Jezus kończy nauczać czterech apostołów na Górze Oliwnej, odpowiadając na ich pytanie dotyczące jego przyszłej obecności i zakończenia systemu rzeczy.

Jedenasty Nisan okazał się naprawdę pracowitym dniem! Jezus wraca z apostołami do Betanii na noc. Być może właśnie wtedy mówi do nich: „Wiecie, że za dwa dni przypada Pascha. Syn Człowieczy zostanie wtedy wydany wrogom i stracony na palu” (Mateusza 26:2).

Następny dzień, środa, najwyraźniej mija Jezusowi i apostołom spokojnie. Dzień wcześniej potępił przywódców religijnych i otwarcie obnażył ich obłudę. Teraz próbują go zabić, dlatego 12 Nisan Jezus nie pokazuje się publicznie. Następnego wieczora po zachodzie słońca, kiedy rozpocznie się 14 Nisan, planuje obchodzić Paschę z apostołami i nie chce, żeby coś mu w tym przeszkodziło.

Mimo zbliżającej się Paschy naczelni kapłani i starsi ludu nie zachowują spokoju. Zbierają się na dziedzińcu arcykapłana Kajfasza. Dlaczego? Są rozgniewani, bo ich zdemaskowano. Teraz wspólnie się naradzają, by „podstępem schwytać Jezusa i go zabić”. Jak i kiedy planują to zrobić? Mówią: „Tylko nie podczas święta, żeby nie doszło do rozruchów wśród ludu” (Mateusza 26:4, 5). Boją się, bo Jezus cieszy się poparciem tłumów.

W tym czasie zjawia się niespodziewany gość — to jeden z apostołów Jezusa, Judasz Iskariot, któremu Szatan zaszczepił pomysł zdradzenia Mistrza. Judasz pyta przywódców: „Co mi dacie, żebym go wam wydał?” (Mateusza 26:15). Zadowoleni z takiego obrotu sprawy,  ‛umawiają się, że dadzą mu za to srebrniki’ (Łukasza 22:5). O jaką kwotę chodzi? Z satysfakcją ustalają, że dadzą mu 30 srebrnych monet. Co znamienne, cena za niewolnika wynosi właśnie 30 syklów (Wyjścia 21:32). W ten sposób przywódcy religijni pokazują, że Jezus niewiele dla nich znaczy i nim gardzą. Judasz zaczyna więc „szukać okazji, żeby zdradzić Jezusa, ale nie na oczach tłumu” (Łukasza 22:6).

W środę po zachodzie słońca rozpoczyna się 13 Nisan. Jest to szósta i zarazem ostatnia noc, jaką Jezus spędza w Betanii. Następnego dnia trzeba będzie zakończyć ostatnie przygotowania do Paschy. Po rozpoczęciu się 14 Nisan należy zabić baranka paschalnego i upiec go w całości. Ale gdzie będą obchodzić to święto i kto zajmie się przygotowaniami? Jezus jeszcze nie ujawnił tych szczegółów, dlatego Judasz nie może przekazać informacji naczelnym kapłanom.

Najprawdopodobniej w czwartek wczesnym popołudniem Jezus wysyła z Betanii Piotra i Jana z poleceniem: „Idźcie przygotować nam posiłek paschalny”. Kiedy oni pytają: „Gdzie chcesz, żebyśmy go przygotowali?”, Jezus wyjaśnia: „Gdy wejdziecie do miasta, wyjdzie wam na spotkanie człowiek niosący dzban na wodę. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie. A właścicielowi domu powiedzcie, że Nauczyciel pyta: ‚Gdzie jest pokój gościnny, w którym mógłbym zjeść z uczniami posiłek paschalny?’. On pokaże wam urządzony duży górny pokój. Tam przygotujcie posiłek” (Łukasza 22:8-12).

Właścicielem domu jest niewątpliwie jeden z jego uczniów, który może się nawet spodziewa, że Jezus zwróci się do niego o udostępnienie sali na tę okazję. Kiedy ci dwaj apostołowie przybywają do Jerozolimy, zastają wszystko tak, jak zapowiedział Jezus. Zajmują się więc przygotowaniem baranka i innych rzeczy na wieczerzę paschalną dla 13 osób — Jezusa i jego 12 apostołów.