លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ជំពូក​ទី​១០៩

លោកយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកអ្នកប្រឆាំង

លោកយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកអ្នកប្រឆាំង

ម៉ាថាយ ២២:៤១–២៣:២៤ ម៉ាកុស ១២:៣៥​-​៤០ លូកា ២០:៤១​-​៤៧

  • តើ​គ្រិស្ត​ជា​បុត្រ​របស់​អ្នក​ណា?

  • លោក​យេស៊ូ​បក​អាក្រាត​មនុស្ស​មាន​ពុត​ដែល​ប្រឆាំង​លោក

ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​សាសនា​ដែល​ប្រឆាំង​លោក​យេស៊ូ​បាន​បរាជ័យ​ក្នុង​ការ​បង្ខូច​កេរ្ដិ៍​ឈ្មោះ​លោក ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​មិន​អាច​បញ្ឆោត​លោក​ដើម្បី​ចាប់​លោក​ប្រគល់​ទៅ​ឲ្យ​ពួក​អាជ្ញាធរ​រ៉ូម​ដែរ។ (​លូកា ២០:២០​) នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១១ ខែ​ណែសាន កាល​ដែល​លោក​យេស៊ូ​នៅ​ឯ​វិហារ​នៅ​ឡើយ លោក​បាន​សួរ​ពួក​អ្នក​ប្រឆាំង​លោក​វិញ ហើយ​លោក​ក៏​បង្ហាញ​អត្តសញ្ញាណ​ពិត​របស់​លោក​ដែរ។ លោក​សួរ​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​គិត​ដូច​ម្ដេច​អំពី​គ្រិស្ត? តើ​លោក​ជា​បុត្រ​របស់​អ្នក​ណា?​»។ (​ម៉ាថាយ ២២:៤២​) បណ្ដា​ជន​ជា​ទូ​ទៅ​ដឹង​ថា​គ្រិស្ត​ឬ​មេស្ស៊ី​នឹង​មក​តាម​វង្ស​ត្រកូល​របស់​ដាវីឌ។ ហេតុ​នេះ ពួក​អ្នក​ប្រឆាំង​លោក​បាន​ឆ្លើយ​ដូច្នេះ​មែន។—ម៉ាថាយ ៩:២៧; ១២:២៣; យ៉ូហាន ៧:៤២

រួច​មក លោក​យេស៊ូ​សួរ​ពួក​គេ​ថា​៖ ​«​ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​បាន​បណ្ដាល​ឲ្យ​ដាវីឌ​ហៅ​លោក​ថា‹ម្ចាស់› ពេល​គាត់​និយាយ​ថា​៖ ‹ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​ម្ចាស់​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​អង្គុយ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ខ្ញុំ រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​ដាក់​សត្រូវ​របស់​អ្នក​នៅ​ក្រោម​បាត​ជើង​អ្នក​»​›? ដូច្នេះ ប្រសិន​បើ​ដាវីឌ​ហៅ​លោក​ថា‹ម្ចាស់› នោះ​តើ​លោក​អាច​ជា​បុត្រ​របស់​ដាវីឌ​ដូច​ម្ដេច​បាន?​»។—ម៉ាថាយ ២២:៤៣​-​៤៥

ពួក​ផារិស៊ី​នៅ​ស្ងៀម​ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​សង្ឃឹម​ថា​កូន​ចៅ​របស់​ដាវីឌ ទំនង​ជា​អាច​រំដោះ​ពួក​គេ​ពី​ការ​ជិះ​ជាន់​របស់​រដ្ឋាភិបាល​រ៉ូម។ ប៉ុន្តែ លោក​យេស៊ូ​បាន​ដក​ស្រង់​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ដាវីឌ​ដែល​បាន​ត្រូវ​ចែង​ទុក​ក្នុង ទំនុក​តម្កើង ១១០:១, ២ ហើយ​លោក​បញ្ជាក់​ថា​មេស្ស៊ី​មិន​ដូច​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ឯ​ទៀត​ដែល​ជា​មនុស្ស​នោះ​ទេ។ ហេតុ​អ្វី? ពី​ព្រោះ​មេស្ស៊ី​គឺ​ជា​ម្ចាស់​របស់​ដាវីឌ ហើយ​ក្រោយ​ពី​អង្គុយ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ដៃ​របស់​ព្រះ នោះ​មេស្ស៊ី​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រើ​សិទ្ធិ​គ្រប់​គ្រង​របស់​លោក។ ចម្លើយ​របស់​លោក​យេស៊ូ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​ប្រឆាំង​លោក​នៅ​ស្ងៀម។

នៅ​ពេល​នោះ ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​យេស៊ូ​និង​បណ្ដា​ជន​ជា​ច្រើន​ទៀត​ក៏​កំពុង​ស្ដាប់​លោក​ដែរ។ ឥឡូវ លោក​យេស៊ូ​ព្រមាន​ពួក​គេ​អំពី​ពួក​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ច្បាប់​និង​ពួក​ផារិស៊ី ដោយ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ពួក​បុរស​ទាំង​នោះ​«​បាន​តាំង​ខ្លួន​អង្គុយ​នៅ​កន្លែង​របស់​ម៉ូសេ​»​ដើម្បី​បង្រៀន​ច្បាប់​របស់​ព្រះ។ រួច​លោក​យេស៊ូ​បង្គាប់​ពួក​អ្នក​ស្ដាប់​លោក​ថា​៖ ​«​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​ពួក​គេ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ចូរ​ធ្វើ​តាម​ហើយ​កាន់​តាម​ចុះ ប៉ុន្តែ​កុំ​យក​តម្រាប់​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ​ឡើយ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​ធ្វើ​តាម​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​ប្រាប់​នោះ​ទេ​»។—ម៉ាថាយ ២៣:២, ៣

បន្ទាប់​មក លោក​យេស៊ូ​លើក​ចំណុច​ខ្លះ​ដើម្បី​បញ្ជាក់​អំពី​ពុត​ត្បុត​របស់​ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​សាសនា​ទាំង​នោះ ដោយ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ប្រអប់​តូច​ៗ​សម្រាប់​ដាក់​បទ​គម្ពីរ ដែល​ពួក​គេ​ពាក់​ជា​គ្រឿង​ការពារ​នោះ ពួក​គេ​យក​មក​ពង្រីក​ឲ្យ​ធំ​»។ ជន​ជាតិ​យូដា​ខ្លះ​ពាក់​ប្រអប់​តូច​ៗ​សម្រាប់​ដាក់​បទ​គម្ពីរ​ពី​ច្បាប់​ម៉ូសេ​នៅ​លើ​ថ្ងាស ឬ​លើ​ដៃ។ ប៉ុន្តែ ពួក​ផារិស៊ី​ពង្រីក​ប្រអប់​តូច​ៗ​សម្រាប់​ដាក់​បទ​គម្ពីរ​នោះ ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​ឃើញ​ថា​ពួក​គេ​ធ្វើ​តាម​ច្បាប់​ម៉ូសេ​យ៉ាង​ខ្នះ​ខ្នែង។ បន្ថែម​ទៀត ពួក​គេ​«​ធ្វើ​ឲ្យ​រំយោល​នៅ​ជាយ​អាវ​របស់​ពួក​គេ​វែង​»។ នៅ​សម័យ​បុរាណ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​រំយោល​នៅ​ជាយ​អាវ​របស់​ពួក​គេ ប៉ុន្តែ​ពួក​ផារិស៊ី​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​រំយោល​នៅ​ជាយ​អាវ​របស់​ពួក​គេ​វែង​ជាង។ (​ជន​គណនា ១៥:៣៨​-​៤០​) ហេតុ​អ្វី​ពួក​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ? ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​«​គឺ​ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​មើល​ឃើញ​»។—ម៉ាថាយ ២៣:៥

សូម្បី​តែ​ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​យេស៊ូ​ក៏​អាច​ទទួល​ឥទ្ធិពល​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​សាសនា ហើយ​មាន​បំណង​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន​មុខ​មាត់​ដែរ។ ដូច្នេះ លោក​យេស៊ូ​ឲ្យ​ឱវាទ​ទៅ​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ហៅ​ថា​រ៉ាប៊ី​ឡើយ ពី​ព្រោះ​អ្នក​មាន​គ្រូ​តែ​មួយ​ទេ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​បង​ប្អូន​នឹង​គ្នា។ ម្យ៉ាង​ទៀត កុំ​ហៅ​អ្នក​ណា​នៅ​ផែន​ដី​ថា​បិតា​ឡើយ ពី​ព្រោះ​បិតា​របស់​អ្នក​មាន​តែ​មួយ​ទេ ហើយ​លោក​ស្ថិត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ អ្នក​ក៏​មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ហៅ​ថា‹អ្នក​ដឹក​នាំ›ដែរ ពី​ព្រោះ​អ្នក​ដឹក​នាំ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​តែ​មួយ​ទេ គឺ​ជា​គ្រិស្ត​»។ ដូច្នេះ តើ​ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​យេស៊ូ​គួរ​មាន​ទស្សនៈ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន ហើយ​តើ​ពួក​គាត់​គួរ​ប្រព្រឹត្ត​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? លោក​យេស៊ូ​ប្រាប់​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​អ្នក​ដែល​ធំ​ជាង​គេ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ។ អ្នក​ណា​ដែល​តម្កើង​ខ្លួន អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​បន្ទាប​ចុះ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​តម្កើង​ឡើង​»។—ម៉ាថាយ ២៣:៨​-​១២

បន្ទាប់​មក លោក​យេស៊ូ​ប្រាប់​អំពី​សេចក្ដី​វេទនា​មួយ​ចំនួន​ដែល​នឹង​មាន​មក​លើ​ពួក​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ច្បាប់​និង​ពួក​ផារិស៊ី​ដែល​ជា​មនុស្ស​មាន​ពុត។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ពួក​ផារិស៊ី​និង​ពួក​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ច្បាប់ ជា​មនុស្ស​មាន​ពុត​អើយ! អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ត្រូវ​វេទនា! ពី​ព្រោះ​អ្នក​បិទ​ទ្វារ​រាជាណាចក្រ​ស្ថាន​សួគ៌​នៅ​មុខ​មនុស្ស។ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ចូល ហើយ​អ្នក​ដែល​កំពុង​ចូល ក៏​អ្នក​មិន​ឲ្យ​ចូល​ដែរ​»។—ម៉ាថាយ ២៣:១៣

រួច​មក លោក​យេស៊ូ​ផ្ដន្ទា​ទោស​ពួក​ផារិស៊ី​ដោយ​សារ​ពួក​គេ​មិន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​អ្វី​ដែល​សំខាន់​ជាង​ស្រប​តាម​ទស្សនៈ​របស់​ព្រះ។ ពួក​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​បន្ថែម​បន្ថយ​ច្បាប់​របស់​ព្រះ​ដោយ​គ្មាន​មូលដ្ឋាន​សោះ។ ជា​ឧទាហរណ៍ ពួក​គេ​និយាយថា​៖ ​«​បើ​អ្នក​ណា​ស្បថ​ដោយ​យក​វិហារ​ជា​សាក្សី ហើយ​មិន​ធ្វើ​តាម​សម្បថ នោះ​មិន​មែន​ជា​ការ​ខុស​ទេ។ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ស្បថ​ដោយ​យក​មាស​របស់​វិហារ​ជា​សាក្សី អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ធ្វើ​តាម​សម្បថ​»។ ហេតុ​នេះ ពួក​គេ​បង្ហាញ​ថា​ពួក​គេ​មិន​យល់​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ​តាម​ទស្សនៈ​របស់​ព្រះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​ឲ្យ​តម្លៃ​ទៅ​លើ​មាស​របស់​វិហារ​ជាង​ឲ្យ​តម្លៃ​ទៅ​លើ​វិហារ​ដែល​ជា​កន្លែង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​ក៏​ជា​កន្លែង​ដែល​ពួក​គេ​អាច​ចូល​ទៅ​ជិត​លោក​ដែរ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​គេ​«​មិន​អើពើ​ចំពោះ​គោល​ការណ៍​ដែល​សំខាន់​ជាង​ក្នុង​ច្បាប់ គឺ​យុត្ដិធម៌ សេចក្ដី​មេត្ដា​ករុណា និង​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់​»។—ម៉ាថាយ ២៣:១៦, ២៣; លូកា ១១:៤២

ស្តី​អំពី​ពួក​ផារិស៊ី​ទាំង​នោះ លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​មនុស្ស​ងងឹត​ភ្នែក​អើយ! អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រង​សត្វ​សុច​ចេញ តែ​លេប​សត្វ​អូដ្ឋ​វិញ!​»។ (​ម៉ាថាយ ២៣:២៤​) ពួក​គេ​ត្រង​សត្វ​សុច​ចេញ​ពី​ស្រា​របស់​ពួក​គេ ពី​ព្រោះ​សត្វ​សុច​គឺ​ជា​សត្វ​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​តាម​ច្បាប់​ម៉ូសេ។ ប៉ុន្តែ ការ​ដែល​ពួក​គេ​មិន​អើពើ​ចំពោះ​គោល​ការណ៍​ដែល​សំខាន់​ជាង​ក្នុង​ច្បាប់ នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពួក​គេ​កំពុង​លេប​សត្វ​អូដ្ឋ​ដែល​ជា​សត្វ​ធំ​ជាង​សត្វ​សុច​ឆ្ងាយ​ណាស់ ហើយ​ក៏​ជា​សត្វ​ដែល​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ដែរ។—លេវីវិន័យ ១១:៤, ២១​-​២៤