Sa kataposang gabii ni Jesus uban sa mga apostoles, siya miingon: “Inigkabanhaw nako, mouna ko ninyo didto sa Galilea.” (Mateo 26:32; 28:7, 10) Karon daghan sa mga tinun-an ang miadto sa Galilea. Pero unsay ilang buhaton didto?

Usa ka higayon niana, giingnan ni Pedro ang unom ka apostoles: “Mangisda ko.” Sila miingon: “Manguban mi nimo.” (Juan 21:3) Tibuok gabii silang nangisda, apan walay nakuha. Pagkabanagbanag, nagpakita si Jesus sa baybayon, pero wala sila makaila kaniya. Si Jesus miingon kanila: “Mga anak, duna ba moy makaon?” Sila mitubag: “Wala!” Si Jesus miingon kanila: “Itaktak ang pukot sa tuong bahin sa sakayan ug duna moy makuha.” (Juan 21:5, 6) Daghan kaayong isda ang ilang nakuha nga dili na gani nila mabira ang pukot.

Giingnan ni Juan si Pedro: “Ang Ginoo kana!” (Juan 21:7) Dihadiha gisul-ob ni Pedro ang iyang panggawas nga besti, kay siya naghukas nga nanagat. Miambak siya sa dagat ug gilangoy ang baybayon nga mga 90 metros ang gilay-on. Ang uban misunod niya sakay sa sakayan, nga nagbira sa pukot nga puno sa isda.

Pag-abot nila sa baybayon, ilang nakita nga “dihay gisugba nga mga isda sa nagbagang uling ug dihay tinapay.” Si Jesus miingon kanila: “Pagdalag pipila ka isda gikan sa inyong kuha.” Busa gibitad ni Pedro ang pukot nga may kuha nga 153 ka buok nga dagkong isda! Si Jesus miingon: “Dali, pamahaw na mo.” Walay usa sa mga tinun-an ang may kaisog sa pagpangutana kaniya kon kinsa siya, kay sila nahibalo nga si Jesus kadto. (Juan 21:9-12) Kini ang ikatulong higayon nga nagpakita siya sa mga tinun-an ingong grupo.

Silang tanan gihatagag tinapay ug isda ni Jesus. Dayon samtang nagtan-aw sa kuha nga mga isda, si Jesus nangutana: “Simon nga anak ni Juan, gihigugma ba ko nimo labaw pa niini?” Mas pabilhan kaha ni Pedro ang negosyo nga pagpangisda kay sa buluhaton nga gihatag ni Jesus kaniya? Si Pedro miingon: “Ginoo, nahibalo ka nga ako kang gimahal.” Busa si Jesus miingon kaniya: “Pakan-a ang akong mga nating karnero.”—Juan 21:15.

Si Jesus nangutanag balik: “Simon nga anak ni Juan, gihigugma ba ko nimo?” Lagmit naglibog si Pedro, pero kinasingkasing siyang mitubag: “Oo, Ginoo, nahibalo ka nga ako kang gimahal.” Si Jesus miingon: “Bantayi ang akong gagmayng mga karnero.”—Juan 21:16.

Sa ikatulong higayon, si Jesus nangutana: “Simon nga anak ni Juan, gimahal ba ko nimo?” Karon lagmit naghunahuna si Pedro nga nagduda si Jesus sa iyang pagkamaunongon. Busa puwersadong mitubag si Pedro: “Ginoo, nahibalo ka sa tanan; nasayod ka nga ako kang gimahal.” Sa makausa pa, gipasiugda ni Jesus ang angayng buhaton ni Pedro: “Pakan-a ang akong gagmayng mga karnero.” (Juan 21:17) Kinahanglan gyod nga alagaran sa mga nanguna ang panon sa Diyos.

Si Jesus gidakop ug gipatay kay gibuhat niya ang gisugo sa Diyos kaniya. Karon iyang gitagna nga ingon niana pod ang mahitabo kang Pedro. Si Jesus miingon: “Sa batan-on pa ka, ikaw ra ang mag-ilis sa imong kaugalingon ug makaadto ka bisan asa nimo gusto. Apan sa matigulang na ka, ituy-od nimo ang imong mga kamot ug laing tawo na ang mag-ilis nimo ug dad-on ka niya sa dapit nga dili nimo gusto.” Busa gidasig siya ni Jesus: “Padayon sa pagsunod kanako.”—Juan 21:18, 19.

Gitan-aw ni Pedro si apostol Juan ug nangutana: “Ginoo, unsay mahitabo niining tawhana?” Unsa pod kahay kaugmaon sa apostoles nga gihigugma ni Jesus? Si Jesus mitubag: “Kon kabubut-on nako nga magpabilin siya hangtod sa akong pag-anhi, nganong mabalaka man ka niana?” (Juan 21:21-23) Kinahanglang magpokus si Pedro sa pagsunod kang Jesus nga dili mabalaka kon unsay buhaton sa uban. Bisan pa niana, gipakita ni Jesus nga si Juan ang kataposang apostoles nga mamatay. Ug makakita sab siya ug panan-awon bahin sa pag-abot ni Jesus ingong Hari sa Gingharian.

Siyempre, daghan kaayo ang gihimo ni Jesus ug dili kini maigo kon isulat sa daghang linukot nga basahon.