Dapit-hapon na ng Biyernes, Nisan 14. Pagkalubog ng araw, simula na ng Sabbath ng Nisan 15. Patay na si Jesus, pero buháy pa ang dalawang magnanakaw na nakapako sa magkabilang tabi. Ayon sa Kautusan, ang bangkay ay “hindi dapat manatili nang buong magdamag sa tulos.” Dapat itong ilibing “sa araw na iyon.”—Deuteronomio 21:22, 23.

Isa pa, tinatawag na Paghahanda ang Biyernes ng hapon, dahil naghahanda ng pagkain ang mga tao at tinatapos ang mga gawaing dapat matapos bago ang Sabbath. Pagkalubog ng araw, magsisimula ang doble, o “espesyal,” na Sabbath. (Juan 19:31) Ito ay dahil ang Nisan 15 ang unang araw ng pitong-araw na Kapistahan ng Tinapay na Walang Pampaalsa, at ang unang araw na ito ay laging Sabbath. (Levitico 23:5, 6) At ngayon, ang unang araw ay nagkataong tumapat sa lingguhang Sabbath, ang ikapitong araw.

Kaya hiniling ng mga Judio kay Pilato na madaliin ang kamatayan ni Jesus at ng dalawang magnanakaw. Paano? Sa pamamagitan ng pagbali sa mga binti nila. Kapag bali na ang binti nila, hindi na nila maiaangat ang katawan nila para makahinga. Pagdating ng mga sundalo, binali nila ang binti ng dalawang magnanakaw. Pero nakita nilang patay na si Jesus kaya hindi na nila binali ang mga binti niya. Katuparan ito ng hula sa Awit 34:20: “Binabantayan niya ang lahat ng mga buto ng isang iyon; walang isa man sa mga iyon ang nabali.”

 Para makatiyak na patay na si Jesus, sinaksak ng sibat ng isang sundalo ang tagiliran ni Jesus, hanggang sa bahaging malapit sa puso. “Agad na lumabas ang dugo at tubig.” (Juan 19:34) Katuparan ito ng isa pang hula: “Titingin sila sa kanilang sinaksak.”—Zacarias 12:10.

Si Jose na taga-Arimatea, “isang taong mayaman” at iginagalang na miyembro ng Sanedrin, ay naroon nang mamatay si Jesus. (Mateo 27:57) Isa siyang “mabuti at matuwid na tao,” na “naghihintay rin sa Kaharian ng Diyos.” Ang totoo, “alagad siya ni Jesus, pero inilihim niya ito dahil sa takot sa mga Judio.” Pero hindi niya sinuportahan ang hatol ng hukuman kay Jesus. (Lucas 23:50; Marcos 15:43; Juan 19:38) Lakas-loob na hiniling ni Jose ang katawan ni Jesus kay Pilato. Ipinatawag ni Pilato ang opisyal ng hukbo, at kinumpirma nito na patay na si Jesus. Sa gayon, pinagbigyan ni Pilato si Jose.

Bumili si Jose ng malinis at magandang klaseng lino at ibinaba ang katawan ni Jesus sa tulos. Binalot niya ng lino ang bangkay bilang paghahanda sa libing. Tumulong din si Nicodemo, “ang lalaking pumunta noon kay Jesus nang gabi.” (Juan 19:39) Nagdala siya ng mga 100 librang Romano (33 kilo) ng pinaghalong mira at aloe, isang mamahaling timpla. Ibinalot sa mga telang lino na may mababangong sangkap na ito ang katawan ni Jesus, ayon sa kaugalian ng mga Judio sa paglilibing.

Inilagay ang bangkay ni Jesus sa isang bagong libingang inuka sa bato na pagmamay-ari ni Jose. Iginulong ang malaking bato sa pasukan ng libingan. Mabilisan nila itong ginawa bago magsimula ang Sabbath. Malamang na tumulong din sa paghahanda sa katawan ni Jesus sina Maria Magdalena at Maria na ina ni Santiago na Nakabababa. Agad silang umuwi “para maghanda ng mabangong langis at iba pang mababangong sangkap” na gagamitin nila sa katawan ni Jesus pagkatapos ng Sabbath.—Lucas 23:56.

Kinabukasan, araw ng Sabbath, nagpunta ang mga punong saserdote at mga Pariseo kay Pilato, at sinabi: “Naalaala namin ang sinabi ng impostor na iyon noong buháy pa siya, ‘Pagkatapos ng tatlong araw ay bubuhayin akong muli.’ Kaya iutos mo na bantayang mabuti ang libingan hanggang sa ikatlong araw para hindi pumunta roon ang mga alagad niya at nakawin siya at sabihin sa mga tao, ‘Binuhay siyang muli!’ At ang huling pandarayang ito ay magiging mas masama kaysa sa una.” Sumagot si Pilato: “Puwede kayong maglagay ng mga bantay. Pabantayan ninyo iyon nang mabuti.”—Mateo 27:63-65.

Umagang-umaga ng Linggo, nagpunta sina Maria Magdalena, Maria na ina ni Santiago, at iba pang babae sa libingan dala ang mababangong sangkap na gagamitin sa katawan ni Jesus. Sinabi nila sa isa’t isa: “Sino ang mapapakiusapan nating maggulong ng bato mula sa pasukan ng libingan?” (Marcos 16:3) Pero nagkaroon ng lindol. Gayundin, naigulong na ng anghel ang bato, wala na ang mga bantay, at wala nang laman ang libingan!