ជំពូកទី១១២
មេរៀនអំពីការចាំយាមក្នុងឧទាហរណ៍អំពីស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធ
-
លោកយេស៊ូលើកឧទាហរណ៍អំពីស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធ១០នាក់
លោកយេស៊ូទើបតែបានឆ្លើយសំណួររបស់ពួកសាវ័កអំពីសញ្ញាសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់វត្តមានរបស់លោក និងគ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក។ ស្តីអំពីរឿងនេះ ឥឡូវលោកបានផ្ដល់ការដាស់តឿនដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា ដោយលើកឧទាហរណ៍មួយទៀត។ មនុស្សដែលរស់នៅក្នុងគ្រាវត្តមានរបស់លោកនឹងឃើញថាឧទាហរណ៍របស់លោកកើតឡើងមែន។
លោករៀបរាប់អំពីឧទាហរណ៍នេះថា៖ «រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌នឹងប្រៀបដូចជាស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធដប់នាក់ ដែលបានយកចង្កៀងចេញទៅជួបកូនកំលោះ។ ក្នុងចំណោមពួកនាង មានប្រាំនាក់មិនចេះពិចារណា និងប្រាំនាក់ចេះពិចារណា»។—ម៉ាថាយ ២៥:១, ២
ពេលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ លោកមិនមែនមានន័យថាពាក់កណ្ដាលនៃពួកអ្នកកាន់តាមលោកដែលជាអ្នកទទួលរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ជាមត៌ក គឺមិនចេះពិចារណា ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតចេះពិចារណានោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកកំពុងបញ្ជាក់ថា អ្នកកាន់តាមម្នាក់ៗអាចសម្រេចចិត្តថាពួកគាត់ចង់ចាំយាម ឬអនុញ្ញាតឲ្យអ្វីឯទៀតមកបំបែរអារម្មណ៍របស់ពួកគាត់ពីរាជាណាចក្រព្រះ។ លោកយេស៊ូប្រាកដក្នុងចិត្តថា អ្នកបម្រើម្នាក់ៗរបស់លោកអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់ ហើយទទួលពរពីបិតារបស់លោក។
ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ ស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធទាំង១០នាក់នឹងចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីទទួលកូនកំលោះ ហើយចូលរួមពិធីដង្ហែអាពាហ៍ពិពាហ៍។ នៅពេលដែលកូនកំលោះមកដល់ ស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធនឹងអុជចង្កៀងដើម្បីបំភ្លឺផ្លូវដែលជាការផ្ដល់កិត្ដិយសជូនកូនកំលោះ កាលដែលលោកនាំកូនក្រមុំរបស់លោកទៅផ្ទះដែលបានត្រូវរៀបចំជាស្រេចសម្រាប់នាង។ ប៉ុន្តែ តើនោះពិតជាអ្វីដែលបានកើតឡើងទេ?
លោកយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «ស្ត្រីដែលមិនចេះពិចារណាបានយកចង្កៀង ប៉ុន្តែពុំបានយកប្រេងទៅជាមួយទេ រីឯស្ត្រីដែលចេះពិចារណាវិញ ពួកនាងបានយកចង្កៀង ក៏បានយកប្រេងដាក់ក្នុងដបទៅតាមដែរ។ ពេលដែលកូនកំលោះកំពុងបង្អង់យូរ ស្ត្រីទាំងនោះបានងោកងុយ ក៏ដេកលក់អស់ទៅ»។ (ម៉ាថាយ ២៥:៣-៥) កូនកំលោះមិនបានមកដល់យ៉ាងឆាប់ដូចការរំពឹងទុកនោះទេ តែហាក់ដូចជាមានការបង្អង់យូរ ហើយក្នុងអំឡុងពេលនោះស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធទាំងអស់បានដេកលក់។ ពួកសាវ័កប្រហែលជានៅចាំអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ពីមុនអំពីបុរសម្នាក់ដែលកើតក្នុងរាជវង្សដែលបានធ្វើដំណើរទៅឆ្ងាយ ហើយ«លុះបានទទួលអំណាចគ្រប់គ្រងជាស្តេចហើយ បុរសនោះបានវិលត្រឡប់មកវិញ»។—លូកា ១៩:១១-១៥
ក្នុងឧទាហរណ៍អំពីស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធ១០នាក់ លោកយេស៊ូពន្យល់អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលដែលកូនកំលោះមកដល់ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «លុះដល់ពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ មានគេស្រែកឡើងថា៖ ‹កូនកំលោះមកដល់ហើយ! ចូរចេញទៅជួបលោក›»។ (ម៉ាថាយ ២៥:៦) ពេលនោះ តើស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធទាំងនោះបានត្រៀមខ្លួនហើយចាំយាមឬទេ?
លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍បន្តថា៖ «រួចមក ស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធទាំងនោះបានក្រោកឡើងរៀបចំចង្កៀងរៀងៗខ្លួន។ ស្ត្រីដែលមិនចេះពិចារណានិយាយទៅកាន់ស្ត្រីដែលចេះពិចារណាថា៖ ‹សូមឲ្យប្រេងខ្លះមកយើងផង ពីព្រោះចង្កៀងរបស់យើងជិតរលត់ហើយ›។ ស្ត្រីដែលចេះពិចារណាបានតបឆ្លើយដោយពោលពាក្យថា៖ ‹ប្រហែលជាមិនមានប្រេងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងនិងអ្នករាល់គ្នាទេ។ សូមទៅឯអ្នកលក់ប្រេង រួចទិញសម្រាប់ខ្លួនអ្នកទៅ›»។—ម៉ាថាយ ២៥:៧-៩
ហេតុនេះ ស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធប្រាំនាក់ដែលមិនចេះពិចារណាមិនបានចាំយាម ហើយក៏មិនបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលកូនកំលោះដែរ។ ពួកគេមិនមានប្រេងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចង្កៀងរបស់ពួកគេទេ ដូច្នេះពួកគេត្រូវចេញទៅរកប្រេងបន្ថែមទៀត។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពេលដែលស្ត្រីទាំងនោះចេញទៅទិញប្រេង នោះកូនកំលោះបានមកដល់ ហើយស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធដែលបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច បានចូលទៅក្នុងផ្ទះដើម្បីពិសាភោជនាហារអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយនឹងលោក។ លុះបានចូលហើយ គេក៏បិទទ្វារទៅ។ ក្រោយពីនោះ ស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធប្រាំនាក់ទៀតបានមកដល់ ហើយពោលថា៖ ‹លោក! លោក! សូមឲ្យយើងចូលផង!›។ នោះលោកតបឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំប្រាប់នាងរាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំមិនស្គាល់នាងទេ›»។ (ម៉ាថាយ ២៥:១០-១២) ការមិនចាំយាមនិងមិនត្រៀមខ្លួនពិតជានាំឲ្យមានលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យសោកស្ដាយមែន!
ពួកសាវ័កអាចយល់ថាកូនកំលោះដែលលោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍ គឺជាខ្លួនលោកផ្ទាល់។ ហេតុអ្វី? ដោយសារថ្មីៗនេះ លោកបានប្រដូចខ្លួនលោកទៅនឹងកូនកំលោះ។ (លូកា ៥:៣៤, ៣៥) ដូច្នេះ តើស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធដែលចេះពិចារណាជាអ្នកណា? ពេលដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍អំពី«ហ្វូងតូច» ដែលនឹងទទួលរាជាណាចក្រ លោកប្រើពាក្យថា៖ «ចូរចុកក្បិន ហើយឲ្យចង្កៀងរបស់អ្នករាល់គ្នានៅឆេះ»។ (លូកា ១២:៣២, ៣៥) ដូច្នេះ ក្នុងឧទាហរណ៍អំពីស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធនេះ ពួកសាវ័កអាចយល់ថាស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធដែលចេះពិចារណាគឺសំដៅទៅលើពួកគាត់និងអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់ឯទៀត។ ហេតុនេះ តើលោកយេស៊ូកំពុងបង្រៀនមេរៀនអ្វីតាមរយៈឧទាហរណ៍នេះ?
លោកយេស៊ូបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីមេរៀននៃឧទាហរណ៍នេះ ពេលលោកមានប្រសាសន៍បញ្ចប់ថា៖ «ដូច្នេះ ចូរចាំយាម ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងថ្ងៃឬម៉ោងនោះឡើយ»។—ម៉ាថាយ ២៥:១៣
លោកយេស៊ូផ្ដល់ការដាស់តឿនដល់អ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកថា ស្តីអំពីវត្តមានរបស់លោក ពួកគាត់ត្រូវ«ចាំយាម»។ លោកនឹងមក ហើយពួកគាត់ត្រូវចាំយាមនិងត្រៀមខ្លួនដូចស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធប្រាំនាក់ដែលចេះពិចារណា ដើម្បីកុំឲ្យពួកគាត់ភ្លេចនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏មានតម្លៃ ហើយខកខានទទួលរង្វាន់ដែលពួកគាត់អាចទទួលបាន។
