عیسی هنوز بر کوه زیتون بود و به‌تازگی مَثَل ده باکره و قِنطارها را نقل کرده بود.‏ او این مَثَل‌ها را در پاسخ به پرسش رسولان در مورد نشانهٔ حضورش و دوران پایانی نظام حاضر گفته بود.‏ عیسی چگونه به گفته‌اش خاتمه داد؟‏ او آخرین مَثَل خود،‏ یعنی مَثَل گوسفندان و بزها را بیان کرد.‏

عیسی مَثَل خود را چنین آغاز کرد:‏ «وقتی پسر انسان در جلال خود به همراه تمام فرشتگان آید،‏ بر تخت شکوهمند خود خواهد نشست.‏» (‏مَتّی ۲۵:‏۳۱‏)‏ جای هیچ شکی نیست که عیسی با به کار بردن عبارت «پسر انسان» به خود اشاره می‌کرد؛‏ زیرا پیش از آن خود را بارها «پسر انسان» خوانده بود.‏—‏مَتّی ۸:‏۲۰؛‏ ۹:‏۶؛‏ ۲۰:‏۱۸،‏ ۲۸‏.‏

چه وقت این مَثَل عیسی به وقوع می‌پیوندد؟‏ این در زمانی است که او به همراه فرشتگان «در جلال خود .‏ .‏ .‏ آید» و «بر تخت شکوهمند خود» بنشیند.‏ عیسی پیش از آن گفته بود که «پسر انسان» با فرشتگانش «با قدرت و جلال عظیم بر ابرهای آسمان» می‌آید.‏ همچنین اشاره کرده بود که این واقعه «بلافاصله بعد از مصیبت آن روزها» روی می‌دهد.‏ (‏مَتّی ۲۴:‏۲۹-‏۳۱؛‏ مَرقُس ۱۳:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ لوقا ۲۱:‏۲۷‏)‏ از این رو،‏ تحقق این مَثَل عیسی در آینده خواهد بود.‏ او وقتی که با جلال و شکوه آید،‏ چه خواهد کرد؟‏

عیسی در این مورد چنین توضیح داد:‏ «وقتی پسر انسان .‏ .‏ .‏ آید،‏ .‏ .‏ .‏ تمام قوم‌ها در برابر او گرد آورده خواهند شد و او آنان را از یکدیگر جدا خواهد کرد؛‏ همان گونه که شبان گوسفندها را از بزها جدا می‌کند.‏ او گوسفندها را در طرف راست و بزها را در طرف چپ خود قرار خواهد داد.‏»—‏مَتّی ۲۵:‏۳۱-‏۳۳‏.‏

عیسی در خصوص گوسفندان که مورد لطف پادشاه قرار می‌گیرند،‏ چنین گفت:‏ «پادشاه به آنانی که در طرف راست او هستند،‏ خواهد گفت:‏ ‹بیایید،‏ ای شما که از پدر من برکت یافته‌اید،‏ پادشاهی‌ای را که از آغاز دنیا برای شما آماده شده بود،‏ به میراث ببرید.‏›» (‏مَتّی ۲۵:‏۳۴‏)‏ چرا پادشاه،‏ گوسفندان را مورد لطف خود قرار می‌دهد؟‏

 در مَثَل عیسی،‏ پادشاه چنین توضیح داد:‏ «گرسنه شدم،‏ به من چیزی برای خوردن دادید.‏ تشنه شدم،‏ به من چیزی برای نوشیدن دادید.‏ غریب بودم،‏ از من مهمان‌نوازی کردید.‏ برهنه بودم،‏ جامه بر من پوشاندید.‏ بیمار شدم،‏ از من پرستاری کردید.‏ در زندان بودم،‏ به ملاقات من آمدید.‏» در این مَثَل وقتی گوسفندان یعنی «درستکاران» پرسیدند که چه وقت به پادشاه این کمک‌ها را کردند،‏ او در جواب گفت:‏ «هر آنچه برای یکی از کوچک‌ترین برادران من کردید،‏ برای من کردید.‏» (‏مَتّی ۲۵:‏۳۵،‏ ۳۶،‏ ۴۰،‏ ۴۶‏)‏ از آنجا که کسی در آسمان بیمار یا گرسنه نمی‌شود،‏ واضح است که این کمک‌ها باید به برادران مسیح بر روی زمین باشد.‏

در مورد بزها که پادشاه در طرف چپ خود می‌گذارد،‏ چطور؟‏ عیسی گفت:‏ «[پادشاه] به آنانی که در طرف چپ او هستند،‏ خواهد گفت:‏ ‹ای شما که لعنت شده‌اید،‏ از من دور شوید و به آن آتش ابدی که برای ابلیس و فرشتگانش فراهم شده است،‏ بروید؛‏ زیرا من گرسنه شدم،‏ اما چیزی به من برای خوردن ندادید.‏ تشنه بودم،‏ اما چیزی به من برای نوشیدن ندادید.‏ غریب بودم،‏ اما از من مهمان‌نوازی نکردید.‏ برهنه بودم،‏ اما جامه‌ای بر من نپوشانیدید.‏ بیمار و زندانی بودم،‏ اما به کمک من نیامدید.‏›» (‏مَتّی ۲۵:‏۴۱-‏۴۳‏)‏ محکومیت بزها به حق است؛‏ زیرا باید با برادران مسیح بر روی زمین با مهربانی رفتار می‌کردند،‏ اما چنین نکردند.‏

عیسی سپس به این نکته اشاره کرد:‏ «آنگاه [پادشاه] چنین خواهد گفت:‏ ‹به‌راستی به شما می‌گویم،‏ هر آنچه برای یکی از این کوچک‌ترین‌ها نکردید،‏ در واقع برای من نکردید.‏› اینان به مرگ ابدی و درستکاران به زندگی ابدی خواهند رسید.‏» (‏مَتّی ۲۵:‏۴۵،‏ ۴۶‏)‏ آری،‏ رسولان دریافتند این داوری که در آینده خواهد بود،‏ پیامدهای همیشگی و ابدی خواهد داشت.‏

در پاسخ عیسی به پرسش رسولان،‏ نکات بسیاری نهفته بود که پیروانش می‌توانستند با تعمّق بر آن،‏ طرز فکر و اعمال خود را محک زنند.‏