ជំពូកទី១២៥
លោកយេស៊ូបានត្រូវនាំទៅអេណាស រួចទៅកៃផាស
ម៉ាថាយ ២៦:៥៧-៦៨ ម៉ាកុស ១៤:៥៣-៦៥ លូកា ២២:៥៤, ៦៣-៦៥ យ៉ូហាន ១៨:១៣, ១៤, ១៩-២៤
-
លោកយេស៊ូបានត្រូវនាំទៅអេណាសដែលធ្លាប់ជាសម្ដេចសង្ឃ
-
ការវិនិច្ឆ័យខុសច្បាប់ដោយក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់
ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវគេចាប់ចងដូចជាឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ លោកបានត្រូវនាំទៅអេណាសដែលធ្លាប់ជាសម្ដេចសង្ឃ។ នៅពេលមួយ កាលដែលអេណាសបានបម្រើជាសម្ដេចសង្ឃ កុមារយេស៊ូបានធ្វើឲ្យគ្រូនៅឯវិហារកោតស្ងើចក្នុងចិត្ត។ (លូកា ២:៤២, ៤៧) ក្រោយមក កូនប្រុសខ្លះរបស់អេណាសបានបម្រើជាសម្ដេចសង្ឃ ហើយឥឡូវនេះកូនប្រសារបស់គាត់ឈ្មោះកៃផាសកំពុងកាន់តំណែងនេះ។
កាលដែលលោកយេស៊ូនៅផ្ទះរបស់អេណាស នោះកៃផាសមានពេលដើម្បីហៅសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់មកជុំគ្នា។ តុលាការនេះមានសមាជិកចំនួន៧១នាក់ដែលរួមបញ្ចូលសម្ដេចសង្ឃនិងពួកបុរសដែលធ្លាប់កាន់តំណែងនោះ។
រួចមក អេណាសសួរលោកយេស៊ូ«អំពីពួកអ្នកកាន់តាមនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពិភពលោកជាចំហ។ ខ្ញុំតែងតែបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំនិងក្នុងវិហារ ជាកន្លែងដែលជនជាតិយូដាទាំងឡាយជួបជុំគ្នា ហើយខ្ញុំមិនដែលនិយាយដោយសម្ងាត់ទេ។ ហេតុអ្វីអ្នកសួរខ្ញុំ? ចូរសួរអ្នកដែលបានឮអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេ»។—យ៉ូហាន ១៨:១៩-២១
លុះមានប្រសាសន៍ចប់ហើយ អាជ្ញាធរម្នាក់ដែលឈរនៅក្បែរនោះ បានទះកំផ្លៀងលោកយេស៊ូ រួចក៏និយាយថា៖ «តើអ្នកឯងហ៊ានតបទៅសង្ឃនាយកដូច្នេះឬ?»។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូដឹងថាលោកមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ នោះលោកតបទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំបាននិយាយខុស ចូរបញ្ជាក់ថាខ្ញុំបាននិយាយខុសកន្លែងណា ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយត្រូវ ហេតុអ្វីអ្នកវាយខ្ញុំ?»។ (យ៉ូហាន ១៨:២២, ២៣) បន្ទាប់មក អេណាសបានឲ្យគេនាំលោកយេស៊ូទៅកៃផាសដែលជាកូនប្រសារបស់គាត់។
មកដល់ពេលនេះក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ដែលរួមបញ្ចូលសម្ដេចសង្ឃ បុរសចាស់ទុំរបស់បណ្ដាជន និងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ បានមកជុំគ្នានៅផ្ទះរបស់កៃផាស។ ការវិនិច្ឆ័យក្ដីបែបនេះគឺខុសច្បាប់ពីព្រោះនោះជាយប់នៃបុណ្យរំលង។ យ៉ាងណាក្ដី នេះមិនបានបញ្ឈប់ពួកគេពីការធ្វើតាមបំណងអាក្រក់របស់ពួកគេនោះឡើយ។
មុនការវិនិច្ឆ័យក្ដី ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់នេះបានសម្រេចទោសលោកយេស៊ូរួចទៅហើយ។ ហេតុអ្វីយើងដឹង? ពីព្រោះក្រោយពីលោកយេស៊ូបានប្រោសឡាសាឲ្យរស់ឡើងវិញ ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់នេះបានសម្រេចថាលោកយេស៊ូគួរតែស្លាប់។ (យ៉ូហាន ១១:៤៧-៥៣) ម្យ៉ាងទៀត គ្រាន់តែប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាបានប្រឹក្សាគ្នាដើម្បីចាប់ហើយសម្លាប់លោកយេស៊ូ។ (ម៉ាថាយ ២៦:៣, ៤) ពិតណាស់ សូម្បីតែមុនការវិនិច្ឆ័យក្ដីចាប់ផ្ដើម លោកយេស៊ូប្រៀបដូចជាបានត្រូវគេកាត់ទោសប្រហារជីវិតរួចទៅហើយ!
ពួកសង្ឃនាយកនិងសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់មិនគ្រាន់តែមកប្រជុំគ្នាដោយខុសច្បាប់ប៉ុណ្ណោះទេ តែពួកគេកំពុងស្វែងរកសាក្សីដែលនឹងចោទប្រកាន់លោកយេស៊ូដោយមិនពិត ដើម្បីមានហេតុសម្លាប់លោក។ ពួកគេរកបានសាក្សីជាច្រើន ប៉ុន្តែការចោទប្រកាន់របស់ពួកគេមិនស្របគ្នាទេ ពីព្រោះអ្នកខ្លះនិយាយបែបនេះ ហើយអ្នកខ្លះទៀតនិយាយបែបនោះ។ នៅទីបំផុត មានសាក្សីក្លែងក្លាយពីរនាក់ចូលមក ហើយនិយាយថា៖ «យើងធ្លាប់ឮគាត់និយាយថា៖ ‹វិហារនេះដែលបានត្រូវសង់ដោយដៃមនុស្ស ខ្ញុំនឹងរុះចោល ហើយបីថ្ងៃក្រោយមកខ្ញុំនឹងសង់មួយទៀតដែលមិនសង់ដោយដៃមនុស្សទេ›»។ (ម៉ាកុស ១៤:៥៨) ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការចោទប្រកាន់របស់បុរសពីរនាក់នេះក៏មិនដូចគ្នាទាំងស្រុងដែរ។
រួចមក កៃផាសសួរលោកយេស៊ូថា៖ «តើអ្នកមិនព្រមឆ្លើយសោះឬ? តើអ្នកគិតដូចម្ដេចអំពីអ្វីដែលពួកគេកំពុងចោទប្រកាន់អ្នក?»។ (ម៉ាកុស ១៤:៦០) លោកយេស៊ូមិនឆ្លើយតបនឹងការចោទប្រកាន់មិនពិតរបស់សាក្សីក្លែងក្លាយដែលនិយាយមិនស្របគ្នានោះឡើយ។ ដូច្នេះ កៃផាសដែលជាសម្ដេចសង្ឃក៏ប្រើវិធីមួយទៀត។
កៃផាសដឹងថាជនជាតិយូដាឆាប់ប្រកាន់បើអ្នកណាម្នាក់អះអាងថាខ្លួនជាបុត្ររបស់ព្រះ។ មុននេះ ពេលលោកយេស៊ូបានហៅព្រះថាជាបិតាលោក នោះជនជាតិយូដាចង់សម្លាប់លោកពីព្រោះពួកគេអះអាងថាលោកបាន«តាំងខ្លួនស្មើនឹងព្រះ»។ (យ៉ូហាន ៥:១៧, ១៨; ១០:៣១-៣៩) កៃផាសដឹងអំពីប្រតិកម្មរបស់ជនជាតិយូដា ដូច្នេះឥឡូវនេះគាត់និយាយដោយមានកលល្បិចទៅកាន់លោកយេស៊ូថា៖ «ដោយយកព្រះដែលមានជីវិតជាសាក្សី ចូរស្បថថាអ្នកនឹងនិយាយការពិត ហើយប្រាប់យើងថា តើអ្នកជាគ្រិស្ត ជាបុត្ររបស់ព្រះឬមិនមែន!»។ (ម៉ាថាយ ២៦:៦៣) ពេលមុន លោកយេស៊ូធ្លាប់ទទួលស្គាល់ថាលោកជាបុត្ររបស់ព្រះ។ (យ៉ូហាន ៣:១៨; ៥:២៥; ១១:៤) ប៉ុន្តែ បើលោកមិនធ្វើដូច្នេះនៅឥឡូវនេះទេ នោះហាក់ដូចជាលោកកំពុងបដិសេធថាលោកមិនមែនជាបុត្ររបស់ព្រះនិងជាគ្រិស្ត។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជាអ្នកនោះ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញកូនមនុស្សអង្គុយនៅខាងស្ដាំនៃឫទ្ធានុភាព ព្រមទាំងមកជាមួយនឹងពពកនៅលើមេឃ»។—ម៉ាកុស ១៤:៦២
ពេលឮប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ នោះកៃផាសហែកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់គាត់ហាក់ដូចជាឈឺចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយគាត់ស្រែកថា៖ «អ្នកនេះបាននិយាយប្រមាថព្រះហើយ! តើយើងត្រូវការសាក្សីធ្វើអ្វីទៀត? មើល! អ្នកបានឮអ្នកនេះនិយាយប្រមាថព្រះហើយ។ តើអ្នករាល់គ្នាគិតដូចម្ដេច?»។ ដូច្នេះ ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់វិនិច្ឆ័យក្ដីដោយអយុត្ដិធម៌ថា៖ «អ្នកនេះគួរតែស្លាប់»។—ម៉ាថាយ ២៦:៦៥, ៦៦
បន្ទាប់មក ពួកគេក៏តាំងចំអកឲ្យលោកយេស៊ូ ហើយវាយលោក។ អ្នកខ្លះទៀតទះកំផ្លៀងលោក ហើយស្ដោះទឹកមាត់ដាក់លោក។ ក្រោយពីបានគ្របមុខលោក ហើយវាយលោក ពួកគេក៏សួរដោយចំអកថា៖ «ចូរប្រកាសទំនាយមក! តើអ្នកណាបានវាយឯង?»។ (លូកា ២២:៦៤) នៅយប់នោះ បុត្ររបស់ព្រះកំពុងត្រូវគេវាយធ្វើបាបនៅកន្លែងមួយដែលមានការវិនិច្ឆ័យក្ដីខុសច្បាប់!
