ជំពូកទី១០៥

មេរៀនមួយអំពីជំនឿពីដើមល្វាតូច

លេង

ម៉ាថាយ ២១:១៩-២៧ ម៉ាកុស ១១:១៩-៣៣ លូកា ២០:១-៨

មេរៀនមួយអំពីជំនឿពីដើមល្វាតូចមួយដែលបានក្រៀមស្វិត
បណ្ដាជនសួរដេញដោលអំពីប្រភពនៃអំណាចរបស់លោកយេស៊ូ

លោកយេស៊ូចាកចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមនៅរសៀលថ្ងៃច័ន្ទ ហើយធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅភូមិបេថានីដែលនៅខាងកើតជម្រាលភ្នំដើមអូលីវ។ នៅយប់នោះ លោកទំនងជាស្នាក់នៅផ្ទះរបស់មិត្តភក្ដិលោក គឺឡាសា ម៉ារៀ និងម៉ាថា។

ឥឡូវគឺជាព្រឹកថ្ងៃទី១១ ខែណែសាន។ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមម្ដងទៀត។ នេះជាលើកចុងក្រោយដែលលោកយេស៊ូទៅឯវិហារនោះ។ ម្យ៉ាងទៀត នេះគឺជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃកិច្ចបម្រើសាធារណៈរបស់លោក មុនលោកធ្វើបុណ្យរំលង ហើយផ្ដើមពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់លោក ថែមទាំងជួបប្រទះនឹងការកាត់ទោសនិងការប្រហារជីវិត។

នៅតាមផ្លូវពីភូមិបេថានីកាត់ភ្នំដើមអូលីវទៅក្រុងយេរូសាឡិម ពេត្រុសឃើញដើមល្វាដែលលោកយេស៊ូបានដាក់បណ្ដាសាកាលពីព្រឹកម្សិលមិញ។ រួចគាត់ក៏ស្រែកឡើងថា៖ «រ៉ាប៊ី! មើល! ដើមល្វាដែលលោកដាក់បណ្ដាសាបានក្រៀមស្វិតហើយ»។—ម៉ាកុស ១១:២១

ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យដើមល្វានោះក្រៀមស្វិត? លោកបង្ហាញអំពីមូលហេតុក្នុងចម្លើយរបស់លោកថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នកមានជំនឿហើយមិនសង្ស័យសោះ នោះអ្នកមិនត្រឹមតែអាចធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើដល់ដើមល្វាតូចនេះប៉ុណ្ណោះទេ តែទោះជាអ្នកនិយាយទៅកាន់ភ្នំនេះថា៖ ‹ចូររើចេញពីកន្លែងនេះទៅធ្លាក់ក្នុងសមុទ្រវិញ› នោះក៏នឹងកើតឡើងដែរ។ ហើយអ្វីៗទាំងអស់ដែលអ្នកអធិដ្ឋានសុំដោយមានជំនឿ នោះអ្នកនឹងទទួល»។ (ម៉ាថាយ ២១:២១, ២២) ដូច្នេះ លោកកំពុងមានប្រសាសន៍ឡើងវិញអំពីចំណុចដែលលោកបានបង្រៀនពីមុន ស្តីអំពីជំនឿដែលអាចរើភ្នំបាន។—ម៉ាថាយ ១៧:២០

ម្ល៉ោះហើយ ដោយសារលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យដើមល្វានោះទៅជាក្រៀមស្វិត លោកផ្ដល់មេរៀនមួយអំពីសារៈសំខាន់នៃការមានជំនឿលើព្រះ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្វីៗទាំងអស់ដែលអ្នកអធិដ្ឋានសុំ ចូរបង្ហាញជំនឿដោយចាត់ទុកថាអ្នកបានទទួលតាមសំណូមពរនោះរួចហើយ។ ធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងបានទទួលមែន»។ (ម៉ាកុស ១១:២៤) នេះពិតជាមេរៀនដ៏សំខាន់ណាស់សម្រាប់អ្នកកាន់តាមទាំងអស់របស់លោកយេស៊ូ! ជាពិសេសសម្រាប់ពួកសាវ័ក ដោយសារបន្ដិចទៀតពួកគាត់នឹងជួបប្រទះការល្បងលដ៏ពិបាក។ យ៉ាងណាក្ដី មានចំណុចមួយទៀតអំពីភាពក្រៀមស្វិតនៃដើមល្វានោះដែលទាក់ទងទៅនឹងជំនឿ។

ដូចដើមល្វានោះដែរ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលហាក់ដូចជាមានជំនឿលើព្រះ។ រាស្ត្រនៃប្រជាជាតិនេះមានកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងព្រះ ហើយមើលទៅពួកគេប្រហែលជាអ្នកធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ។ ក៏ប៉ុន្តែ ជាទូទៅប្រជាជាតិនោះបង្ហាញថាពួកគេគ្មានជំនឿ ហើយក៏គ្មានផលផ្លែល្អដែរ។ ពួកគេថែមទាំងបដិសេធបុត្ររបស់ព្រះទៀតផង! ហេតុនេះ ការដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យដើមល្វាដែលគ្មានផលផ្លែទៅជាក្រៀមស្វិត នោះលោកកំពុងបើកបង្ហាញឲ្យឃើញអំពីអនាគតរបស់ប្រជាជាតិនេះដែលគ្មានជំនឿហើយគ្មានផលផ្លែ។

មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមចូលក្រុងយេរូសាឡិម។ រួចតាមទម្លាប់ លោកយេស៊ូចូលទៅឯវិហារ ហើយចាប់ផ្ដើមបង្រៀនបណ្ដាជន។ ពួកសង្ឃនាយកនិងពួកបុរសចាស់ទុំរបស់បណ្ដាជនទំនងជានៅចាំអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើចំពោះពួកអ្នកដូរប្រាក់នៅថ្ងៃមុន ដូច្នេះពួកគេសួរដេញដោលលោកថា៖ «តើលោកធ្វើអ្វីៗទាំងនេះដោយអាងសិទ្ធិអំណាចអ្វី? ឬតើអ្នកណាបានប្រគល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យលោកធ្វើអ្វីៗទាំងនេះ?»។—ម៉ាកុស ១១:២៨

លោកយេស៊ូឆ្លើយតបថា៖ «ខ្ញុំសួរអ្នករាល់គ្នាសំណួរមួយ។ អ្នកឆ្លើយសំណួរនោះសិន រួចខ្ញុំនឹងប្រាប់ថាខ្ញុំធ្វើអ្វីៗទាំងនេះដោយអាងសិទ្ធិអំណាចអ្វី។ តើយ៉ូហានបានទទួលសិទ្ធិអំណាចជ្រមុជទឹកឲ្យគេ ពីស្ថានសួគ៌ ឬពីមនុស្ស? ចូរឆ្លើយប្រាប់មក»។ ឥឡូវនេះ ពួកអ្នកប្រឆាំងលោកគឺជាអ្នកដែលកំពុងបានត្រូវសួរដេញដោលវិញ។ ដូច្នេះ ពួកសង្ឃនិងពួកបុរសចាស់ទុំជជែកវែកញែកគ្នាថា៖ «ប្រសិនបើយើងឆ្លើយថា៖ ‹ពីស្ថានសួគ៌› គាត់នឹងសួរថា៖ ‹បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាមិនបានជឿយ៉ូហាន?›។ ក៏ប៉ុន្តែ តើយើងគួរនិយាយថា៖ ‹ពីមនុស្ស›ឬ?»។ ពួកគេគិតដូច្នេះ ដោយសារពួកគេខ្លាចបណ្ដាជន «ពីព្រោះមនុស្សទាំងនោះជឿថាយ៉ូហានជាអ្នកប្រកាសទំនាយពិតមែន»។—ម៉ាកុស ១១:២៩-៣២

ពួកអ្នកដែលប្រឆាំងលោកយេស៊ូមិនហ៊ានឆ្លើយទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេឆ្លើយតបទៅលោកថា៖ «យើងមិនដឹងទេ»។ រួចលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំក៏មិនប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ខ្ញុំធ្វើអ្វីៗទាំងនេះដោយអាងសិទ្ធិអំណាចអ្វីដែរ»។—ម៉ាកុស ១១:៣៣

លោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត