عیسی هنوز با رسولانش در بالاخانه‌ای در اورشلیم بود.‏ او پس از آن که مراسم یادبود مرگش را پایه‌گذاری کرد،‏ به آنان چنین دلگرمی داد:‏ «اضطراب به دل خود راه مدهید.‏ به خدا ایمان بورزید و به من نیز ایمان بورزید.‏»—‏یوحنا ۱۳:‏۳۶؛‏ ۱۴:‏۱‏.‏

عیسی به رسولان وفادار خود یادآور شد که چرا نباید نگران رفتنش باشند و گفت:‏ «در خانهٔ پدر من مسکن بسیار است .‏ .‏ .‏ هنگامی که بروم و مکانی برای شما حاضر کنم،‏ بار دیگر باز خواهم گشت و شما را نزد خود خواهم پذیرفت تا جایی که من هستم،‏ شما نیز باشید.‏» در واقع عیسی به آسمان می‌رفت.‏ اما رسولانش متوجه منظور او نشدند.‏ از این رو،‏ توما پرسید:‏ «سَرور،‏ ما نمی‌دانیم که به کجا می‌روی.‏ چطور می‌توانیم راهش را بدانیم؟‏»—‏یوحنا ۱۴:‏۲-‏۵‏.‏

عیسی پاسخ داد:‏ «من راه و حقیقت و حیات هستم.‏» شخص تنها با پذیرفتن عیسی و تعالیمش و سرمشق قرار دادن راه زندگی او می‌تواند به خانهٔ آسمانی پدر او وارد شود.‏ عیسی گفت:‏ «هیچ کس جز از طریق من نزد پدر نمی‌آید.‏»—‏یوحنا ۱۴:‏۶‏.‏

فیلیپُس که به سخنان عیسی به‌دقت توجه می‌کرد،‏ از او درخواست کرد:‏ «سَرور،‏ پدر را به ما نشان بده و این برای ما کافی است.‏» در گذشته موسی،‏ ایلیّا و اِشَعْیا در رؤیاهایی نبوی جلال و شکوه خدا را دیده بودند.‏ به نظر می‌رسید که فیلیپُس نیز می‌خواست خدا را به چنین شکلی مشاهده کند.‏ اما آنچه رسولان شاهد آن بودند بهتر از آن رؤیاهای نبوی بود.‏ عیسی این نکته را چنین توضیح داد:‏ «فیلیپُس،‏ من این همه وقت با شما بوده‌ام و هنوز مرا نشناخته‌ای؟‏ هر که مرا دیده است،‏ پدر را نیز دیده است.‏» شخصیت و خصوصیات خدا کاملاً در عیسی منعکس بود.‏ از این رو،‏ بودن با عیسی و دیدن شخصیت او همانند آن بود که رسولانش پدر را دیده‌اند.‏ البته،‏ پدر از پسر برتر است؛‏ زیرا عیسی چنین گفت:‏ «آنچه به شما می‌گویم،‏ از خود نمی‌گویم.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۸-‏۱۰‏)‏ رسولان می‌دیدند که عیسی تمام تعالیم خود را به پدرش نسبت می‌دهد و او را جلال می‌دهد.‏

رسولان عیسی شاهد کارهای شگفت‌انگیز او بودند و دیده بودند که او خبر خوش پادشاهی خدا را اعلام می‌کند.‏ حال  عیسی در مورد آنان گفت:‏ «هر که به من ایمان بورزد،‏ کارهایی را که من می‌کنم،‏ او نیز خواهد کرد و حتی کارهای بزرگ‌تر از آن انجام خواهد داد.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۱۲‏)‏ البته منظور عیسی آن نبود که شاگردانش معجزات عظیم‌تری خواهند کرد.‏ منظور او آن بود که آنان مدتی طولانی‌تر به خدمت موعظه خواهند پرداخت،‏ دامنهٔ فعالیت‌شان گسترده‌تر خواهد بود و به مردم بیشتری موعظه خواهند کرد.‏

عیسی پس از رفتن به آسمان شاگردانش را به حال خود رها نکرد؛‏ زیرا به آنان وعده داد:‏ «اگر چیزی به نام من بخواهید،‏ آن را انجام خواهم داد.‏» عیسی همچنین گفت:‏ «من از پدر درخواست خواهم کرد و او یاوری دیگر به شما خواهد داد که تا ابد با شما باشد؛‏ یعنی روح راستی.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۱۴،‏ ۱۶،‏ ۱۷‏)‏ عیسی تضمین کرد که شاگردانش «یاوری دیگر» یعنی روح‌القدس را خواهند یافت.‏ این وعده در روز پِنتیکاست به تحقق پیوست.‏

سپس عیسی اشاره کرد:‏ «اندکی بعد دنیا دیگر مرا نخواهد دید،‏ اما شما مرا خواهید دید.‏ چون من زنده‌ام،‏ شما نیز زنده خواهید بود.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۱۹‏)‏ عیسی پس از رستاخیزش،‏ با بدنی جسمانی بر شاگردان خود ظاهر می‌شد.‏ او همچنین در آینده آنان را رستاخیز می‌داد تا به صورت موجودات روحی در آسمان در کنار او باشند.‏

عیسی در ادامه به این واقعیت ساده اشاره کرد:‏ «هر که احکام مرا بپذیرد و آن‌ها را به جا آوَرَد،‏ مرا دوست دارد.‏ همچنین کسی که مرا دوست دارد،‏ پدر،‏ او را دوست خواهد داشت و من او را دوست خواهم داشت و خود را به‌روشنی بر او آشکار خواهم ساخت.‏» یهودای رسول،‏ ملقّب به تَدّای،‏ با شنیدن این سخنان از عیسی پرسید:‏ «سَرور،‏ به چه دلیل است که می‌خواهی خود را به‌روشنی بر ما آشکار سازی،‏ اما نه بر این دنیا؟‏» عیسی در پاسخ گفت:‏ «اگر کسی مرا دوست داشته باشد،‏ مطابق کلام من عمل خواهد کرد و پدر من او را دوست خواهد داشت .‏ .‏ .‏ هر که مرا دوست ندارد،‏ مطابق کلام من عمل نمی‌کند.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۲۱-‏۲۴‏)‏ مردم دنیا،‏ برعکس پیروان عیسی،‏ او را راه و حقیقت و حیات نمی‌دانند.‏

اما پس از رفتن عیسی چگونه شاگردانش می‌توانستند تمام تعالیم او را به یاد آورند؟‏ عیسی در این مورد گفت:‏ «‏آن یاور،‏ یعنی روح‌القدس که پدر به نام من خواهد فرستاد،‏ همه چیز را به شما خواهد آموخت و تمام آنچه را به شما گفتم به یادتان خواهد آورد.‏» مسلّماً این سخن عیسی برای رسولان بسیار دلگرم‌کننده بود؛‏ زیرا به چشم خود دیده بودند که روح‌القدس چه قدرت عظیمی دارد.‏ عیسی گفته‌های خود را چنین ادامه داد:‏ «من آرامش برای شما به جا می‌گذارم؛‏ آرامش خود را به شما می‌دهم.‏.‏ اضطراب به دل خود راه مدهید و مگذارید ترس بر دلتان چیره شود.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ آری،‏ شاگردان دلیلی نداشتند که به دل خود ترس راه دهند؛‏ یَهُوَه خدا،‏ پدر پرمهر عیسی آنان را راهنمایی و محافظت می‌کرد.‏

شاگردان به‌زودی دست توانای یَهُوَه را در محافظت از خادمی وفادار می‌دیدند.‏ عیسی گفت:‏ «حکمران این دنیا می‌آید.‏ او بر من هیچ قدرتی ندارد.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۳۰‏)‏ ابلیس توانست به دل یهودا راه یابد و بر او نفوذ کند.‏ اما در عیسی هیچ ناکاملی و ضعفی نبود که شیطان بتواند از آن سوءاستفاده کند و او را علیه خدا بشوراند.‏ شیطان همچنین قادر نبود عیسی را در خواب مرگ نگاه دارد.‏ چرا؟‏ عیسی خود گفت:‏ «درست آنچه پدر به من حکم کرده است،‏ انجام می‌دهم.‏» آری،‏ عیسی کاملاً اطمینان داشت که پدرش او را رستاخیز خواهد داد.‏—‏یوحنا ۱۴:‏۳۱‏.‏