Karon “alas 12 sa udto” na. Kalit lang mingitngit “ang tibuok yuta hangtod sa mga alas 3 sa hapon.” (Marcos 15:33) Kining makalilisang nga kangitngit dili resulta sa eklipse sa adlaw, nga mahitabo lang dihang patay ang bulan (new moon). Pero karon maoy panahon sa Paskuwa nga takdol ang bulan. Ug kadto nga kangitngit dugay nawala, lahi sa eklipse nga maabtan lag pipila ka minuto. Busa kini nga kangitngit gipahinabo sa Diyos!

Hunahunaa kon unsay gibati sa mga nanginsulto kang Jesus pagkakita niini. Dihang nahitabo kini, miduol sa estaka ang upat ka babaye—ang inahan ni Jesus, si Salome, si Maria Magdalena, ug si Maria nga inahan ni apostol Santiago nga Gamay.

Si apostol Juan ug ang naguol nga inahan ni Jesus nagtindog duol sa “estaka sa pagsakit.” Gisud-ong ni Maria ang tawo nga iyang gipanganak ug giatiman pero karon nag-antos pag-ayo diha sa estaka. Mora siyag gidunggab ug espada. (Juan 19:25; Lucas 2:35) Pero bisag nag-antos pag-ayo si Jesus, gihunahuna gihapon niya ang kaayohan sa iyang inahan. Bisag naglisod, miyango gyod siya kang Maria aron itudlo si Juan: “Tan-awa! Siya imo nang anak!” Unya, miyango siya kang Juan aron itudlo si Maria ug miingon: “Tan-awa! Siya imo nang inahan!”—Juan 19:26, 27.

Gisalig ni Jesus sa apostoles nga suod kaayo niya ang pag-atiman sa iyang inahan, nga tingali usa na ka biyuda. Nahibalo si Jesus nga wala pay pagtuo kaniya ang iyang mga igsoon sa inahan, ang ubang anak ni Maria. Busa giseguro niya nga maatiman ang pisikal ug espirituwal nga panginahanglan sa iyang inahan. Pagkanindot nga ehemplo!

Sa mga alas 3 sa hapon, si Jesus miingon: “Giuhaw ko.” Pinaagi niini, gituman niya ang tagna. (Juan 19:28; Salmo 22:15) Nahibalo si Jesus nga wala siya panalipdi sa iyang Amahan niining higayona aron bug-os nga masulayan ang iyang pagkamatinumanon. Si Kristo misinggit, lagmit sa Aramaikong pinulongan sa Galilea: “Eli, Eli, lama sabachthani?” nga kon hubaron: “Diyos ko, Diyos ko, nganong gitalikdan mo ako?” Nasaypan kinig sabot sa uban nga nagtindog sa duol. Sila miingon: “Tan-awa! Iyang gitawag si Elias.” Dihay midagan ug mikuhag espongha nga gituslob sa aslom nga bino, gibutang kini sa tumoy sa tangbo, ug gipainom kang Jesus. Pero ang uban miingon: “Pasagdi siya! Tan-awon nato kon moanhi ba si Elias sa pagluwas kaniya!”—Marcos 15:34-36.

Dayon si Jesus miingon: “Natuman na!” (Juan 19:30) Natuman niya ang tanan nga gipahimo sa iyang Amahan dinhi sa yuta. Sa kataposan, si Jesus mituaw: “Amahan, itugyan ko kanimo ang akong espiritu.” (Lucas 23:46) Busa gisalig ni Jesus kang Jehova ang iyang kinabuhi kay segurado siya nga banhawon siya sa Diyos. Midungo si Jesus ug namatay nga may dakong pagsalig sa Diyos.

Unya dunay kusog nga linog ug nasiak ang mga bato. Kusog kaayo kadto kay nabuksan ang mga lubnganan ug nalagpot ang mga patayng lawas. Ang mga tawo nga nakakita sa mga patayng  lawas nanulod sa “balaang siyudad” ug namalita sa ilang nakita.—Mateo 12:11; 27:51-53.

Dihang namatay si Jesus, ang taas ug baga nga kortina nga nag-ulang sa Balaang Dapit ug sa Labing Balaan sa templo sa Diyos nagisi gikan sa itaas paubos. Ang makalilisang nga panghitabo nagpakita nga nasuko pag-ayo ang Diyos sa mga tawo nga nagpatay sa iyang Anak. Gipakita sab niini nga bukas na ang dalan padulong sa Labing Balaan, ang langit.—Hebreohanon 9:2, 3; 10:19, 20.

Siyempre, puwerteng hadloka sa mga tawo. Ang opisyal sa kasundalohan nga maoy nagdumala sa pagpatay miingon: “Kining tawhana mao gayod ang Anak sa Diyos.” (Marcos 15:39) Lagmit presente siya dihang gihusay ni Pilato si Jesus tungod sa sumbong nga siya nangangkong Anak sa Diyos. Karon kombinsido siya nga si Jesus matarong ug mao gyod ang Anak sa Diyos.

Ang uban nga nakakita niining talagsaong mga panghitabo namauli nga “nagpamukpok sa ilang dughan” tungod sa grabeng kaguol ug kaulaw. (Lucas 23:48) Nagtan-aw sab gikan sa layo ang tinun-ang mga babaye nga nakauban ni Jesus sa ministeryo. Dako sab ug epekto kanila kini nga mga panghitabo.