Jesús oĩ hína Jerusalénpe peteĩ sábado. Haʼe ha idisipulokuéra oguata pe siudáre ha peichahágui ohecha peteĩ mendígo onase vaʼekuépe siégo. Umi disípulo oporandu: “Mboʼehára, ¿máva piko opeka raʼe: ko kuimbaʼe térã ituvakuéra, ajeve onaséma siégo?” (Juan 9:2).

Oiméne oĩ disípulo opensáva peteĩ mitã ikatumaha opeka oĩ aja isy retepýpe. Upévare Jesús heʼi chupekuéra: “Ndahaʼéingo ko kuimbaʼe ni ituvakuéra opeka haguére haʼe onaséva siégo. Péicha ojehu chupe ojehecha hag̃ua mbaʼépa ikatu ojapo hese Ñandejára” (Juan 9:3). Upéicharõ, pe kuimbaʼe ni ituvakuéra ndorekói la kúlpa haʼe onase haguére siégo. Síno Adán opeka rupi, enterove yvypóra ñaneimperfékto ha ñagueronase heta defékto, por ehémplo oĩ onaséva siégo. Ko kuimbaʼe isiégova omeʼẽ oportunida Jesúspe ikatu hag̃uáicha ohechauka jey Ñandejára omeʼẽha chupe podér oporomonguera hag̃ua.

Jesús omombeʼu mbaʼérepa ndoperdéi vaʼerã tiémpo ojapo hag̃ua umi tembiapo Ñandejára omeʼẽ vaʼekue chupe. Haʼe heʼi: “Arakuépe jajapo vaʼerã upe chembou vaʼekue rembiapo; cháke ág̃a pyhare vove, avavéma ndaikatúi ombaʼapo. Aĩ aja ko múndope che hína pe mbaʼerendy ohesapéva ko múndo” (Juan 9:4, 5). Jesús heʼi upéva oikuaágui omanotamaha. Pe sepultúrape ndaikatumoʼãvéima ojapo mbaʼevete. Péro oiko mboyve upéva, haʼe ohesape meme ko múndo.

Upéi Jesús omonguera pe kuimbaʼépe. ¿Mbaʼéichapa ojapo upéva? Ondyvu yvýpe, ojapoʼimi tuju, omoĩ pe kuimbaʼe resáre, ha heʼi chupe: “Tereho ejovahéi pe y renda Siloámpe” (Juan 9:7). Pe kuimbaʼe oho ojovahéi, ha upepete ikatúma ohecha. ¡Epensamíntena mbaʼeichaitépa oiméne ovyʼa pe kuimbaʼe! ¡Koʼág̃a haʼe primera ves ohecha!

Umi ivesíno ha ikonosidokuéra ohecharamoiterei upe oikóva, ha oñeporandu: “¿Ndahaʼéi piko kóva pe kuimbaʼe oguapýva jepi ombaʼejerure?”. Oĩ heʼíva: “Hẽe, péva haʼe”. Ótro katu heʼi: “Ndahaʼeietépa, péro ojogua chupe”. Pe kuimbaʼe katu heʼi: “Che hína upéva” (Juan 9:8, 9).

Entéronte oporandu: “¿Mbaʼéichaiko koʼág̃a ikatúma rehecha?”. Haʼe heʼi: “Pe kuimbaʼe hérava Jesús ojapo tuju, omona che resáre ha heʼi chéve: ‘Tereho ejovahéi Siloámpe’. Upémarõ aha, ajovahéi ha ahecha”. Upéi oporandu chupe hikuái: “¿Moõiko oime pe kuimbaʼe?”. Haʼe heʼi: “Ndaikuaái” (Juan 9:10-12).

Upémaramo umi hénte ogueraha pe kuimbaʼépe umi fariséo rendápe. Ha koʼãva oñepyrũ avei oporandu chupe mbaʼéicha rupípa koʼág̃a ohecháma. Haʼe heʼi: “Omoĩ che resáre tuju, ajovahéi ha upéi ahecha”. ¡Añetehápe umi fariséo  ovyʼa vaʼerã kuri pe kuimbaʼe okuera haguére! Péro upéva rangue okopi hikuái Jesúsre, ha heʼi: “Pe kuimbaʼe ndouichéne Ñandejáragui, upévare nomboaretéi pe sábado”. Ótro katu heʼi: “¿Mbaʼéicha piko peteĩ kuimbaʼe hembiapo vaíva ojapóta koʼãichagua milágro?” (Juan 9:15, 16). Ha péicha oñepyrũ ojodiskutipa hikuái.

Upémarõ heʼi jey hikuái pe kuimbaʼépe: “Haʼe nemonguera, ¿mbaʼépa nde ere hese?”. Pe kuimbaʼe ojeroviaiterei Jesúsre, upévare heʼi chupekuéra: “Haʼe ningo peteĩ proféta” (Juan 9:17).

Umi fariséo ndogueroviaséi la heʼíva. Haʼekuéra opensa Jesús ha pe kuimbaʼe oñemoĩ hague peteĩ ñeʼẽme ombotavy hag̃ua umi héntepe. Upévare ohenoika hikuái pe kuimbaʼe tuvakuérape oikuaa hag̃ua hikuái añetehápepa isiégo raʼe.