يسا ٵلى دە يە‌رۋساليمدە.‏ دە‌مالىس كۇ‌نى ول شاكىرتتە‌رىمە‌ن قالادا كە‌لە جاتىپ،‏ تۋىلعاننان زاعيپ ٴ‌بىر كىسىنى كوردى.‏ شاكىرتتە‌ر يسادان:‏ «ۇ‌ستاز،‏ مىنانىڭ زاعيپ بولىپ تۋىلعانىنا ٶز كۇ‌ناسى سە‌بە‌پ بولدى ما،‏ الدە اكە-‏شە‌شە‌سىنىكى مە؟‏»—‏ دە‌پ سۇ‌رادى (‏جوحان 9:‏2‏)‏.‏

شاكىرتتە‌ر انا قۇ‌رساعىنداعى شارانانىڭ كۇ‌نا جاساۋى مۇ‌مكىن بە،‏ جوق پا —‏ سونى بىلگىسى كە‌لسە كە‌رە‌ك.‏ «ونىڭ ٶزى دە،‏ اكە-‏شە‌شە‌سى دە كۇ‌نا جاساعان جوق.‏ الايدا وسى جايت ارقىلى قۇ‌دايدىڭ ٸسى پاش ە‌تىلمە‌ك»،‏—‏ دە‌پ جاۋاپ بە‌ردى يسا (‏جوحان 9:‏3‏)‏.‏ دە‌مە‌ك،‏ الگى كىسىنىڭ زاعيپ بولىپ تۋىلۋىنا ٶزىنىڭ نە اتا-‏اناسىنىڭ قانداي دا ٴ‌بىر قىلمىسى نە كۇ‌ناسى سە‌بە‌پ بولعان جوق.‏ ادامدار ادام اتا جاساعان كۇ‌نانىڭ سالدارىنان كە‌مە‌لسىز بولىپ،‏ الگى زاعيپ سياقتى كە‌متار بولىپ تۋىلۋى مۇ‌مكىن.‏ دە‌گە‌نمە‌ن وسى جاعداي يساعا قۇ‌دايدىڭ قۇ‌دىرە‌تتى ٸسىن كورسە‌تۋگە مۇ‌مكىندىك بە‌ردى.‏ بۇ‌عان دە‌يىن دە يسا وسى ماقساتپە‌ن تالاي ادامدى ساۋىقتىرعان ە‌دى.‏

يسا وسى ىستە‌رىنىڭ شۇ‌عىل اتقارىلۋ كە‌رە‌كتىگىنە نازار اۋدارىپ،‏ بىلاي دە‌دى:‏ «ٵلى كۇ‌ندىز بولىپ تۇ‌رعاندا،‏ مە‌نى جىبە‌رگە‌ننىڭ ٸسىن اتقارۋىمىز كە‌رە‌ك.‏ قاراڭعى ٴ‌تۇ‌سىپ كە‌لە‌دى،‏ ول ۋاقىتتا ە‌شكىم ە‌شتە‌ڭە ىستە‌ي المايدى.‏ وسى دۇ‌نيە‌دە تۇ‌رعان شاعىمدا مە‌ن دۇ‌نيە ٷشىن جارىقپىن» (‏جوحان 9:‏4،‏ 5‏)‏.‏ ٴ‌يا،‏ جاقىندا يسا ٶلىپ،‏ قابىرگە قويىلادى.‏ قابىردە ول ە‌شتە‌ڭە ىستە‌ي المايدى.‏ سول كە‌زگە دە‌يىن ول دۇ‌نيە ٷشىن جارىقتىڭ كوزى بولماق.‏

سونىمە‌ن يسا زاعيپ كىسىنى ساۋىقتىرار ما ە‌كە‌ن؟‏ ول جە‌رگە تۇ‌كىردى دە،‏ بالشىق جاساپ،‏ الگىنىڭ كوزىنە جاقتى.‏ سوسىن وعان:‏ «سيلوعام حاۋىزىنا بار دا،‏ جۋىپ تاستا»،‏—‏ دە‌دى (‏جوحان 9:‏7‏)‏.‏ زاعيپ يسانىڭ ايتقانىن ىستە‌گە‌ندە،‏ كوزى اشىلدى.‏ ول ومىرىندە العاش رە‌ت جارىق دۇ‌نيە‌نى كوردى.‏ نە‌تكە‌ن عاجاپ!‏

ونىڭ زاعيپ ە‌كە‌نىن بىلە‌تىن كورشىلە‌رى مە‌ن باسقالار تاڭعالىپ:‏ «مىناۋ وسى جە‌ردە قايىر سۇ‌راپ وتىراتىن ادام ە‌مە‌س پە؟‏»—‏ دە‌ستى.‏ كە‌يبىرە‌ۋلە‌رى:‏ «ٴ‌يا،‏ سول»،‏—‏ دە‌سە،‏ وزگە‌لە‌رى:‏ «جوق،‏ بۇ‌ل سوعان ۇ‌قسايتىن بىرە‌ۋ»،‏—‏ دە‌دى.‏ سوندا الگى ادامنىڭ ٶزى:‏ «مە‌ن سولمىن»،‏—‏ دە‌پ جاۋاپ بە‌ردى (‏جوحان 9:‏8،‏ 9‏)‏.‏

جۇ‌رت:‏ «قالايشا كوزىڭ كورە‌تىن بولدى؟‏»—‏ دە‌پ سۇ‌راي باستادى.‏ «يسا دە‌گە‌ن كىسى بالشىق جاساپ،‏ كوزىمە جاقتى دا:‏ —‏ سيلوعامعا بارىپ،‏ جۋىپ تاستا،‏—‏ دە‌دى.‏ مە‌ن بارىپ،‏ جۋىپ ە‌دىم،‏ كوزىم كورە‌تىن بولدى»،‏—‏ دە‌پ جاۋاپ قايىردى.‏ سوندا ولار:‏ «ول ادام قايدا؟‏»—‏ دە‌گە‌ندە،‏ قايىرشى:‏ «بىلمە‌يمىن»،‏—‏ دە‌دى (‏جوحان 9:‏10—‏12‏)‏.‏

ادامدار الگىنى پارىزشىلدارعا اپارعاندا،‏ ولار بۇ‌دان كوزىنىڭ قالاي كورىپ كە‌تكە‌نىن سۇ‌رادى.‏ «سول كىسى كوزىمە بالشىق جاقتى.‏ مە‌ن ونى جۋدىم دا،‏ كورە‌تىن بولدىم»—‏ دە‌پ ٴ‌تۇ‌سىندىردى.‏ كوزى اشىلعان قايىرشىنىڭ قۋانىشىنا پارىزشىلدار ورتاقتاسسا جاراسار ە‌دى.‏ الايدا  ولاردىڭ كە‌يبىرى:‏ «ول قۇ‌دايدان كە‌لمە‌گە‌ن،‏ ويتكە‌نى دە‌مالىس كۇ‌نىنىڭ ە‌رە‌جە‌سىن ورىندامايدى»،‏—‏ دە‌پ يسانى ايىپتاۋعا كوشتى.‏ باسقالارى بولسا:‏ «كۇ‌ناكار ادام قالايشا مۇ‌نداي كە‌رە‌مە‌تتە‌ر جاساي الادى؟‏»—‏ دە‌ستى (‏جوحان 9:‏15،‏ 16‏)‏.‏ وسىلاي ولار ٶزارا جىككە ٴ‌بولىندى.‏

ٶزارا كە‌لىسە الماعان سوڭ،‏ پارىزشىلدار زاعيپ بولعان كىسىگە بۇ‌رىلىپ:‏ «كوزىڭدى اشقان ادام تۋرالى نە ويلايسىڭ؟‏»—‏ دە‌پ سۇ‌رادى.‏ يساعا سە‌نگە‌ندىكتە‌ن:‏ «ول —‏ پايعامبار»،‏—‏ دە‌پ جاۋاپ بە‌ردى (‏جوحان 9:‏17‏)‏.‏

پارىزشىلدار سە‌نگىسى كە‌لمە‌دى.‏ ولار بۇ‌ل وقيعانى يسا مە‌ن الگى كىسىنىڭ الدىن الا جوسپارلاعان ايلاسى دە‌پ ويلاسا كە‌رە‌ك.‏ سوندىقتان ٸستىڭ بە‌تىن اشۋ ٷشىن،‏ قايىرشىنىڭ اتا-‏اناسىنان ٴ‌مان-‏جايدى سۇ‌راستىرماق بولدى.‏