122-تاراۋ
يسانىڭ كەشكى استىڭ سوڭىندا ايتقان يسانىڭ دۇعاسى
-
قۇداي مەن ونىڭ ۇلىن تانىپ-ٴبىلۋ
-
ەحوبا، يسا جانە ونىڭ شاكىرتتەرى بىرلىكتە
يسا ەلشىلەرىن جاقسى كورگەندىكتەن، ولاردى ٶزىنىڭ كەتەتىن كەزىنە دايىنداۋدا. ول كوككە قاراپ، اكەسىنە دۇعا ەتىپ: «ۇلىڭ سەنى داڭقتاۋ ٷشىن، ٶزىڭ دە ۇلىڭدى داڭقتاي كور. سەبەبى ول وزىنە تاپسىرعاندارىڭنىڭ بارىنە ماڭگىلىك ٶمىر بەرسىن دەپ، سەن وعان كۇللى ادامزاتتىڭ ۇستىنەن بيلىك بەردىڭ»،— دەدى (جوحان 17:1، 2).
قۇدايدى داڭقتاۋ ەڭ باستى ورىندا تۇرۋ كەرەكتىگىن يسا جاقسى تۇسىنەدى. دەگەنمەن، «ماڭگى ٶمىر» سىيى دا زور جۇبانىش بەرەدى ەمەس پە؟! يسا «كۇللى ادامزاتتىڭ ۇستىنەن بيلىك» جۇرگىزگەندە، تولەم قۇرباندىعىنىڭ قۇنىن ادامزاتتىڭ يگىلىگىنە قولدانادى. ٴبىراق بۇل باتانى ٴبارى بىردەي المايدى. نەگە؟ تولەم قۇرباندىعىنىڭ پايداسىن كىمدەر كورەتىنىن ٴتۇسىندىرىپ: «ماڭگىلىك ومىرگە يە بولۋ ٷشىن سەنى، جالعىز شىنايى قۇدايدى، جانە ٶزىڭ جىبەرگەن يسا ٴماسىحتى تانىپ-ٴبىلۋ كەرەك»،— دەدى (جوحان 17:3).
دەمەك ٵر ادام كوكتەگى اكە مەن ونىڭ ۇلىن جاقىننان تانىپ-ٴبىلىپ، ولارمەن تىعىز قارىم-قاتىناستا بولۋى ٴتيىس. ولاردىڭ ٴتۇرلى جايتتارعا قالاي قارايتىنىن ٴتۇسىنۋى، باسقالارمەن ارالاسقاندا كەرەمەت قاسيەتتەرىنە ەلىكتەۋى كەرەك. سونداي-اق ماڭگىلىك ومىرگە يە بولۋدان بۇرىن، قۇدايدىڭ داڭقتالۋى الدەقايدا ماڭىزدى ەكەنىن تۇسىنگەنى ابزال.
ەندى يسا باستاعان ماسەلەسىنە قايتا ورالدى. «ماعان تاپسىرعان ٸسىڭدى اياقتاپ، جەر بەتىندە سەنى داڭقتادىم. ەندى، اكە، دۇنيە جاراتىلماي تۇرىپ قاسىڭدا بولعانىمدا بولەنگەن داڭققا مەنى قايتادان بولەي كور»،— دەدى ول (جوحان 17:4، 5). يسا قۇدايدان كوكتەگى داڭققا قايتا ٴتىرىلتۋ ارقىلى بولەنۋىن سۇراپ تۇر.
الايدا يسا جەردەگى قىزمەتى بارىسىندا قانداي ناتيجەگە قول جەتكىزگەنىن ۇمىتقان جوق. ول دۇعاسىندا بىلاي دەدى: «وسى دۇنيەدەن تاڭداپ، ماعان بەرگەن ادامدارىڭا ەسىمىڭدى اشتىم. ولار سەنىكى ەدى، ماعان بەردىڭ. ولار ٴسوزىڭدى ورىنداپ ٴجۇر» (جوحان 17:6). يسا ادامدارعا قۇدايدىڭ ەسىمى ەحوبا ەكەنىن عانا جاريالاعان جوق. ەلشىلەرىنە بۇل ەسىمنىڭ يەسى قانداي تۇلعا ەكەنىن، ياعني قۇدايدىڭ قاسيەتتەرى مەن ادامدارعا دەگەن ىقىلاس-نيەتىن دە اشتى.
ەلشىلەر ەحوبا قۇداي جايلى جانە ونىڭ ۇلىنىڭ اتقارعان ٸسى مەن ٴتالىمى جايلى كوپ نارسەنى ٴبىلدى. سوندىقتان يسا دۇعاسىندا: «ماعان ايتقاندارىڭدى سولارعا ايتتىم، ولار ونى قابىل الدى. وكىلىڭ رەتىندە كەلگەنىمدى شىنىمەن ٴتۇسىنىپ، مەنى ٶزىڭ جىبەرگەنىڭە سەندى»،— دەدى (جوحان 17:8).
يسا ٸزباسارلارى مەن وسى دۇنيەلىك ادامداردىڭ اراسىندا ايىرماشىلىق بارىن بىلەدى. سوندىقتان بىلاي دەدى: «وسى دۇنيە ٷشىن ەمەس، ٶزىڭ ماعان بەرگەن ادامدار ٷشىن ٶتىنىپ تۇرمىن، سەبەبى ولار سەنىكى... كيەلى اكە، ماعان بەرگەن ٶز ەسىمىڭ ٷشىن ولاردى قورعاي كور. وسىلاي ەكەۋمىزدىڭ بىرلىكتە ەكەنىمىزدەي، ولار دا بىرلىكتە بولسىن... مەن ولاردى امان ساقتاپ، كيەلى جازبادا ايتىلعاندار ورىندالۋ ٷشىن، جويىلۋى ٴتيىس ادامنان [يساعا ساتقىندىق جاساعان ياھۋدا يسقاريوتتان] باسقا ەشقايسىسىن جوعالتقان جوقپىن» (جوحان 17:9—12).
يسا دۇعاسىن جالعاستىرىپ بىلاي دەدى: «وسى دۇنيە ولاردى جەك كورەدى... ولاردى وسى دۇنيەدەن الىپ كەت دەپ ەمەس، زۇلىمنان قورعاي كور دەپ سۇرايمىن. مەنىڭ وسى دۇنيەلىك ەمەستىگىم سياقتى، ولار دا وسى دۇنيەلىك ەمەس» (جوحان 17:14—16). ەلشىلەر مەن باسقا شاكىرتتەر وسى دۇنيەدە، ياعني شايتان بيلەگەن قوعامدا، ٶمىر سۇرەدى. الايدا ولار ودان جانە ونىڭ زۇلىم ىستەرىنەن بويلارىن اۋلاق ۇستاۋلارى كەرەك. قالايشا؟
ولار ەۆرەي جازبالارىندا جازىلعان جانە يسا ۇيرەتكەن شىندىقتارعا ساي ٶمىر ٴسۇرۋ ارقىلى قاسيەتتى، ياعني قۇدايعا قىزمەت ەتۋ ٷشىن ٴبولىنىپ الىنعان، ادام بولۋلارى كەرەك. «ولاردى شىندىعىڭ ارقىلى قاسيەتتى ەتە كور. سەنىڭ ٴسوزىڭ — شىندىق»،— دەپ دۇعا ەتتى يسا (جوحان 17:17). ٴبىراز جىلدان كەيىن ەلشىلەردىڭ كەيبىرى كيەلى رۋحتىڭ جەتەلەۋىمەن كىتاپتار جازادى. سول كىتاپتار دا ادامعا قاسيەتتى بولۋعا كومەكتەسەتىن «شىندىقتىڭ» ٴبىر بولىگى بولادى.
ۋاقىت وتە كەلە «شىندىقتى» باسقا ادامدار دا قابىل الماق. سوندىقتان يسا «[قاسىنداعى شاكىرتتەر] ٷشىن عانا ەمەس، سولاردىڭ ٴسوزى ارقىلى [وزىنە] سەنەتىندەر ٷشىن دە» دۇعا ەتتى. يسا سول ادامدار ٷشىن قۇدايدان نە سۇرادى؟ «بارلىعى بىرلىكتە بولسىن. اكە، سەنىڭ مەنىمەن، مەنىڭ سەنىمەن بىرلىكتە بولعانىمداي، بۇلار دا بىزبەن بىرلىكتە بولسىن»،— دەپ ٶتىندى (جوحان 17:20، 21). يسا مەن ونىڭ اكەسى بارلىق جاعىنان اۋىزبىرلىكتە. وسىنداي بىرلىكتىڭ ٸزباسارلارىنىڭ دا اراسىندا بولعانىن قالايدى.
يسا وسىنىڭ الدىندا عانا پەتىر مەن باسقالارعا ورىن دايىنداۋ ٷشىن كوككە كەتەتىنىن ايتقان (جوحان 14:2، 3). ەندى، ول سول ويدى جالعاستىرىپ، بىلاي دۇعا ەتتى: «اكە، ماعان بەرگەن ادامدارىڭ مەن بولاتىن جەردە بولىپ، ماعان بەرگەن ۇلىلىعىڭدى كورسە ەكەن دەيمىن. ويتكەنى سەن مەنى دۇنيەنىڭ نەگىزى قالانباي تۇرىپ ٴسۇيدىڭ» (جوحان 17:24). بۇل سوزدەر ٴبىر ماڭىزدى شىندىقتى راستادى: قۇداي جالعىز ٶزى جاراتقان ۇلىن، ياعني يسا ٴماسىحتى، ۇزاق ۋاقىت بۇرىن (ادام اتا مەن حاۋا انا جاراتىلماي تۇرعاندا-اق) جاقسى كورگەن.
دۇعاسىنىڭ سوڭىندا يسا اكەسىنىڭ ەسىمىنە جانە ونىڭ ەلشىلەرى مەن بولاشاقتا شىندىقتى قابىل الاتىن ادامدارعا دەگەن سۇيىسپەنشىلىگىنە تاعى نازار اۋداردى. «سەن مەنى قالاي سۇيسەڭ، بۇلار دا وزگەلەردى سولاي ٴسۇيۋ ٷشىن ارى ولارمەن بىرلىكتە بولۋىم ٷشىن، ولارعا ەسىمىڭدى اشتىم جانە اشا بەرەمىن»،— دەدى (جوحان 17:26).
