikas bahin sa siyudad.

Nganong nasuko man si Jesus sa mga tig-ilis ug kuwarta ug mga namaligyag hayop sa templo? Siya miingon: “Dili ba nahisulat kini, ‘Ang akong balay tawgong balay nga ampoanan sa tanang kanasoran’? Apan gihimo ninyo kini nga langob sa mga tulisan.” (Marcos 11:17) Gitawag niyang tulisan ang mga naninda kay mahal kaayo ang ilang baligyang mga hayop nga gamiton sa paghalad. Giisip kini ni Jesus nga pagpangilkil o pagpanulis.

Nahibaloan sa pangulong mga saserdote, eskriba, ug mga lider ang gihimo ni Jesus, ug tungod niana misamot ang ilang tinguha nga patyon siya. Pero naay problema. Wala sila kahibalo kon unsaon pagpatay si Jesus kay daghang tawo ang miadto kaniya aron maminaw.

Dili lang mga Hudiyo ang miadto alang sa Paskuwa, didto sab ang mga kinabig, o mga nakombertir sa relihiyon sa mga Hudiyo. Apil kanila ang mga Grego nga miabot sa kapistahan aron mosimba. Miduol sila kang Felipe, lagmit tungod sa iyang Gregong ngalan, ug mihangyo nga makigkita kang Jesus. Tingali dili segurado si Felipe kon angay bang makigkita sila kang Jesus, busa mikonsulta siya kang Andres. Gisulti nila kini kang Jesus, nga naa pa sa templo niadtong tungora.

Nasayod si Jesus nga pipila ka adlaw na lang mamatay na siya, busa dili ni panahon nga magpasikat o paundayonan ang mga tawong nangusyoso. Miasoy siyag ilustrasyon aron tubagon ang duha ka apostoles. Si Jesus miingon: “Miabot na ang takna nga himayaon ang Anak sa tawo. Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, gawas kon ang usa ka lugas sa trigo mahulog sa yuta ug mamatay, magpabilin kini nga usa lang ka lugas; apan kon kini mamatay, kini mamungag daghan.”—Juan 12:23, 24.

Morag wala ray kuwenta ang usa ka lugas nga trigo. Pero kon itanom kini ug “mamatay” ingong liso, moturok kini ug modako hangtod nga mamungag daghan. Sa susama, si Jesus nag-inusara nga hingpit nga tawo. Pero tungod sa iyang pagkamatinumanon sa Diyos hangtod sa kamatayon, daghan ang makabaton ug kinabuhing walay kataposan kon sila magsakripisyo sama niya. Busa si Jesus miingon: “Siya nga nagmahal sa iyang kinabuhi mawad-an niini, apan siya nga nagdumot sa iyang kinabuhi niining kalibotana magtipig niini alang sa kinabuhing walay kataposan.”—Juan 12:25.

Dili lang ang papel ni Jesus ang iyang gihisgotan, kay siya miingon: “Kadtong gustong mag-alagad kanako, mosunod kanako, ug bisag asa ko moadto, moadto usab ang akong alagad. Kadtong  gustong moalagad kanako pasidunggan sa Amahan.” (Juan 12:26) Pagkanindot nga ganti! Kadtong pasidunggan sa Amahan makauban unya ni Jesus sa Gingharian.

Kay hapit na siyang makaagom sa grabeng pag-antos ug sakit nga kamatayon, si Jesus miingon: “Naguol ko pag-ayo karon, ug unsa may akong isulti? Amahan, luwasa ko gikan niining taknaa sa pagsulay.” Pero dili niya gustong likayan ang pagtuman sa kabubut-on sa Diyos. Si Jesus miingon: “Hinuon, kining taknaa kinahanglang moabot kay kini ang hinungdan nga mianhi ko.” (Juan 12:27) Miuyon si Jesus nga kining tanan kabubut-on sa Diyos, apil na ang paghalad sa iyang kinabuhi.