Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ФӘСИЛ 121

«Ҹәсарәтли олун! Мән дүнјаја галиб ҝәлдим»

«Ҹәсарәтли олун! Мән дүнјаја галиб ҝәлдим»

ЈӘҺЈА 16:1—33

  • ҺӘВАРИЛӘР МӘСИҺИ БИР ДАҺА ҜӨРМӘЈӘҸӘКЛӘР

  • ҺӘВАРИЛӘРИН КӘДӘРИ СЕВИНҸӘ ДӨНӘҸӘК

Иса пејғәмбәрлә һәвариләри Пасха бајрамыны кечирдикләри отагдан ҝетмәјә һазырлашырлар. Пејғәмбәр онлары хәбәрдар едир: «Бунлары сизә она ҝөрә сөјләдим ки, мәндән дөнмәјәсиниз». Нәјә ҝөрә бу ҹүр хәбәрдарлыг јериндәдир? О дејир: «Сизи синагоглардан говаҹаглар. Елә бир вахт ҝәләҹәк ки, сизи өлдүрән һәр кәс бу јолла Аллаһа гуллуг етдијини дүшүнәҹәк» (Јәһја 16:1, 2).

Бу хәбәр, ола билсин, һәвариләри јаман сарсыдыр. Һәрчәнд Иса пејғәмбәр әввәлләр дә дүнјанын онлара нифрәт едәҹәјини демишди, амма өлдүрүләҹәкләрини илк дәфәдир ки, белә ачыг сөјләјир. Бәс нәјә ҝөрә индијә кими буну демәјиб? О изаһ едир: «Бунлары сизә әввәлҹәдән демәмишдим, чүнки сизинлә идим» (Јәһја 16:4). Инди исә пејғәмбәр онлардан ајрылаҹағына ҝөрә онлары һазырлајыр. Бу, шаҝирдләрә сонралар сынаглар гаршысында јенилмәмәјә көмәк едәҹәк.

Иса Мәсиһ сөзүнә давам едир: «Мәни ҝөндәрәнин јанына ҝедирәм, амма бириниз дә сорушмурсунуз ки, һара ҝедирсән?» Һәмин ҝүнүн ахшамы онлар артыг бу барәдә ондан сорушмушдулар (Јәһја 13:36; 14:5; 16:5). Анҹаг Мәсиһин индики сөзләри онлары елә сарсыдыр едир ки, онлар өз һајларындадыр. Буна ҝөрә дә Иса пејғәмбәри ҝөзләјән шәрәф барәдә вә ја бунун һәгиги ибадәтчиләр үчүн нә мәна кәсб етдијини сорушмаг онларын һеч ағлына ҝәлмир. Пејғәмбәр дејир: «Бу сөзләримә ҝөрә гәм дәрјасына батмысыныз» (Јәһја 16:6).

Сонра о изаһ едир: «Ҝетмәјим сизин хејринизәдир. Чүнки мән чыхыб ҝетмәсәм, көмәкчи јаныныза ҝәлмәјәҹәк. Анҹаг ҝетсәм, ону јаныныза ҝөндәрәҹәјәм» (Јәһја 16:7). Шаҝирдләр көмәкчини, јәни мүгәддәс руһу јалныз Иса Мәсиһ өләндән вә ҝөјә галдырыландан сонра ала биләҹәкләр. Онда о, дүнјанын истәнилән ҝушәсиндә јашајан давамчысына мүгәддәс руһ ҝөндәрә биләҹәк.

Мүгәддәс руһ «дүнјаја ҝүнаһын, доғрулуғун вә һөкмүн нә демәк олдуғуну ачыг-ашкар ҝөстәрәҹәк» (Јәһја 16:8). Бәли, дүнјанын Аллаһын Оғлу сајылан Иса Мәсиһә иман ҝәтирмәмәси үзә чыхаҹаг. Мәсиһин Аллаһын дәрҝаһына галхмасы онун салеһ олдуғуну тәсдиг едәҹәк, бу дүнјанын һөкмдары олан Шејтанын исә нәјә ҝөрә һөкмә лајиг олдуғуну нүмајиш етдирәҹәк (Јәһја 16:11).

Иса Мәсиһ дејир: «Сизә дејиләси чох сөзүм вар, анҹаг инди онлары баша дүшмәзсиниз». О, шаҝирдләринин үзәринә мүгәддәс руһ төкәндә онлар һәгигәти там дәрк едәҹәкләр вә она ујғун јашаја биләҹәкләр (Јәһја 16:12, 13).

Һәвариләр Иса пејғәмбәрин нөвбәти сөзләрини там баша дүшмүрләр: «Бир аздан артыг мәни ҝөрмәјәҹәксиниз, амма бир гәдәр сонра ҝөрәҹәксиниз». Онлар бир-бириндән пејғәмбәрин нә демәк истәдијини сорушурлар. Пејғәмбәр ҝөрүр ки, онлар бу һагда ондан сорушмаг истәјирләр, буна ҝөрә дә онлары баша салыр: «Буну билин, сиз ағлајыб фәрјад едәҹәксиниз, дүнја исә шадјаналыг едәҹәк. Сиз кәдәрләнәҹәксиниз, анҹаг кәдәриниз севинҹә дөнәҹәк» (Јәһја 16:16, 20). Иса Мәсиһ нөвбәти ҝүн ҝүнорта вахты гәтлә јетириләндә дин хадимләри севинәҹәкләр, шаҝирдләр исә кәдәрә гәрг олаҹаг. Анҹаг Мәсиһ дириләндә онларын кәдәри севинҹә дөнәҹәк. Аллаһдан мүгәддәс руһ аланда исә онларын севинҹи бирә-беш артаҹаг.

Иса Мәсиһ һәвариләрин вәзијјәтини доғуш санҹылары башламыш һамилә гадынын вәзијјәтинә бәнзәдир: «Гадын доғуш заманы әзијјәт чәкир, чүнки вахты јетишиб. Анҹаг ушағы доғандан сонра чәкдији әзијјәт артыг јадына дүшмүр, чүнки дүнјаја инсан ҝәтирдијинә севинир». Мәсиһ һәвариләрини руһландырыр: «Сиз дә инди кәдәрләнирсиниз, анҹаг сизинлә јенидән ҝөрүшәндә үрәјиниз севинәҹәк вә һеч кәс севинҹинизи әлиниздән алмајаҹаг» (Јәһја 16:21, 22).

Һәвариләр һәлә индијә кими Аллаһдан Иса Мәсиһин ады наминә һеч нә диләмәјибләр. Инди исә Мәсиһ онлара дејир: «О ҝүн өзүнүз мәним адымла Атаја мүраҹиәт едәҹәксиниз». Бәс нәјә ҝөрә? Она ҝөрә јох ки, Аллаһ онларын дуасына көнүлсүз ҹаваб верир. Иса пејғәмбәр дејир: «Ата сизи севир, она ҝөрә ки, сиз мәни [Аллаһын елчиси олараг] севирсиниз» (Јәһја 16:26, 27).

Бу сөзләр һәвариләрә гол-ганад верир вә онлар дејирләр: «Буна ҝөрә дә биз инанырыг ки, сәни Аллаһ ҝөндәриб». Онларын иманлары тезликлә сынанаҹаг. Иса пејғәмбәр онлары гаршыда нә ҝөзләдијини дејир: «Елә бир вахт ҝәләҹәк ки, артыг ҝәлиб дә, һамыныз мәни тәк гојуб евинизә дағылышаҹагсыныз». Сонра онлары үрәкләндирир: «Буну сизә она ҝөрә дедим ки, мәним сајәмдә сүлһүнүз олсун. Дүнјада чох әзијјәтлә үзләшәҹәксиниз, анҹаг ҹәсарәтли олун! Мән дүнјаја галиб ҝәлдим» (Јәһја 16:30—33). Әлбәттә ки, Иса Мәсиһ онлары тәрк етмир. О әминдир ки, онун шаҝирдләри дә онун кими Аллаһын ирадәсини һәјата кечирәрәк дүнјаја галиб ҝәләҹәкләр, бахмајараг ки, Шејтан вә дүнјасы онларын Аллаһа садиглијини сарсытмаға ҹәһд едәҹәк.