Didto sa Bukid sa mga Olibo, bag-o lang giasoy ni Jesus ang ilustrasyon bahin sa 10 ka dalaga ug mga talanton. Giunsa niya pagtapos ang iyang tubag sa pangutana sa mga apostoles bahin sa ilhanan sa iyang presensiya ug sa hinapos sa sistema sa mga butang? Iyang gitapos kini pinaagig ilustrasyon bahin sa mga karnero ug kanding.

Iyang giuna paghisgot ang kahimtang dihang mahitabo kini nga ilustrasyon. Si Jesus miingon: “Pag-abot sa Anak sa tawo diha sa iyang himaya, ug ang tanang anghel uban kaniya, siya molingkod sa iyang mahimayaong trono.” (Mateo 25:31) Giklaro niya nga siya mismo ang pangunang karakter sa ilustrasyon. Pirme niyang hisgotan nga siya ang “Anak sa tawo.”—Mateo 8:20; 9:6; 20:18, 28.

Kanus-a matuman kini nga ilustrasyon? Mahitabo kini dihang si Jesus moabot “diha sa iyang himaya” uban sa mga anghel ug molingkod sa “iyang mahimayaong trono.” Iya nang gihisgotan kaniadto nga “makita nila ang Anak sa tawo diha sa mga panganod sa langit nga moabot uban ang gahom ug dakong himaya” uban sa iyang mga anghel. Ug kanus-a kini mahitabo? “Dihadiha human sa kasakitan.” (Mateo 24:29-31; Marcos 13:26, 27; Lucas 21:27) Busa matuman kini nga ilustrasyon sa umaabot nga pagbalik ni Jesus uban ang himaya. Unsay iyang sunod nga buhaton?

Si Jesus mipatin-aw: “Pag-abot sa Anak sa tawo . . . , ang tanang kanasoran tigomon sa iyang atubangan, ug iyang lainlainon ang katawhan, sama sa usa ka magbalantay nga maglain sa mga karnero gikan sa mga kanding. Ug iyang ibutang ang mga karnero sa iyang tuo, apan ang mga kanding sa iyang wala.”—Mateo 25:31-33.

Kon bahin sa mga karnero, si Jesus miingon: “Unya ang Hari moingon niadtong anaa sa iyang tuo: ‘Ari mo, kamong gipanalanginan sa akong  Amahan. Dawata ingong panulondon ang Gingharian nga giandam alang kaninyo sukad pa sa pagkatukod sa kalibotan.’” (Mateo 25:34) Nganong gipaboran sa Hari ang mga karnero?

Ang Hari miingon: “Gigutom ko ug gihatagan ko ninyog pagkaon; giuhaw ko ug gihatagan ko ninyog mainom. Estranyo ko ug inyo kong giabiabi; hubo ko ug inyo kong gibestihan. Nasakit ko ug inyo kong giatiman. Nabilanggo ko ug inyo kong giduaw.” Dihang kini nga mga karnero, o “mga matarong,” nangutana kon kanus-a nila kini gihimo, si Jesus miingon: “Bisan unsay inyong gihimo sa usa sa mga labing ubos niining akong mga igsoon, gihimo sab ninyo kanako.” (Mateo 25:35, 36, 40, 46) Wala nila kini himoa sa langit kay wala may masakiton o gigutom didto. Seguradong gihimo nila kini sa mga igsoon ni Kristo dinhi sa yuta.

Unsa pod ang mahitabo sa mga kanding nga gibutang sa wala? Si Jesus miingon: “Unya [ang Hari] moingon niadtong anaa sa iyang wala: ‘Pahawa kamong mga tinunglo ug pangadto mo sa kalayo nga walay kataposan nga giandam alang sa Yawa ug sa iyang mga demonyo. Kay gigutom ko, apan wala ko ninyo hatagig pagkaon; ug giuhaw ko, apan wala ko ninyo hatagig mainom. Estranyo ko, apan wala ko ninyo abiabiha; hubo, apan wala ko ninyo bestihi; nasakit ug nabilanggo, apan wala ko ninyo atimana.’” (Mateo 25:41-43) Kini nga paghukom angayan sa mga kanding kay dili maayo ang ilang pagtratar sa mga igsoon ni Kristo dinhi sa yuta.

Nasabtan sa mga apostoles nga ang resulta niini nga paghukom sa umaabot permanente, o walay kataposan. Giingnan sila ni Jesus: “Unya [ang Hari moingon]: ‘Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, bisan unsa nga wala ninyo himoa sa usa niining mga labing ubos, wala usab ninyo himoa kanako.’ Kini sila mamatay hangtod sa hangtod, apan ang mga matarong makadawat ug kinabuhing walay kataposan.”—Mateo 25:45, 46.

Daghag angayng palandongon ang mga apostoles tungod sa tubag ni Jesus sa ilang pangutana. Kini makatabang nila nga susihon ang ilang hunahuna ug binuhatan.